‘Anouk is een blonde del die weigert de pil te slikken’

Deze blonde del weigert om de pil te slikken omdat haar kop er nog dikker van zou worden; ze gebruikt geen condoom omdat anders de binnenkant van haar flamoes naar verbrand rubber zou smaken, en voor het zingen de kerk uit vertikt ze puur uit misplaatst feminisme, zodat er in een aantal jaar tijd zes kinderen uit haar lendenen gekatapulteerd werden.

Illustratie Steve Nestorovski

Wie denkt dat die allemaal van dezelfde man zijn moet wel gek zijn. Het rijtje pipo’s dat met elkaar concurreerde om Anouk een bolle buik te bezorgen is schier eindeloos, en een aantal van hen heeft zulke nietszeggende namen als Edwin Jansen, Satindra Kalpoe, Remon Stotijn, Robert Coenen of Dominique Schemmekes en het enige wat ze gemeen hebben is dat ze met z’n allen enorme losers zijn en dat ze een even goeie smaak qua vrouwen hebben als Gerard Joling, André van Duin en Marc-Marie Huijbregts.

Anouk werd op 8 april 1975 geboren als de allicht niet al te zeer gewenste dochter van Sjoerd Teeuwe, een beroepsverzamelaar van cornervlaggen, en Sjaan Teeuwe-Smalpeper, die handlezeres was voor pluimvee. Het krengetje Anouk liep op 14-jarige leeftijd van huis weg en nog nooit waren twee klojo’s als Sjoerd en Sjaan zo immens opgelucht geweest. Ze zei de school vaarwel en nog nooit was een school zo immens opgelucht geweest.

Zingen kon ze niet, maar er is altijd wel een of andere gefrustreerde platenbaas die een mokkel met dikke tieten een contract geeft, en hup, een van de irritantste carrières in de Nederlandse muziekgeschiedenis kon van start gaan. Het doorbraakkutnummer van Anouk was Nobody’s Wife, dat een cultsong werd onder lesbo’s, tot die behaarde potten wettelijk ook mochten trouwen, en toen vonden ze Nobody’s Wife ineens een deuntje dat nergens op sloeg.

Om het succes bij de manwijven terug te vinden, bracht Anouk Girl en Woman uit, twee flutcomposities waar zelfs de carnavalskweelster Ria Valk haar neus voor zou ophalen. Andere rampzalige singles van Anouk zijn Michel en Dominique, dit laatste gedrocht gezongen in een Nederlands dat schabouwelijker is dan dat van boer Teunis uit Langsbrinkerzeelwaard in Oost-Groningen.

Anouk liet haar onbenulligheid furore maken tot ver buiten de Hollandse grenzen, zeker toen ze meedeed aan het Eurosongfestival met Birds, dat mensen op de zenuwen werkte van Moldavië tot Finland, van Oekraïne tot Bulgarije en van Zaandam tot Spijkenisse. Niet om een veel poen genererend bijbaantje verlegen was Anouk coach in The Voice of Holland, waar ze maar wat voor zich uit zat te mompelen, en waarmee ze moest ophouden toen ze voor de elfendertigste keer hoogzwanger was. Anouk, begin een kleuterschool en laat ons met rust.