Recensie | 3,5 sterren voor The Far Field van Future Islands

Future Islands - The Far Field

Samuel T Herring is een intense frontman die iedereen in z’n leven live moet hebben gezien. Staat hij op het podium, dan volgt het publiek hem zoals een hond een tennisbal. Voor het dansje dat hij bij plotselinge hit Seasons (Waiting For You) doet - houd het lichaam klein, houd de schouders laag - bestaat op internet een heuse manual. De massa zag het bewegingscuriosum voor het eerst tijdens een tv-optreden bij David Letterman, een flinke lancering van de Amerikaanse band. Herring sloot maanden later een optreden op het hoofdpodium van Best Kept Secret af door ergens over een hek richting backstage te springen.

Oh ja, de muziek. Synthpop. De stijl van het doorbraakalbum is op The Far Field doorgezet. Met de jaren 80-liefde erin verweven. Vaak uptempo met druk getik op de bekkens, dus dansbaar. Soms een tandje terug, maar immer met Herring die elke zin zingt alsof het z’n laatste is. Qua niveau wordt de vorige plaat ook voortgezet: enkele dijken van singles als Ran en Cave worden aangevuld met ewen paar zozo-vullers.

Future Islands - The Far Field: 3,5 sterren