Jerry Hormone

‘Dat puberale provoceren en die lange tenen om zo’n tekeningetje’

Columnist Jerry Hormone over volwassen mannen die zich gedragen als gekrenkte pubers.

Jerry Hormone

Erdogan doet aangifte tegen Wilders, want die heeft een politieke cartoon van de Turkse president getweet. Recep Tayyip met een bomhoed op z’n hoofd. Je weet wel, 100 procent precies exact hetzelfde als die ene met Mohammed. Niet grappig, niet origineel en ook nog eens beroerd getekend/overgetrokken van een foto.

Nu ging het Geert natuurlijk ook niet om de grap of het vakmanschap van de illustrator, maar omdat ie Erdogan een lul vindt (ben ik het bij hoge uitzondering een keer met Wilders eens) en het weer eens tijd was voor een heldendaad in zijn manmoedige strijd voor de vrijheid van meningsuiting. Een vrijheid die hij overigens alleen voorvecht als het zijn eigen mening betreft. De Grote Blonde Leider mag zelf immers ook graag – onder het mom van ‘demonisering’ – aangifte doen tegen hem onwelgevallige meningsuitingen.

Beetje hetzelfde principe als toen met Charlie Hebdo in 2015. Al die mensen die hun profielfoto op Facebook hadden aangepast nadat moslimextremisten daar de redactie overhoop hadden geschoten. Ze waren allemaal ‘Je suis Charlie’, totdat het satirische tijdschrift later datzelfde jaar de draak stak met Aylan, het 3-jarige Syrische jongetje dat op de vlucht voor een bloederige burgeroorlog verdronk in de Middellandse Zee en aanspoelde op de voorpagina’s van kranten wereldwijd. Toen je suis-te er opeens niemand meer Charlie en was het een goor kutblad dat verboden zou moeten worden.

Dat je tégen een mening kunt zijn, maar vóór het vrij uiten van die mening, blijft een boel volk boven de pet gaan. Zo ben ik toevallig van mening, dat de politieke cartoon het artistieke equivalent van de Marianentrog is; dieper kun je als kunstenmaker niet zinken. Toen Hitler mislukte als schilder, had hij twee opties: 1) de meest gehate persoon ooit worden of 2) politieke cartoons tekenen. Hij koos voor dat eerste en wat mij betreft terecht.

Voel je nou toch de onbedwingbare aandrang om de profeet met een bomgordel of Wilders in een SS-uniform te tekenen? Pak je wascokrijtjes en express yourself. Kras het maar lekker van je af. Wie weet hangt mama je tekening wel op de koelkast. Of ben je juist door zo’n broddelwerkje tot in het diepst van je zijn en wezen gekrenkt? Stamp met je voetjes, tweet je verontwaardiging de wereld in, voorzie de dames en heren juristen van goedbetaald werk door aangifte te doen, ga desnoods met al je medebeledigden de straat op, tors spandoeken, scandeer leuzen. Zolang je het keukenmes maar thuis in de la laat liggen, vind ik alles prima.

Maar zoveel drukte om zo’n tekeningetje. Dat puberale provoceren en die lange tenen. Het is toch vooral heel kinderachtig en past niet bij volwassen mannen die een land leiden of willen leiden.

Column
  • Cartoon: Westergaard