Bart Nijman: 'Het wil er bij mij niet in dat Omtzigt een van de slechteriken is'

Een tweede burn-out heeft Pieter Omtzigt getroffen op 11 september.

Al jarenlang is zijn emotionele gesteldheid dagelijks onderwerp van gesprek. Op rechts klinkt het verwijt dat hij een daadkrachtige PVV-regering belemmert met zijn gezever over rechtsstaat en grondwet, op links is hij tot halve fascist verklaard omdat hij een PVV-regering überhaupt mogelijk heeft gemaakt. Vanaf beide kanten wordt hard op de open zenuw van zijn verzwakte gestel gedrukt, omdat de gezondheid van Omtzigt de zwakste schakel van dit kabinet lijkt te zijn. De ene helft wil hem weg om meer ruimte voor de PVV te winnen, de andere helft omdat ze de PVV terug in de oppositie willen zien verdwijnen. Het ziet er vaak vreselijk lelijk uit.

Ja, een politica als Sigrid Kaag kreeg ook de mestkar over zich uitgereden maar dat was om haar karakter en haar politiek, niet vanwege haar gezondheid. En dat was vooral online, niet - zoals bij de NSC’er - in de mainstream media, waar de meest debiele karikaturen van hem worden gemaakt, en aangevallen. Dezelfde media waaruit inzake Kaag zo vaak de jammerklacht te horen was hoe ruw en harteloos veel mensen met keurige politici omgaan.

Mark Rutte hield zijn premierschap veertien jaar lachend vol omdat het voor hem vooral een gave baan was. Voor Omtzigt lijkt het politieke bedrijf een molensteen, met een geweten dat systematisch onrecht ziet waarover grote onwil bestaat om het op te lossen, en een brein dat weeffouten in wetten signaleert voordat die wetten (alsnog ongewijzigd) worden ingevoerd.
Natuurlijk heeft de man zijn nukken, eigenaardigheden en politieke trucjes en daar kun je het mee oneens zijn, of je aan ergeren. Maar het wil er bij mij niet in dat Omtzigt een van de slechteriken is, zoals bijvoorbeeld de VVD gevuld is met opportunisten, vedergewichten en vileine behartigers van een door bestuurlijke arrogantie gedreven eigenbelang.

Ruben Brekelmans. Sophie Hermans. Dilan Yesilgoz. Waar staan die mensen voor, behalve voor zichzelf en hun gave baan?

De VVD had nooit in deze coalitie mogen zitten en heeft vanaf dag één als tactiek om een ander (bij voorkeur de PVV, maar NSC mag ook) te laten breken - want de breker betaalt en in 2012 legde dat de partij geen windeieren. Sindsdien beten de PvdA, het CDA en D66 zich stuk op samenwerking met de VVD.

Omtzigt vangt, meer dan Wilders, de klappen. Hij is kwetsbaar, want hij heeft een geweten. De hyena’s ruiken bloed. Ik denk dat de Toeslagenaffaire slopend was, maar dat Omtzigt pas echt goed vernield is geraakt door de intrinsieke Haagse onwil om serieuze problemen en uitdagingen aan te pakken en vooral: een verziekte bestuurlijke mentaliteit te veranderen.

Heel Nederland heeft een burn-out van Mark Rutte. Omtzigt heeft ‘m gewoon wat eerder door.