Zo werd John de Wolf ambassadeur voor werkzoekende ouderen

Er zijn voetballers die geruisloos voorbijgaan. En er zijn voetballers als John de Wolf (54). Ooit het onverschrokken blok beton in de Feyenoord-defensie – nu helpt hij ouderen aan een baan en is hij een goeie amateurtrainer. Het icoon van Zuid over zijn imago als moeilijke jongen, zijn overleden vader en die foeilelijke lawaaioverhemden. ‘Jezus, ik leek wel een testbeeld.’

Fotografie Corné van der Stelt

Minister Lodewijk Asscher heeft jou voor een jaar benoemd als ambassadeur voor werkzoekende vijftigplussers. Die zagen weinig mensen volgens mij aankomen. Jij wel?‘Ik heb affiniteit met deze mensen. In Maassluis en Schiedam ben ik al langer betrokken bij een soortgelijk project. Daar geef ik op een sportschool les aan werkzoekenden. Blijf in beweging, hamer ik er bij hen in. Want dan blijf je vitaal en mentaal scherp. Als je die werkzoekenden voor de eerste keer binnen ziet komen op de sportschool... Ze ogen beduusd, grauw, hebben weinig mimiek, weinig licht in hun ogen. Maar een paar weken later zijn het totaal andere mensen geworden. Hun hele uitstraling is veranderd. Ineens zijn ze zelfverzekerd, fit, opgewekt. Als ze dan een keertje op sollicitatiegesprek mogen komen, worden ze ook vaak aangenomen. Omdat ze uitstralen: hier ben ik.’

En de regering ziet in jou de ideale man om die boodschap uit te dragen?‘Ik ben zelf natuurlijk een vijftigplusser. En ik kan met de pers omgaan, dat is denk ik ook niet onbelangrijk. Net als dat ik een bekende kop heb en goed aanvoel dat de één een schop onder zijn hol moet hebben en de ander een aai over zijn bol. Enerzijds probeer ik de vooroordelen te tackelen. Dat vijftigplussers te duur zijn, te oud of ziek, zwak en misselijk. Maar ik wijs niet alleen naar de werkgevers. De werkzoekenden moeten ook van de bank komen. Ik snap ook wel dat het niet makkelijk is, zeker als je geen netwerk hebt. Om geen antwoord te krijgen op die honderden sollicitatiebrieven die je verstuurt. Dat doet wat met je ikkie. Doe ik er nog wel toe? Hoor ik er nog wel bij? Maar als je niks doet, zul je ook niks krijgen. Dus ga niet op zoek naar een baan, maar ga op zoek naar werk, hou ik hen voor. Als iets voorbijkomt, ga niet denken: dat is toch niks voor mij, maar pak het met beide handen aan. Dan zul je vanzelf zien dat je er beter in bent dan je gelooft en dat je het leuker vindt dan je denkt. Ik vind dit een mooi project. Ik hou ervan om mensen te begeleiden, te triggeren. Om iets voor mensen te kunnen betekenen.’

Lees het volledige interview op Blendle.