Begin augustus verschijnt Ons Feyenoord, een boek van Bob Dijkgraaf over clubliefde, de haat voor 020 en de culthelden die van De Kuip een waar bedevaartsoord hebben gemaakt. Spelers als Coentje, de Kromme en De Tovenaar van Tataba?nya.
Fotografie HH
Het Feyenoord uit de jaren 90 is een boek op zich. Wat zeg ik, tien boeken. De culthelden vielen over elkaar heen en normale voetballers (of in ieder geval voetballers met een normale kledingsmaak) leken verboden. Het elftal van begin jaren 90 wordt vaak het Appie Happie-elftal genoemd. Het is dan ook moeilijk om uit die periode e?e?n voetballer te kiezen. Want verdient Ed de Goey het niet net zo hard om hier genoemd te worden? Of John de Wolf, dat is toch ook een typische Feyenoorder? Met zijn lange haren, woeste uitstraling en harde tackles.
Tja, het is inderdaad arbitrair. Maar geen van allen had een bijnaam, zo mooi als die van Jo?zsef Kiprich: De Tovenaar van Tataba?nya. Hij streek in 1989 neer in Rotterdam, niet echt in de beste periode van de club. Scoorde in zijn eerste drie seizoenen nooit meer dan negen doelpunten, maar piekte in het kampioensjaar 1992/1993, toen hij met achttien doelpunten een belangrijk aandeel had in de dertiende landstitel. Het aantal doelpunten was echter niet belangrijk voor Het Legioen. Natuurlijk niet. Of Jo?zsef scoorde of niet, ach, wat maakt het nou uit? Zij zagen in Kiprich het tegenovergestelde van een atleet.
Jo?zsef Kiprich zag eruit alsof hij net van de tribune was gehaald omdat alle reservespelers geblesseerd zijn. Het maakt zijn bekendste doelpunt in Rotterdamse dienst des te mooier. Het was tijdens zijn laatste seizoen tegen PSV. Kiprich begon de wedstrijd als wisselspeler, maar was nog steeds de beste strafschoppennemer van de selectie. Kiprich kende geen stress. Dus toen Feyenoord
bij een 2-1-achterstand een strafschop kreeg, twijfelde Willem van Hanegem geen moment; hij stuurde Kiprich het veld in. Zonder warming-up schoot de Hongaar de gelijkmaker binnen, om later in de wedstrijd ook de winnende te maken.
En dat is waarin hij toch echt anders was dan al die mensen op de tribune. Want Kiprich kan dan bekend en berucht zijn geworden vanwege zijn wat slome uitstraling, en nee, hij had niet het lichaam dat je van een topsporter verwacht... Maar Jo?zsef kon toveren.