Zo haalde Anne Schulp T.rex naar Nederland

‘We hebben veel geëxperimenteerd met verschillende houdingen waarin we Trix konden neerzetten. Bij de meeste andere musea staat het beest in zijn normale loophouding. De schedel zit dan op vier meter hoogte. Wij hebben ervoor gekozen Trix naar beneden te laten duiken. Zodat je oogcontact hebt en direct een persoonlijke band krijgt met het fossiel. Het prikkelt de fantasie: komt ze even aan je snuffelen, heb je haar gestoord terwijl ze aan het drinken was, of maakt ze zich klaar om je op te vreten? Het was spannend, maar het heeft heel goed uitgepakt. Mede dankzij de T. rex heeft Naturalis vorig jaar 400.000 bezoekers gehad, een record.’

Had ex-directeur van het Rijksmuseum Wim Pijbes gelijk toen hij Trix ‘de Nachtwacht van de natuurhistorie’ noemde?

‘Sinds de eerste opgraving in 1905 is er misschien een dozijn skeletten gevonden. In de paleontologie is het altijd de vraag: wanneer heb je meer dan een stapel losse botjes en kun je echt spreken van een skelet? Wanneer je dertig procent van de botjes hebt gevonden, of vijftig? Wij hebben meer dan driekwart van Trix’ botvolume kunnen opgraven, dat is uitzinnig veel. En eigenlijk alleen te vergelijken met twee andere heel beroemde T. rexen, Sue en Stan, die in musea in Chicago en South Dakota zijn tentoongesteld. Verder geloof ik dat een bemiddelde acteur in Hollywood er eentje in zijn biljartkamer heeft staan.’

Lees het volledige interview op Blendle.