‘Zo’n lockdown is voor mij een eitje’

Voor iemand die 204 dagen lang geïsoleerd in een ruimtestation heeft gezeten, is zo’n lockdown goed te doen.

‘Zo’n lockdown is voor mij een eitje, sowieso. Astronauten moeten twee weken voor hun vlucht in quarantaine. Die mondmaskers, het testen op virussen: dat was niet vreemd voor me. En in het ruimtestation zelf ben je natuurlijk ook volledig geïsoleerd. Wij hebben ten opzichte van “normale” mensen wel het voordeel dat we getraind zijn op dit soort situaties en we hebben daarboven ontzettend veel te doen. Je zit in een strak schema: opstaan, voorbereiden, werk, contact met de grondstations, sport is verplicht en zelfs het eten is soms onderdeel van een experiment.’

Over veiligheid gesproken: wat vond jij van Challenger: The Final Flight, de Netflix-documentaire over de in 1986 verongelukte Space Shuttle? ‘Vooral Amerikaanse ruimtevaart- en science-fictionseries kunnen wat mij betreft nog weleens te clean of te emotieloos zijn, maar documentaires als The Final Flight zijn juweeltjes. Het is indrukwekkend, ook omdat iedereen die het meemaakte dat moment nooit meer zal vergeten. Het had net zo’n impact als de moord op Kennedy of de aanslag op de Twin Towers.’

Waar was jij toen het gebeurde?

‘Ik stond op het punt om met mijn toenmalige vriendin naar een balletvoorstelling in Carré te gaan. Ik studeerde geneeskunde, maar had al wel de ambitie om astronaut te worden – die had ik als jong jochie al. Toen ik het ingelaste journaal op tv zag, was mijn eerste gedachte: het is gedaan, nu kan ik nooit meer de ruimte in. Mijn droom explodeerde, letterlijk én figuurlijk. Ik ben voor de vorm nog meegegaan naar die voorstelling, maar snapte niet dat mensen zich daarop konden concentreren, waarom ze überhaupt nog applaudisseerden. Ik was flink onder de indruk van wat er die dag gebeurd was.’

Evengoed ontstond er geen twijfel. Ook niet toen in 2003, een kleine twee jaar voor jouw eigen vlucht, nóg een Space Shuttle verongelukte.

‘Dat ongeluk met de Columbia was voor mij persoonlijk een grote schok: een tijdlang was er sprake van dat ik op die vlucht zou meegaan en ook de bemanning kende ik goed. Ik trainde ze zelfs. Ze waren kort ervoor nog in Nederland geweest, ik heb die mensen rondgeleid, geholpen met de proeven voorbereiden die ze zouden gaan uitvoeren. Typisch voor een rouwproces ontkende ik het aanvankelijk ook, dacht dat ze er misschien op een of andere manier tóch uit waren gekomen. Maar uiteindelijk moest ik accepteren dat ik zeven goede vrienden kwijt was geraakt.’

Nieuwe Revu 7 is nu te koop in de winkels of online te bestellen.