Premium

‘Mijn oogjes staan wijd open’

Ze verraadt erop los in De Verraders, is het gezicht van datingshow Love Island en brak door met een vaste rol in GTST, maar Holly Mae Brood (26) wordt waarschijnlijk nog het vaakst aangesproken op haar bekende vader, rocklegende Herman. ‘Er hing veel drama om hem heen, maar hij was ook een heel warme, intrigerende speelpapa.’

Holly Mae Brood ‘Ik hou niet van macho’s’

Zit je door de zoveelste lockdown te duimendraaien?

‘Ik stond in het theater met Lazarus toen vorig jaar maart alles klapte. Dat was heel raar. Zonder afscheid te kunnen nemen, had ik ineens mijn laatste voorstelling gespeeld. Ik heb geluk gehad dat ik lange tijd naar het buitenland kon voor Love Island, verder werd bijna elk project gecanceld. Dat vond ik wel een ding, maar ik besefte ook vrij snel: we zijn niet de enigen, iedereen heeft dit, dus laten we het leuk hebben met elkaar en veel afspreken. Mijn vriend Soy en ik zagen elkaar voor de coronacrisis heel weinig, omdat we allebei zo druk waren. In die zin hebben we het ook fijn gehad, maar de coronacrisis maakt het leven allemaal wel wat saaier.’

Je brak landelijk door met een rol in oersoap GTST. Hoe kijk jij daar achteraf op terug?

‘Als je in GTST gaat spelen, dan merk je pas hoe groot het is, en in hoeverre het leeft onder een groot publiek. Ik heb er een supertoffe tijd gehad en veel geleerd. Het was een hele happening, ook omdat ik mijn vriend er heb leren kennen.’

Vanaf jonge leeftijd heb ik meer gezien dan andere kinderen, waardoor ik heel open-minded in het leven sta. Mijn oogjes staan wijd open

Je vriend is collega-acteur Soy Kroon. Is hij je allereerste serieuze relatie?

‘Ja. Je hoort mensen weleens zeggen: ik zou nu heel graag een relatie willen. Zo stond ik er vierenhalf jaar geleden helemaal niet in. Ik was nog heel jong, dus ik vond het allemaal wel prima. Maar als je hem dan tegenkomt en denkt: dit is de ware, dan moet je hem houden ook, haha.’

Jullie wonen inmiddels al een paar jaar samen. Heb je nooit het idee dat je iets mist?

‘We hebben ons allebei weleens hardop afgevraagd of het niet beter was geweest als we elkaar op een later moment waren tegengekomen. Dan hadden we eerst nog even kunnen flierefluiten, daar zijn we realistisch over. Maar ik heb geen seconde spijt gehad of gedacht: ik moet wieberen en andere dingen ontdekken. Soy en ik zijn vanaf moment één een team. Het is goed hoe het is gelopen.’

Op wat voor type mannen val je?

‘Oef, dat wisselt. Toen Soy voor me stond, dacht ik ook niet: dit is ’m. Maar waar ik sowieso niet op val, zijn van die popiejopie gasten. Ik hou niet van macho’s. Gebrul en stoerdoenerij, daar word ik ongemakkelijk van. Het is veel aantrekkelijker als een jongen z’n kwetsbaarheid durft te laten zien. Openlijk verliefd zijn, en ook lief doen. Ik denk dat Soy en ik elkaar daar heel erg in vinden.’

Het klinkt bijna misselijkmakend perfect. Wat vindt hij irritant aan jou?

‘Ik ben best eerlijk en kon snel mijn mening geven over van alles en nog wat. Soy heeft me geleerd om wat rustiger te zijn in mijn uitingen. Het is soms juist goed als je even je mond houdt.’

Je moeder is je beste vriendin met wie je alles schijnt te delen. Voor veel mannen klinkt dat als een horrorscenario.

Lachend: ‘Mijn familie is een warm bad en als je het vriendje wordt van mij of m’n zussen, dan ben je echt onderdeel van het gezin. Net zoals ik mijn moeder bel als er iets is, kan Soy dat ook doen. En dat gebeurt ook. Hij is superdol op mijn moeder. Het is ook niet zo dat ik elke dag bij haar ben hè, dat valt best mee.’

Maar je belt wel elke dag met haar.

‘Ja, dat wel.’

Hoe komt het dat je moeder en jij zo onafscheidelijk zijn?

‘We lijken heel erg op elkaar. In hoe we eruitzien, maar ook in hoe we denken. Mijn zus en ik schelen enorm in leeftijd, dus ik trok van jongs af aan heel erg naar mijn moeder toe. Ik hing altijd als een soort aapje om haar heen.’

Is de band extra hecht door wat jullie samen hebben meegemaakt?

‘Na de dood van papa vormden we een soort vrouwenfront, samen met mijn zus. Ondanks alles wat er op ons afkwam, heeft mijn moeder de boel altijd bij elkaar weten te houden. Daar heb ik onwijs veel respect voor. Alle geluk van de wereld komt haar toe. Ze is een onwijs leuk mens en een oermama.’

Je was pas 6 jaar toen je vader Herman zelfmoord pleegde. Wat herinner je je van hem?

‘Het klinkt gek, maar voornamelijk zijn geur en z’n huid. En de liefde die hij ons gaf. Natuurlijk, er hing veel drama om hem heen. Maar hij was ook een heel warme, lieve en ontzettend intrigerende speelpapa. Ik mocht altijd lekker met hem mee op pad, op de step, naar een café om een borreltje te drinken. Of we gingen samen in bad of spelletjes spelen. Hij was voor mij gewoon papa, met wie ik het gezellig had.’

Je zat in het circus met je moeder toen jullie hoorden dat het mis was. Hoe was dat moment?

‘Onderweg naar het circus reden we langs het Hilton. Daar stond toen al een traumahelikopter. Ik weet nog dat we toen zeiden: “Jeetje, wat is hier gebeurd?” In de pauze van de circusvoorstelling had mijn moeder zoveel gemiste oproepen dat eigenlijk al duidelijk was wat er aan de hand was. Mijn moeder heeft mij beetgepakt en is met ons naar buiten gerend. Daar stond de politie en m’n zus Lola. Lola vroeg aan mijn moeder of ze me mocht vertellen wat er was gebeurd, waarop mama zei: “Papa is er niet meer.” Op dat moment realiseerde ik me niet wat dat betekende, maar ik herinner me nog wel vlagen van die middag. Dat ik in de politieauto uit het raam keek, de mensen die naar ons huis kwamen. Ik zal die dag nooit meer van mijn netvlies krijgen.’

Was het een traumatische ervaring voor je?

‘Soms denk ik dat het traumatisch is geweest, in de slechtste zin van het woord. Maar meestal bagatelliseer ik het een beetje. Dat komt omdat ik het niet heb ervaren als iets waardoor ik daarna mijn leven niet meer op een goede manier kon leiden. Maar natuurlijk mis ik hem, je voelt altijd dat er een vaderfiguur in je leven ontbreekt. En dan heb je nog de impact dat heel Nederland weet wat er is gebeurd, daarmee bezig is en er vragen over stelt. Maar het enige verhaal dat ik ken, heb ik allang verteld.’

Stoort het je dat het vaak over Herman gaat?

‘Het verhaal vanuit mijn kant is wel verteld. Dat kan ik nog honderd keer herhalen, maar bepaalde andere details zijn van ons, en die ga ik nooit delen.’

Is er veel dat de buitenwereld niet weet?

‘Nee, want we willen hem ook levend houden. Hij is zo’n bijzonder mens geweest, over wie mooie documentaires zijn gemaakt. Ik denk af en toe: de jeugd van nu zou dat eens moeten zien. De maatschappij is veranderd, alles wordt maar op social media geknald. Echte pareltjes zie je nog maar zelden. Iemand die praat vanuit dichttaal, zoals papa, kijk even hoe megatof dat was.’

Ben jij net zo megatof als hij was?

‘Ik ben opgegroeid met veel fantastische en bijzondere mensen om me heen, ook met alle gasten van de band. Vanaf jonge leeftijd heb ik meer gezien dan andere kinderen, waardoor ik heel openminded in het leven sta en niet zo snel ergens van opkijk. Mijn oogjes staan wijd open.’

Zit de liefde voor drank en drugs er ingebakken – of ben je juist radicaal tegen?

‘Ik hou enorm van drankjes en borrelen, maar drugs zijn niets voor mij. Lang geleden heb ik weleens wat geprobeerd, en wie weet ga ik dat ooit nog een keer doen, maar het is niet iets wat me aantrekt. Ik denk dat ik de controle wil houden. Er is me weleens gevraagd of dat komt omdat het papa’s ondergang is geworden, maar dat weet ik niet.’

Heb je in het coronatijdperk nog weleens dolle avonden?

‘Heel dolle avonden, met vriend en kat op de bank, haha. Maar ik heb wel goed drankjes gedronken de afgelopen tijd. Dat komt een beetje voort uit de gedachte: je moet toch wat. Als je weer een week niks te doen hebt, dan kun je net zo goed gaan borrelen.’

Hoe groot is de kans om jou tegen te komen op een stiekem huisfeestje?

‘Ik volg de regels best strikt op. Als mensen tegen mij zeggen: “Ah joh, ik wil je gewoon graag een knuffel geven,” dan denk ik: als je echt van me houdt, dan geef je me nu juist geen knuffel. Ik vind het gedrag van mensen af en toe een beetje onnozel, met geheime raves en feesten. Een tijdje geleden waren we met één persoon meer dan toegestaan. We zaten een eind uit elkaar, maar daar voelde ik me al ongemakkelijk over. Ik klink nu als een sufkut, maar ik neem het allemaal heel serieus.’

Je hebt je hele jeugd als een malle getraind om balletdanseres te worden. Ben je je daardoor extra bewust van het belang van een goede gezondheid?

‘Ik ben geen freak die de hele dag in de weer is met gekke besjes en zaden, maar ik denk dat ik wel op een normale manier voor mijn lijf zorg. Maar ik hou ook van mijn wijntjes, haha.’

Ballerina Igone de Jongh laat in haar recent uitgekomen biografie geen spaan heel van de danswereld. Hoe heb jij dat ervaren?

‘Ik was als kind een enorme stuiterbal, altijd aan het koprollen op de bank en heel lange optredens geven op de muziek van Britney Spears. En dan boos worden als iemand wegliep, haha. Mijn moeder dacht: dat kind moet wat. We woonden onder de dansacademie van Lucia Marthas, dus we kenden haar goed. Toen ik zes was, zei Lucia: “Laat haar naar de vooropleiding gaan.” Mama zegt wel dat ik daar deels ben opgevoed, omdat ik vanuit school altijd gelijk doorging naar de academie. Dan was het tot 20.00 uur trainen. Discipline werd er bij wijze van spreken ingeramd en er was echt een soort regime. Sommige kinderen voelden zich daar niet prettig bij, maar ik heb dat nooit op die manier ervaren. Ik deed best wel m’n eigen ding en heb er heel veel geleerd.’

Waarom heb je je dansdroom opgegeven?

‘Tijdens het derde jaar van de hbo-bachelor dans, kreeg ik een filmrol aangeboden. Op dat moment ging de knop bij mij om. Ik had in heel veel grote shows gedanst, in Ziggo Dome gestaan en nog veel meer toffe dingen gedaan. Ik dacht: straks ben ik afgestudeerd en dan? Het was het ineens niet meer voor mij. Ik ben nog steeds heel blij dat ik zo lang heb gedanst, want voor mij is het de meest complete vorm van uitvoerende kunst. Je leert om je lijf te gebruiken, maar ik heb ook zangles gehad. Op de dansacademie heb ik mijn basis opgebouwd, maar echt danseres worden, dat zat er gewoon niet in.’

Waar ben je beter in: dansen of acteren?

‘Op dit moment ben ik zwaar ongetraind als danseres, dus dan kies ik voor actrice. Maar ik heb mezelf om eerlijk te zijn nooit als een heel goede actrice gezien. Het is meer iets wat op een natuurlijke manier op mijn pad is gekomen, maar alles kan altijd beter. Ik heb soms ook wel spijt dat ik niet naar de Toneelschool ben gegaan.’

Openen deuren makkelijk voor jou omdat je de dochter van Herman Brood bent?

‘Ik durf wel te zeggen dat de deur bij mij eerder op een kiertje gaat, maar daarna slaat ie ook drie keer zo hard dicht. Als ik iets wil doen, dan wordt dat sneller opgepikt dan wanneer iemand anders het doet. In die zin zijn de eerste stappen gemakkelijker. Maar daarna wordt er al snel geroepen: “Dat kan ze alleen maar doen omdat ze de dochter van is.” Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik mezelf extra hard moest bewijzen, anders word je de sukkel die teert op een bekende achternaam.’

Ik heb goed drankjes gedronken de afgelopen tijd. Je moet toch wat. Als je weer een week niks te doen hebt, dan kun je net zo goed gaan borrelen

Ben je bezig met hoe je op de buitenwereld overkomt?

‘Toen ik net in GTST zat, had dat wel mijn aandacht. Maar ik geloof niet dat ik daar een leuker mens van werd. Mijn geluk is ook dat ik zelden onaardige of negatieve reacties krijg. Dat heeft er ook mee te maken dat ik samen met mijn management overdachte keuzes maak: wat doe ik wel, wat doe ik niet? Wat ik bij veel jongeren zie, is dat ze alles maar aangrijpen met als enige doel om zo bekend mogelijk te worden. Die drang heeft er nooit bij mij ingezeten. Ik heb alles op het juiste moment gedaan. En dat wil ik zo blijven doen.’

Je hebt weleens gezegd dat mensen je vaak arrogant vinden. Hoe komt dat, denk je?

‘Het is nu niet meer zo erg volgens mij, maar ik kan een soort blik hebben van: wat wil je? Dat is iets waarmee ik mezelf heb beschermd. Als je als dochter van in de filmwereld stapt, dan weet je dat je shit over je heen krijgt. Dan moet je goed voor jezelf durven opkomen. Mensen hebben dat in het verleden weleens verward met arrogantie, maar volgens mij is er in mijn omgeving niemand die dat vindt.’

Hoe vind je het dat de nadruk in je vakgebied zo vaak op uiterlijk ligt?

‘Dat vind ik maf. Maar ik vind het niet zo erg. Ja, god. Ik weet eigenlijk niet wat ik ervan vind.’

Wie vind jij nou echt een mooie vrouw?

‘Ik vind Anouk een van de mooiste vrouwen die ik in mijn leven heb gezien. De mix met haar uitstraling. Ze is gewoon tof.’

Zing je zelf ook?

‘Niet op die manier, nee joh. Nu ik weinig werk omhanden heb, ben ik vooral bezig met schrijven. Geen boek hoor, ik word knetter van al die bekende mensen die denken dat ze een boek moeten uitbrengen. Ik ben aan het nadenken over series en programma’s. Waar ligt mijn interesse, wat zou ik vet vinden om te doen? Verder ben ik de hele dag aan het koken, ook voor anderen.’

Heb je een cateringservice opgezet?

‘Er komen regelmatig vrienden eten. Geen grote groepen, dat mag nu niet. Maar één of twee. Ik vind het leuk om voor andere mensen te zorgen. Laatst heb ik lekker stoofvlees gemaakt. Dat staat dan de hele dag te pruttelen op het fornuis. Heerlijk. Ik maak ook veel soep. Eigenlijk alles. Het is maar net waar mensen zin in hebben.’

Soy zit goed bij jou.

Lachend: ‘Ja, die zit hier prima.’

Heb je een duidelijk beeld voor ogen van wat je wilt bereiken?

‘Dat vind ik lastig. Ik weet wel wat ik wil, maar dan denk ik meteen daarna: is dat wel mogelijk? Soms ben ik overrealistisch. Dat werkt ook tegen jezelf, want daardoor blokkeer je een beetje.’

Zal ik het dan maar zeggen? Je stiekeme droom is spelen in een Amerikaanse film, zo vertelde je ooit. Is dat nog steeds de stip aan de horizon?

‘Op dit moment hoop ik vooral dat ik binnenkort weer een toffe Nederlandse serie mag draaien. Ook omdat alles al zo lang stilligt. En tuurlijk zou ik in de toekomst ook graag in een buitenlandse serie of film willen spelen, al is de kans natuurlijk klein dat het echt gaat gebeuren. Maar als iemand dit leest, laat ze maar komen.’

NIEUWE REVU ONTMOET HOLLY MAE BROOD

Waar?

Holly zit lekker op de bank in haar Amsterdamse huis, kat op schoot.

Nog iets genuttigd?

Thee, heerlijk burgerlijk.

Verder nog iets?

Waar Herman Brood bekend stond als de koning van de rock-’n-roll, lijkt Holly eerder op de koningin van de welgemanierdheid. Goedlachs, geïnteresseerd, vriendelijk. Moedig voorwaarts, ook al zijn bijna al haar werkprojecten gecanceld.

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct
Showbizz
  • Soy Kroon