‘Tuurlijk ging ik op OnlyFans uit een soort van paniek’

Na een periode van schaamte en een knoop in de maag heeft Doedens zich knap herpakt en probeert hij zijn leven weer op de rit te krijgen. Dat gaat met vallen en opstaan. ‘Gister had ik een kutdag, dat mag je best weten. Het is ook maar net hoe het weer die dag is.’

Je hebt best roerige jaren achter de rug waarover we van alles hebben kunnen lezen en horen in de media. Zijn er dingen waar je niet meer over wilt praten?

‘Over mijn donkere periode van vijf jaar geleden (zijn ontslag bij GTST vanwege zijn drugsgebruik, red.) ben ik onderhand wel uitgepraat. Wat de media betreft, heb ik dat afgesloten. Voor mezelf ben ik er natuurlijk nog wel mee bezig, het is iets dat dagelijks aan de orde is. Maar wat er destijds allemaal speelde en hoe ik daarmee omging, hoef ik nu niet meer keer op keer aan de grote klok te hangen. Er is genoeg over gezegd en geschreven.’

Ik zal je er verder niet naar vragen. Zijn er media die dat wel blijven proberen?

‘Het wordt vaak aangestipt of gevraagd, dat zal ook nog wel even zo blijven.’

Begrijp je dat?

‘Dat begrijp ik inderdaad wel, maar ik kies ervoor om er niet meer op in te gaan.’

We hebben ook veel leukere dingen te bespreken. Je gaat een reisprogramma maken over Curaçao met een model die er best mag wezen.

‘Haha, dat klopt, Stephanie Tency mag er zeker zijn, maar ze is dan ook Miss Nederland geweest hè? Samen met haar ga ik voor RTL 4 het programma Williwood op Wielen maken. We gaan onder meer antwoord proberen te krijgen op de vraag hoe het voor Nederlanders is om op het eiland te wonen en te ondernemen. Daarnaast nemen we de kijkers mee naar alle toffe plekken op Curaçao waar je als vakantieganger naartoe zou kunnen gaan: de beste resorts, de restaurants waar je het lekkerst kunt eten en leuke bezienswaardigheden om te ontdekken. Begin mei reizen we af naar het Caribische eiland om daar filmopnames te maken. We spelen zoveel mogelijk in op een situatie waarin er meer controle is over corona.’

Tuurlijk heb ik met mijn account op OnlyFans gehandeld uit een soort van paniek en ook omdat er geen financieel vooruitzicht was’

Ben je niet bang dat je veel kritiek krijgt als je in mei afreist naar Curaçao? Het eiland heeft momenteel erg zwaar te lijden onder corona en bovendien ligt het gevoelig als BN’ers wél gewoon in het vliegtuig stappen...

‘We gaan natuurlijk alleen als de situatie het toelaat. Als de bedden op de intensive care nog steeds overvol zijn en het eiland in een zorgelijke toestand verkeert, hebben we daar natuurlijk respect voor en stellen we de opnames uit. Je kunt er dan simpelweg ook geen uitnodigende, vrolijke sfeerbeelden maken. Wat de kritiek betreft: die krijg je altijd wel. We vliegen naar Curaçao om te werken. Ik heb het draaischema gezien: we zijn van 08.00 uur tot 20.00 uur aan het rijden en draaien. Het is beslist geen uitje of vakantie. Wel willen we met dit programma de mensen laten meegenieten van heerlijke vakantiebeelden. De wereld staat al een tijdje stil, veel mensen zijn inmiddels ruim een jaar niet op vakantie geweest en staan te popelen om hun koffer weer eens te pakken en naar het buitenland te vliegen. Aan die honger proberen we met Williwood op Wielen een beetje te voldoen.’

Even over de huidige toestanden rondom het virus. Corona en jij, dat ging tot nu toe niet zo lekker in de media.

‘Ik heb vorig jaar inderdaad een uitspraak gedaan waar ik niet goed over had nagedacht en waar ik spijt van heb. Ik heb in die tijd een klein, select groepje mensen gezien. Maar het is uit zijn verband getrokken dat ik acht weken lang met iedereen geknuffeld zou hebben.’

Het kwam je in juni 2020 op een schorsing bij GTST te staan.

‘Producent EndemolShine zette me op non-actief, waar ik best begrip voor had. Ze hebben me aangesproken op mijn gedrag en wezen me op mijn verantwoordelijkheid naar mijn collega’s wat betreft veiligheid en gezondheid. Ik mocht twee weken niet deelnemen aan de repetities en buitenopnames van GTST. Ik heb toen beloofd me strikt te houden aan de richtlijnen van de RIVM.’

Je mocht terugkomen, maar na twee maanden kwam in augustus 2020 het nieuws naar buiten dat jouw personage Lucas Sanders na twaalf jaar Meerdijk zou gaan verlaten.

‘Er was een situatie ontstaan die voor beide partijen niet werkbaar was. Daardoor hebben we besloten om de samenwerking te beëindigen.’

Heb je vrienden gemaakt bij GTST of verwatert je soapfamilie ook al snel nu je weg bent?

‘Ik heb zeker vrienden gemaakt. Ik heb bijvoorbeeld nog geregeld contact met Ferri Somogyi, een leuke, sympathieke gozer. Aan de andere kant is GTST een trein die doordendert, dus ik spreek niet iedereen dagelijks meer, dat is logisch. Maar ik heb nog geregeld contact met mijn ex-collega’s en dat is fijn.’

Hoe ga je inmiddels met de coronaregels om? Nog steeds losjes?

‘Ik heb me keurig aan de maatregelen gehouden, want ik wilde ook zo snel mogelijk het terras weer op.’

Je bent nu een paar maanden geen soapie meer; mis je het?

‘Ja, natuurlijk. Twaalf jaar maakte GTST iedere dag deel uit van mijn leven. Ik had structuur in mijn dagen, een stabiel inkomen en ik kon elke dag spelen. Dat mis ik natuurlijk, maar dat komt wel weer. In ieder geval werd ik gedwongen om creatief na te gaan denken en ik moest alle deurtjes weer open gaan zetten.’

Door het openzetten van die deurtjes is er behalve het reisprogramma voor RTL 4 en recent ook het programma Socials, Seks & Centen voor PowNed ook nog een andere nieuwe inkomstenbron voor je ontstaan: je veelbesproken account op OnlyFans. Voor wie er niet dagelijks op te vinden is: wat is het precies?

‘OnlyFans is een onlineplatform waar betalende bezoekers expliciet – dat betekent eigenlijk gewoon erotisch – materiaal van mij kunnen zien. Wie geïnteresseerd is, moet zich inschrijven en dus betalen voor de inhoud; je kunt verschillende soorten lidmaatschappen aangaan voor dertig dagen die bijvoorbeeld 10 of 12 dollar kosten. Ik had gehoord dat je er heel erg veel geld mee kunt verdienen en dat kwam mij goed uit in een periode waarin ineens mijn vertrouwde baantje bij GTST vol structuur, zekerheid en vast salaris wegviel.’

Was je keuze om je bloot te geven op internet paniekvoetbal?

‘In zekere zin wel. Ik heb musical- en theaterervaring, maar door corona lag verder alles op z’n gat, dus daar hoefde ik ook niet op te rekenen. Ik moest wat. OnlyFans kwam op mijn pad en ik hoorde van Levy van Wilgen, de succesvolste Nederlander op OnlyFans met 1,1 miljoen volgers op Instagram, dat je er een leuke boterham mee kan verdienen. Tuurlijk heb ik gehandeld uit een soort van paniek en ook omdat er geen financieel vooruitzicht was. Toen ik ermee was begonnen, had ik ergens al wel een soort van gevoel dat er geen weg terug was.’

Waarom niet?

‘Als er eenmaal erotisch getint materiaal van jou op internet staat, heeft iedereen er beschikking over. Achter een betaalmuur of niet, mensen kunnen het kopiëren, overnemen en verspreiden. Dat is trouwens ook gebeurd.’

Wat deed dat met je?

‘Ik heb er best wel over in gezeten. Door geregeld te blijven sporten, vond ik het makkelijker om de situatie te relativeren. Maar ik ben een heel erge nadenker, dus zodra ik meer vrije tijd heb, ga ik mezelf vragen stellen. Wat heb ik gedaan, wat komt er nog aan, wat doe ik daarna? Dat soort dingen.’

Je had nog zo je best gedaan om jouw OnlyFans-account ontoegankelijk te maken voor Nederland, België en Duitsland.

‘Dat was inderdaad best naïef gedacht natuurlijk. Alsof er buiten die drie landen geen Nederlanders op de wereld zijn. En bovendien: ook vanuit Nederland weten de echte fanatiekelingen dat via bijvoorbeeld een VPN-dienst, die je internetverkeer versleutelt en je IP met je fysieke locatie verbergt, echt wel te omzeilen. Ik kreeg berichtjes van mensen dat ze mijn materiaal en bezigheden zouden gaan uitlekken naar de pers. Dat is natuurlijk nooit fijn om te lezen.’

Je werd gechanteerd en bedreigd?

‘Bedreigd niet. Maar er waren wel “fans” die zeiden dat ze het zouden verspreiden naar de pers. Ik heb uiteindelijk mijn accountnaam veranderd naar Ferdinand Diego, ook al wisten mensen dat ik het was. Het is overigens nooit een pr-stunt geweest.’

Er brak opnieuw een donkere periode voor je aan. Geen periode van drugsverslaving of afkicken dit keer, maar van schaamte.

‘Ja. En dat gevoel speelt nog steeds weleens op, soms. Een voorbeeld? Gister had ik een kutdag, dat mag je best weten. Dan zit ik niet lekker in mijn vel, ga ik nadenken over wat ik aan het doen ben. Ik ben net verhuisd, maar het voelt nog niet zo huiselijk. Gelukkig heb ik vrienden die ik meteen kan bellen. Ik hang altijd wel aan de telefoon, maar als ik bel dat ik me slecht voel, heb ik altijd een extra geconcentreerd luisterend oor. Dat voelt fijn, vertrouwd en veilig. Het is ook maar net hoe het weer die dag is.’

Je staat sinds je onderbroekenreclame bekend om je sixpack en gespierde torso; helpt het sporten je nog steeds om je lekker te voelen?

‘Ik merk dat ik sporten ervaar als een uitlaatklep. Ik baal er natuurlijk van dat de gyms dicht zijn, maar gelukkig kan buiten trainen altijd. En ik kan af en toe in een lege gym terecht, alles coronaproof natuurlijk.’

Je ziet er krachtig uit met je afgetrainde lijf; sport je ook uit ijdelheid?

‘Natuurlijk voel ik me beter en zelfverzekerder als ik er goed uitzie. Dat geldt voor velen denk ik. Maar ik sport vooral omdat ik heb gemerkt dat ik me mentaal dan echt beter voel. Als ik niet train, voelt het alsof ik iets mis. Ik móét een uitlaatklep hebben, ik móét trainen, dan zit ik beter in mijn vel. En bovendien leef ik heel gezond, ik zorg voor gezonde voeding. Balans is belangrijk voor me.’

Een filosofisch vraagje tussendoor, om het luchtig te houden: je bent 30 jaar, op welk punt in je leven bevind je je?

‘Het jongensachtige is er wat vanaf, het voelt als een soort omslagpunt in mijn leven en loopbaan. Dat komt ook vast door het afgelopen turbulente half jaar: ik ging weg bij GTST, verloor mijn zekerheid en structuur daardoor, wist niet zo goed wat me te wachten stond en wat ik zou gaan doen. Ik wil corona niet de schuld geven, maar corona heeft zeker iets met me gedaan. Na twaalf jaar in GTST werd ik gedwongen om na te denken wat ik nu moest gaan doen. Ik zat bij een management dat vijf jaar lang goed voor me is geweest en ik voor hen, maar na een goed gesprek zijn we uit elkaar gegaan. Het werd naar buiten gebracht alsof het management met míj brak, maar ik wilde zelf ook stoppen. Ik denk dat het een goede beslissing is geweest.’

Wat bijna niemand van je weet, is dat je kampioen living statue bent geweest. Een opmerkelijke bezigheid, hoe kwam je daarbij?

‘In Groningen had ik het eens iemand zien doen, waarop ik zei: “Dat kan ik ook wel.” Mijn moeder mompelde iets van “tuurlijk, jongen”. Maar ik meende het. Mijn ouders hadden een speelgoedzaak in Drachten en ik mocht de winkel in om schmink te halen. Mijn haar zilver gemaakt, mijn gezicht zilver geschminkt en op de eerstvolgende koopavond ben ik tegenover de winkel van mijn ouders gaan staan. Van het verdiende geld ben ik diezelfde avond nog naar de dichtstbijzijnde elektronicawinkel gegaan om mijn eerste mobiele telefoon te kopen. Ik was toen 11 jaar! Daarna ging ik mijn hobby uitbouwen, ik stond steeds vaker als levend standbeeld in winkelcentra. In 2006 won ik de Nederlandse kampioenschappen in Arnhem.’

Vanaf mijn elfde stond ik steeds vaker als levend standbeeld in winkelcentra. In 2006 won ik de Nederlandse kampioenschappen in Arnhem

Voor een zeer druk en beweeglijk persoon als jij, is dat best een opmerkelijke prestatie.

‘Mensen hebben altijd gedacht dat er een vleugje ADHD door me heen zit, en dat is waarschijnlijk ook wel zo. Er is geen diagnose gesteld, haha. Er zit vast een tikkeltje ADHD in mij, maar ook een soort hyperfocus: ik kan urenlang stilstaan.’

Jouw performance als levend standbeeld op je elfde was al een vorm van jezelf laten zien aan de mensen. Achteraf was het toen al duidelijk toch: je had niets anders kunnen worden dan artiest?

‘Dat vind ik een interessante benadering. Het klopt ook wel, denk ik. Dat ik iets wilde doen met entertainment en mensen vermaken, wist ik al heel vroeg. Toen ik zes was, zei ik al tegen mijn moeder dat ik in Goede Tijden wilde spelen. Nadat ik in 2007 aan Idols had meegedaan, werd ik in 2009 gecast voor de rol in GTST. Inmiddels zijn we twaalf jaar verder.’

Samengevat is het een bijzondere levensloop: van jezelf aanvankelijk bedekt aan de wereld tonen als standbeeld, naar de meest expliciete vorm die er bestaat: erotisch op internet. Had je iets anders kunnen worden dan de artiest die in het huidje van Ferry Doedens ter wereld kwam?

‘Eerlijk: ik denk het niet. Vroeger wilde ik nog goochelaar worden, totdat ik een filmpje zag waarin alles misging.’

Maar ook voor het vak van goochelaar geldt: jezelf laten zien en mensen vermaken. Toch weer die artiest.

‘Precies. Nee, je moet mij niet van negen tot vijf op kantoor zetten. Ik heb handel & administratie gedaan op het vmbo, dat was niet echt iets voor mij. Mensen entertainen is toch wel echt mijn ding.

Nieuwe Revu ontmoet Ferry Doedens

Waar?

In een hotelkamer van het vijfsterrenhotel The Dylan aan de Keizersgracht in Amsterdam. Er is in dit hotel genoeg ruimte om gepaste afstand te houden.

Wanneer?

In de tweede week van april, als Doedens de opnames voor Socials, Seks & Centen net heeft afgerond.

Iets genuttigd?

Er mag vanwege de coronaregels voor hotels volstrekt niets worden geserveerd. Beide deelnemers aan dit vraaggesprek worstelen zich zonder koffie door de vragen heen.

Verder nog wat?

Op een gegeven moment overstemt de knorrende maag van Doedens zijn antwoorden op de vragen, waardoor we een korte pauze inlassen. In no time is de Friese Amsterdammer terug met enorme porties friet bestrooid met kaas: ‘Dat zouden ze in Friesland ook moeten serveren, patat met kaas, lékker dat het is joh...’