‘Het grootste probleem van Kaag is dat ze haar ‘nieuwe leiderschap’ moet acteren’

Vorige week ging ik op deze plek in mijn cursiefje tekeer tegen mevrouw Kaag. Ik gebruikte een woord om haar te duiden dat bijna terstond door de heer Wilders werd ingezet om een ruzietje met de D66-leidster te beslechten: bezemheks. Hij haalde de bezem er overigens af.

Een aantal door tekst, toon en woordkeus zeer gepikeerde lezers ontging de zelfspot die ik in mijn stukkie meende te hebben geprakt: ik vroeg me af waarom ik me zo ontzettend opwond over Kaag, zat ik me niet gewoon aan te stellen over die kakmadam? Opvallender was echter de juichende bijval waarmee velen de column onthaalden. Het nieuwe leiderschap van D66 krijgt nog niet iedereen op de tafels voor een dansje, zo bleek.

Ze is minder geliefd dan D66 lijkt te denken en daarin schuilt ook mijn chagrijn over de in bepaalde kringen gelauwerde vrouw. Wie zijn die mensen? Je wist al dat ze een medialievelingetje was (nadat het een verkiezing eerder niet gelukt was om kindeke Klaver op het electorale schild te hijsen), maar de WOB-documenten over de door de VPRO geproduceerde Kaag-docu Van Beiroet tot Binnenhof bewezen dat vermoeden met onverhulde antwoorden.

De VPRO had zich bereidwillig getoond allerlei door BuZa gevraagde wijzigingen in de montage aan te brengen, het campagneteam van D66 was actief betrokken bij de productie (op een manier die politiek onzedelijk overlapt met Kaags functie als minister) en het egodocument over het ‘nieuwe leiderschap’ van misschien wel de eerste vrouwelijke premier werd ook nog eens zo dicht mogelijk op de verkiezingen uitgezonden.

Maar toen kwam alles op straat te liggen. En zagen we beter dan ooit de ware persoon in de coulissen van haar carrière. Het grootste (politieke) probleem dat Sigrid Kaag heeft, is dat ze haar ‘morele gezag’ en haar ‘nieuwe leiderschap’ overduidelijk moet acteren. Het is niet natuurlijk, het is gemaakt, gespeeld en als het misgaat, wordt het gespind. Maar het is niet écht, noch oprecht.

De documentaire werd rond de jaarwisseling al met hoon onthaald, het ‘wie zijn die mensen’ (over FvD-stemmers) was een instant meme omdat het zo ontzettend op haarzelf terugslaat en toen de twijfelachtige totstandkoming van haar documentaire op straat kwam te liggen, overheerste een groot gevoel van Zie Je Wel.

Kaag mocht het nieuwe (vrouwelijke) leiderschap proberen te acteren in een bijna zelf-geregisseerd televisiedocument, geholpen door gecorrumpeerde VPRO-medewerkers die werken onder leiding van (voormalige) D66’ers en betaald zijn door subsidies uit potten die door (voormalige) D66’ers beheerd worden. De netwerkcorruptie die Nederland zo kenmerkt.

Kaag bereisde de wereld als diplomaat, meent met die ervaring een polder te kunnen civiliseren, maar eindigt met ophef over autogordels en een donatie aan Veilig Verkeer Nederland.