Hoe overleef je Center Parcs? (nou, zo)

Een bloedheet overdekt zwemparadijs vol geschreeuw, een overdekte speeltuinhal vol gekrijs, een bedompte bowlingbaan waar het stinkt naar zweet. Welcome in A State of Happiness. Center Parcs heeft negen parken in Nederland. Het ‘strafvakantiekamp’ is onder de oude naam Sporthuis Centrum opgericht door een Nederlandse ondernemer: Piet Derksen. Piet werd er, ongelogen waar, miljardair mee. En wat te denken van het feit dat er ook vijf Center Parcs’ in Vlaanderen zijn – waaronder één gloednieuwe – zes in Duitsland en zes in Frankrijk? En in Denemarken wordt as we speak de eerste vestiging van de State of Happiness uit de grond gestampt. Hoe kan dat in godsnaam? Want welk weldenkend mens laat zich een week (of godbetert: twee weken) lang opsluiten in een benauwde bungalow achter een slagboom? Nou, jij. Want vanwege corona durfde jij in mei nog geen vakantie te boeken naar Frankrijk, Spanje of Griekenland. Dus is het zeven nachten Center Parcs geworden. Ach ja, als de kinderen het maar naar hun zin hebben, dacht je nog. Maar hoe overleef je het vagevuur dat heel geniepig het Meerdal, de Huttenheugte of de Eemhof heet?

Allemaal oude meuk wat er staat. Het douchegordijn en de vloerbedekking zijn vies, de toiletpot is zwart, de verwarming roest

Betonnen hutjes

Als je vanuit je auto met je jengelende kinderen op een hobbelig bospad in the middle of nowhere een wit-rode slagboom ziet, dan weet je: je hebt je bestemming bereikt. Vroeger stond er nog een infantiel bord bij de ingang: ‘U verlaat Nederland, welkom in Center Parcs.’ Logischerwijs zijn die inmiddels allemaal gesloopt door wanhopige Center Parcs-gangers. Achter de slagboom gloren betonnen hutjes die vanbinnen net zo klein zijn als ze er vanbuiten uitzien en die jij de komende dagen beter leert kennen dan je lief is. Maar op zich is je aankomst bij de slagboom goed nieuws, want nu gaat de tijd in. Nog zeven dagen, 168 lange uren, en je mag weer terug naar huis. Er is ook slecht nieuws: je kunt nu niet meer terug. Want als je de optie ‘auto keren en met gillende banden wegscheuren’ niet meerekent, heb je voor de rood-witte slagboom twee opties:

1. Je parkeert je auto na lang zoeken naar een gaatje op het overvolle, modderige parkeerterrein, je sjokt met je dreinende kinderen, omdat ze urenlang in de auto hebben gezeten, en je vrouw naar de volle receptie om daar in de eindeloze rij te gaan staan om in te checken.

2. Je bent zo slim geweest om van tevoren al in te checken op de website van Center Parcs. Dus je doet je raampje omlaag en een pukkelige student overhandigt jou de sleutel van je onderkomen. De slagboom gaat omhoog en voilà: je kunt op zoek gaan naar je cottage.

Van bungalette naar cottage

Cottage? Ja, de kleine huisjes in de bossen van Center Parcs heten geen bungalows, maar cottages. Die naam is bedacht door een paar reteslimme marketeers. Voor een heuse ‘cottage’ kun je natuurlijk (veel) meer geld vragen dan voor een ordinaire bungalette, zoals de huisjes ook wel hebben geheten.Nieuwe Revu heeft even voor je gekeken: acht dagen, zeven nachten in een zespersoons Eden Cottage komt op 3079 euro. Kassa. Maar daar weet je vast alles van, want je hebt zelf zo’n hutje geboekt. En daarmee heb je nog een risico genomen ook. Want de ene cottage van het kamp is de andere niet. De kwaliteit hangt samen met het bouwjaar van het hutje. Er zijn stokoude huisjes en er zijn modernere. Als je denkt: goh, het plafond van onze cottage is misschien wel wat aan de lage kant als je voor de derde keer je kop stoot aan de plafondlamp, dan heb je een oud huisje. De oude huisjes zijn destijds namelijk gebouwd zonder bouwsteiger. Dat was veel goedkoper en dat ging veel sneller. Maar dan krijg je dus wel erg lage plafonds. Vandaar dat de uitvinding ‘zitkuil’ een uitvinding is van Center Parcs. In sommige lage huisjes vind je ze nog, pas op voor het afstapje, je zal niet de eerste zijn, en ook niet de laatste, die een onverhoeds harde doodsmak maakt in de woonkamer. Als je geluk hebt, dan is je huisje (oud of nieuwer) opgeknapt. Center Parcs is namelijk bezig om het bungalowvastgoed rentevast te slijten aan particuliere investeerders. Een deel van het geld dat zo wordt opgehaald, wordt gestoken in het optisch fatsoeneren van de meestentijds uit grauwgrijze gasbetonblokken opgetrokken boshutten. Als je geen geluk hebt, dan kom je in ouwe, gedateerde troep terecht.Een citaat op vakantierecensie-site Vakantiepark.nl: ‘De standaard (dus nog niet gerenoveerde) huisjes zijn erg slecht. De bedden, bankstel, parasol zijn tien jaar geleden al overleden. Bovendien was het huisje niet schoon. Alle muren zaten vol met resten van doodgeslagen muggen, het broodbeleg van de vorige bewoners lag nog over de keukenvloer, veel stof op minder zichtbare plekken, etc.’

Een citaat op vakantierecensie-site Zoover.nl: ‘Het park zelf is prima, maar de huisjes zijn ZEER gedateerd. Allemaal oude meuk wat er staat. Als je al een kast opentrekt, ruik je het ook. In de badkamer sta je tegen een vies douchegordijn aan, de toiletpot is zwart, de verwarming roest, met de douchekop kun je amper je haar uitspoelen zo weinig druk. Ook kun je geen warm water gebruiken in de keuken wanneer iemand aan het douchen is. Vieze vloerbedekking in slaapkamers. Ook geen oven of vaatwasser aanwezig. Het laatste is prima, maar niet voor een bedrag van 1000 euro voor een week.’ De oude huisjes uit de tijd van Sporthuis Centrum zijn behalve laag ook nogal krap. De architect van die huisjes is Jaap Bakema. Dus je kunt hem er mooi de schuld van geven dat je je kont niet kunt keren – alleen is hij al veertig jaar dood. En Bakema kan er eigenlijk ook helemaal niks aan doen, want die moest het klaren met het budget dat Derksen hem toeschoof. En Derksen floot heel graag het liedje Alles is voor Bassie mee. Enfin, we duimen voor je dat je een beetje redelijk onderkomen aantreft in het barakkenkamp. Wat is belangrijk als je gebukt je, vooruit dan maar, cottage betrekt? De koelkast. Die moet je zo snel mogelijk vullen met bier. Veel bier. Om het vol te houden in het kamp. Let op: de supermarkt op elk Center Parcs sluit op uiterst christelijke tijden. Piet Derksen was een zwaar gelovige katholiek die de miljarden guldens die hij kreeg voor de verkoop van zijn parken vroom aan de rooms-katholieke kerk wilde doneren via zijn stichtingen Levend Water en Getuigenis van Gods Liefde. Bijna alle parken liggen in de volstrekt onbewoonde wereld. Dat heeft Piet expres gedaan. Hij zag namelijk graag en Center Parcs ziet nog steeds graag dat iedereen achter de slagboom blijft en al zijn of haar vakantiegeld uitgeeft op het park. Kassa. Omdat Center Parcs gericht is op kinderen en niet op jou (jij moet alleen maar betalen), sluit ook de Albron-horeca er vroeg: het sleetse Market Café en de onvolprezen Sports Bar zijn bijkans meer dicht dan open. Daarom: koop (veel) bier, nu het nog kan. En daarvoor moet je naar:

De Market Dome

De Market wat? De Market Dome. Ook bedacht door uitgenaste lieden. Want Market Dome klinkt toch heel wat beter dan overdekt-winkelcentrum-waar-het-zo-klam-heet-is-als-in-een-te-heet-opgestookte-sauna. De Market Dome (vroeger: Parc Plaza) is een soort mini-Hoog Catharijne in een subtropisch hete atmosfeer. Je vindt er verschillende restaurants, die achter de schermen niet zelden een en dezelfde grote keuken delen, een kindercasino, want de gokhallen voor volwassenen zijn allemaal verdwenen zodat je nog minder vermaak hebt, een paar onvermijdelijke souvenir- en speelgoedwinkels vol prullaria en een supermarkt. Het eten in de restaurants van Center Parcs wordt in Nederland en Vlaanderen bereid door Albron. Dat is een cateraar die onder andere ook het voedsel verzorgt voor ziekenhuizen. Nieuwe Revu vertelt het je maar. In de restaurants (nou ja, restaurants...) vraagt Albron met plezier de hoofdprijs. Want je kunt vaak toch nergens anders heen. Daarom:

Pizza geitenkaas €14,50
9x kippenkluif €17,95
Een portie spareribs €23,50
Broodje gezond €7,60 (maar dan krijg je wel een haverbol) Glas water om de boel mee weg te spoelen €3,10.

Als je geld je lief is, eet je niet in de restaurants van Center Parcs. Er is één uitzondering. Parken die beschikken over een snackbar die Frites Affairs heet, daar kun je met een gerust hart wel gaan zitten. Verse friet, niet te geloven, voor redelijk normale prijzen, hoe is het mogelijk? De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Het terras van het eerdergenoemde Market Café, zeg maar de dorpskroeg van het barakkenkamp, ziet er meestal nog wel enigszins oké uit. Maar schijn bedriegt. Plof je er zomaar neer, dan is dat je reinste zelfmoord. De kans is namelijk groot dat er over een kwartier of over een half uur animatie – want de mensen kunnen zichzelf niet meer vermaken – plaats gaat vinden. Die animatie kan van alles zijn, maar je wilt er niet bij zijn. Een kinderbingo (oh god), karaoke (oh god) of een zogenaamd leuke clownsact van parkclown Orry (OHHH GOD) Je herkent Orry aan zijn groene haar. Als je hem ziet, wegwezen. Want Orry werkt als een magneet op gillende kinderkeeltjes. Vraag daarom eerst aan de jongens en meisjes van de bediening of je een uurtje ongestoord een paar halve liters weg kunt tikken of dat de pleuris binnenkort losbarst op het verlichte podium recht voor je neus. Tip: een paar aftandse parken hebben, voor zolang het nog duurt, een oude stinkende sporthal uit de tijd dat binnentennis hip was en squash in opkomst. Daar zit vaak, verstopt in een hoekje, een bar in uit de tijd dat een biertje na het sporten nog de normaalste zaak van de wereld was. Daar is het meestal lekker rustig en als je nog meer geluk hebt, zit er ook nog een klein, ouderwets terrasje bij in de buitenlucht met verschoten zonneschermen. Daar kun je veilig schuilen voor het plebs en de schreeuwgillende kleuters. Waar dat niet kan, dat is in het zwembad. En dat brengt ons bij:

De Aqua Mundo

De overdekte tropische waterwereld schijnt een van de troeven te zijn van elk Center Parc, behalve in het arme buitenbeentje Parc Sandur in het altijd rockende Emmen, want dat park heeft géén Aqua Mundo. Je kunt ook nergens meer van op aan. Nieuwe Revu hoopt niet dat je met je puberkinderen het schrale Sandur hebt geboekt, want daar is écht geen moer te doen. Toegegeven: zo’n tropisch zwembad ziet er op het eerste gezicht nog best aardig uit. Alleen: in het bubbelbad zitten vrijende pubers, voor de glijbaan staat een rij waar je niet goed van wordt en de hele koepel (de zwembaden van Center Parcs bevinden zich onder een licht doorlatende koepel) stinkt naar friet. De wildwaterbaan dan? Mja. Op de wildwaterbaan sodemieter je in een wildstromende waterstroom van boven naar beneden. Je verzuipt, met een beetje mazzel, nèt niet. Het is nog eens extra opletten in de Aqua Mundo van Het Heijderbos, want die heeft een zelfmoordrivier met een hoofdletter Z die keuringsinstanties na al die jaren kennelijk nog steeds niet ontdekt hebben. Het meest vervelende van de Aqua Mundo is niet de indringende frietlucht, de aanblik van oma’s in bikini, de pis in het peuterbad, maar het geschreeuw, het gegil en het gekrijs van massa’s kinderen. Neem daarom oordoppen mee of een goede koptelefoon voor je smartphone. Nieuwe Revu is absoluut bloedserieus.

In het bubbelbad zitten vrijende pubers, voor de glijbaan staat een rij waar je niet goed van wordt en de hele koepel stinkt naar friet

Leuk: in de Aqua Mundo kun je je kinderen testen of ze straks naar de havo kunnen, of dat het toch de mavo wordt. Dat gaat zo. Je legt een bal in het water. Je wacht tot er golven komen in het golfslagbad, want die komen maar één keer per half uur. En zie, tijdens de woeste golven blijft de bal exact op zijn plek liggen. Hoe kan dat?

Waarom golft die bal niet mee naar het begin van het golfslagbad, waar de golven eindigen? Nou? Als jij (wel) slim bent, dan zoek je in de Aqua Mundo de sauna op. Een paar Aqua Mundo’s in Nederland hebben nog een oude sauna. Je moet er extra voor betalen, voor die oude troep, en mede daarom is het er altijd superrustig. Denk er wel aan dat je zelf bier meeneemt, want de horeca in de sauna’s van Center Parcs is al jaren terug slinks door Albron wegbezuinigd. Ook een meevaller: het zwembad is ook ’s avonds open. Dan liggen de meeste kinderen in bed. Kun je bijna alleen verzuipen in de wildwaterbaan. ’s Avonds is de Aqua Mundo ook best sfeervol verlicht, vooral als je er genoeg bij drinkt. Je zou haast zeggen: feeëriek. Verdomme, je zou nog bijna gaan houden van Center Parcs. Met de nadruk op ‘bijna’. Want de volgende morgen staan je kinderen weer aan je bed te jengelen dat ze naar de speeltuin willen. En niet de gewone speeltuin, maar die ‘met een dak erboven’. En nu komt het ergste van Center Parcs:

De hel van Baluba

Op een aantal Nederlandse Center Parcs vind je een grote overdekte speeltuin die Baluba heet, want de marketeers die de naam bedachten waren stomdronken. In zo’n Baluba moet je dus niet willen zijn. Het gegil, het geschreeuw en het gekrijs klinken er nog luider en indringender dan in die vervloekte Aqua Mundo. En het gejank... Kinderen krijgen ruzie, kinderen vallen, kinderen worden moe, kinderen moeten het speelpaleis verlaten waar ze geen zin in hebben... En jij moet er zitten op een stoel van plastic, in het lawaai, in het gierende kindergejank. Het is er muf, het stinkt er naar zweet, naar oververhitte moeders en, daar heb je het weer, frituurwalm. Omdat jij er niet bij wilt zitten als een tbs’er op proefverlof, is het niet verstandig om het zichtbaar op een zuipen te zetten met als resultaat allemaal lege bierblikken om je heen. Maar hier moet je absoluut iets bij te drinken hebben, anders word je écht suïcidaal. Wat moet je doen? Je koopt (van tevoren! Dus thuis! Geen risico nemen!) zo’n hippe, kekke Dopper. Tevens koop je (van tevoren! Dus thuis! Geen risico nemen!) een fles wodka. Nog beter is een fles (of twee) crème de menthe.

Bedenk zelf maar waarom, moeten we alles voorkauwen? Die drank giet je, eventueel samen met cola, in de Dopper en die Dopper neem je mee naar de, wij krijgen het onze bek nauwelijks uit, Baluba. Wel goed opletten dat jouw eigen kinderen of die van een ander niet aan je f les gaan lurken, want dan moet je nog kots gaan opruimen ook. Omdat het altijd erger kan, is er naast de hel soms een nog grotere hel. Daarom heeft menig Center Parc ook nog een Jump Town. Dat is een donkere, kille ruimte met tientallen trampolines die naast elkaar staan, zodat er één groot springkussen ontstaat. Als je daar moet zitten omdat je op je kinderen wilt letten, haal dan je grote koptelefoon maar weer van stal en zet Nirvana op standje 10. En herhaal als een mantra de woorden: alles gaat voorbij, alles gaat voorbij, alles gaat voorbij... Misschien is dat nog wel het belangrijkste in het strafvakantiekamp van Center Parcs. Positief proberen te blijven. Dan komt alles goed. Toch?

Centen Parcs

Je zal de eerste niet zijn als je tekeergaat tegen je kind, je vrouw of, nog erger, de vrouw en/of de kinderen van een ander. Als je opgehokt zit in een boshutje en omringd wordt door gespuis uit alle rangen en standen van de maatschappij, dan is een aanvaring snel gemaakt. Niet doen! Laat je niet verleiden. Je eigen kinderen kunnen er niks aan doen dat ze hyper worden van de Baluba, het zwemparadijs en clown Orry met z’n groene haar. Je vrouw wil waarschijnlijk net zo graag naar huis als jij en in Center Parcs komen ook vaders die normaliter de tegels in de stad leggen – daar win je het fysiek niet van. En ook met verbaal ruzie maken is het uitkijken, want je komt elkaar altijd weer tegen, in dat pleurispark. En hoe weet Nieuwe Revu dat allemaal zo goed? Omdat Nieuwe Revu er verdomme ook aan geloven moest het afgelopen coronajaar en vier van die parken bezocht. Conclusie: zo verkeerd waren die all-inclusive-vakanties op de Canarische Eilanden nog niet. En vergeleken met het redelijk absurde prijsniveau van ‘Centen Parcs’ zijn die eilanden spotgoedkoop. Nog een allerlaatste tip: als je ergens op zo’n park een bordje ziet met daarop ‘Action Factory’ en een pijl naar links, ren dan héél hard naar rechts. Zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben. Sterkte!

Het vervelendste van Aqua Mundo is niet de indringende frietlucht, de aanblik van oma’s in bikini, de pis in het peuterbad, maar het gekrijs van massa’s kinderen

DISCLAIMER

Voordat Nieuwe Revu de juristen van Groupe Pierre & Vacances op zijn nek krijgt – tegenwoordig de eigenaar van Center Parcs – het volgende: de oudste Nederlandse parken van Center Parcs worden momenteel eindelijk opgeknapt. Het stevig vervallen Park Zandvoort (geen origineel Sporthuis Centrum-park, maar een voormalig park van Vendorado, later Gran Dorado) is al vernieuwd. In Frankrijk en in Duitsland zijn relatief nieuwe en tevens splinternieuwe parken van Center Parcs te vinden. In deze parken zijn de huisjes wat ruimer van opzet. Er bestaan momenteel twee parken van Center Parcs die in de categorie luxe vallen: Village Nature Parijs en Terhills Resort in Vlaanderen (net open). Geloof het of niet, maar de vijf parken van Center Parcs in het Verenigd Koninkrijk gelden als high-end. Maar die parken horen officieel niet meer bij de parken op het Europese vasteland, ze delen alleen de merknaam.