‘Wat bezielt nou een vriendelijk, weldenkend mens als Douwe Bob?’

Ik was laatst op een barbecuefeestje en Douwe Bob was er ook. Aardige gozer is dat, die Douwe Bob, vrolijk, belangstellend, kan ook lekker koken, ceviche van kabeljauw in dit geval, en is niet te beroerd om je een hapje te voeren als je toevallig je handen vol hebt, en even een servetje in je broekzak te proppen voor de grote schoonmaak achteraf.

Diezelfde Douwe Bob heeft vorige week ineens al zijn optredens afgezegd omdat er volgens de nieuwe regels alleen mensen met een coronapas de zaal in mogen. Dat vindt hij namelijk niet eerlijk voor het niet-gevaccineerde en pasloze deel van zijn publiek, dat buiten moet blijven staan. Discriminatie.

Zijn actie blijft niet zonder gevolgen. Zijn band neemt collectief ontslag. En het wel-gevaccineerde publiek vraagt zich af wat zij nou precies hebben misdaan, dat hen een concert van hun idool door de neus wordt geboord.

Goeie vraag: wat bezielt nou een vriendelijk, weldenkend mens als Douwe Bob om zijn concerten af te zeggen en zijn geliefde publiek, dat snakt naar een verzetje, in de kou te laten staan voor een clubje dwarsliggers dat ongestoord ieder restaurant wil komen binnenrochelen zonder vaccinatieverklaring, coronatest of bewijs van recente besmetting? En trouwens: wat bezielt al die andere weldenkende antivaxxers überhaupt zich niet te laten inenten tegen een dodelijke en hoogst besmettelijke ziekte?

Ik denk dat het hierop neerkomt: veel weldenkende mensen (60 procent, volgens de laatste Ipsos-peilingen) vertrouwen de overheid niet meer. Sterker nog: ze denken in groten getale dat de overheid het helemaal niet goed voorheeft met het volk. En geef ze eens ongelijk. Je hoeft niet veel verder te zoeken dan de toeslagenaffaire, de Afghanenaffaire en de stuitend stroperige formatie om alle aanleiding te zien voor argwaan jegens de politiek en het ambtenarenapparaat, en hun loyaliteit en liefde voor de gewone man.

Dus geen wonder dat die gewone man denkt: waarom zou ik als weldenkend mens iets aannemen van een overheid vol leugenaars, die mij minacht en belazert? Waarom zou ik hen wél geloven en al die onheilsprofeten niet? Waarom zou onze overheid géén geheime agenda hebben met al die data die kunnen worden verzameld met een coronapas? Hoezo weten we zeker dat we tóch niet stiekem een 5G-nano-sim krijgen geïnjecteerd? Alles begint immers met vertrouwen. Zonder vertrouwen neemt de burger niet zomaar klakkeloos aan wat de overheid zegt. Omdat hij niet meer weet wanneer de overheid liegt of eerlijk is. Of de overheid het goed voorheeft met de mensen van Nederland, of alleen met het grootkapitaal en zichzelf.

En zo zijn we met een onverwachte U-bocht ineens bij de nieuwe bestuurscultuur aanbeland, het paradepaardje van de gevallen ster van D66, Sigrid Kaag. Ik denk dat het werkelijk tijd wordt voor een nieuwe bestuurscultuur. Waarin het om de burger en het landsbelang draait. Maar dan wel met nieuwe spelers. Die we weer kunnen vertrouwen. En die hopelijk zorgt dat mensen zorgeloos een prik gaan halen. En Douwe Bob weer gewoon kan optreden.