James Worthy: 'Ik woon twee maanden in het geboortedorp van succestrainer Arne Slot'

Een week geleden hing ik een briefje op in de enige supermarkt van Bergentheim. Het papier had ik een paar dagen eerder in een kantoorboekhandel op een Amsterdamse gracht gekocht. De eigenaar van de kantoorboekhandel was vroeger schrijver, maar toen hij op een dag een allesvernietigende recensie in een landelijke krant ontving, nam hij zichzelf voor om alleen nog maar papier zonder letters te verkopen. In het begin probeerde ik hem met allerhande complimentjes terug naar het schrijverschap toe te lokken, maar de man voelde zich zo geschoffeerd dat hij zijn eigen verbeeldingskracht liet verstenen.

De eigenaar van de kantoorboekhandel heeft nooit meer een verhaal geschreven, maar in feite heeft hij wel een verhaal van zichzelf gemaakt. Een schrijver die zichzelf elke dag met huizenhoge stapels papier omringd. Zijn pijn moet wel onbeschrijfelijk zijn geweest.

Op het briefje staat een handgeschreven oproep. Iets over dat ik twee maanden in het geboortedorp van Arne Slot woonachtig ben en dat ik graag met de inwoners over de succestrainer uit Bergentheim zou willen praten. Mijn telefoonnummer staat onderaan het papiertje. Van de 0 in 06 heb ik een voetbal gemaakt. Volwassen worden doe ik wel op latere leeftijd.

‘Waarom regel je niet gewoon een interview met hem?’ vroeg een kauwgom kauwende bouwvakker aan me toen ik de oproep ophing. Hij had twee zakken krentenbollen in zijn olieachtige en zwartgevlekte handen. De schutkleuren van een bouwvakker.

‘Dat is precies wat een journalist zou doen, maar ik ben geen journalist, meneer. Ik ben een schrijver.’

‘Wat is het verschil?’ vroeg de bouwvakker.

‘Een schrijver kiest nooit de makkelijkste weg. Een journalist stelt vragen en zoekt naar de waarheid. Ik wil de waarheid zien en voelen. Ik wil de waarheid ervaren. Daarom woon ik twee maanden in Bergentheim.’

Bergentheim is een dorp in de gemeente Hardenberg. Er wonen 3570 mensen. De inwoners zeggen hier geen Bergentheim, maar Banthum. Het is een vredig dorpje aan de Vecht. Als je hier fietst, zie je wat de huizen denken. Op bijna alle huizen staat namelijk een tekst. Zie niet om. Niet klagen, maar dragen. Doe mar kalm an, wi-j hebt tegelieke oldejoarsdag. Je weet dus wat de huizen denken, maar de inwoners van Bergentheim zijn lastiger te lezen. Ze wegen al hun woorden, maar bijna alle woorden lijken te zwaar voor hun tong te wegen. Ik vind het wel mooi. Daar waar vertrouwen heerst zijn woorden onnodig.

In het geboortedorp van Arne Slot staan de achterdeuren wagenwijd open, maar de mensen zijn er gesloten.