Rob Stenders: 'Ik ben de nachtmerrie geweest van veel bazen'

Is de koers van Radio Veronica onder jullie bezielende leiding radicaal veranderd?
Rob: ‘Bedankt voor het woord “bezielend”. Ja, die is wel veranderd. De grootste wijziging is dat we het muziekbestand met 30.000 titels hebben uitgebreid. Iedereen lachte ons uit en we werden knettergek verklaard, want bij radiostations zeggen ze normaal dat 850 liedjes ruim voldoende is. Maar als iemand iets exotisch aanvraagt, dan willen we dat in het bestand hebben. Dat is een groot verschil, de ongelofelijke rijkdom aan muziek die nu gedraaid kan worden.’

Caroline: ‘Rob en ik hebben altijd gefilosofeerd over een station waar je de volledige breedte en diepte van zestig jaar popmuziek hoort. Dat je als muziekliefhebber inschakelt en zowel verrast als verblijd wordt met allerlei muziek, of dat nu een plaat uit de sixties of de zero’s, een dikke hit of juist een vergeten plaat is. Zo’n zender was er volgens ons nog niet.’

Behalve dj en co-host hebben jullie de titels zendermanager en creative lead achter jullie naam staan. Wat houdt dat in de praktijk in?
Rob: ‘Hebben ze die functieomschrijving voor je verzonnen of heb je dat zelf bedacht, Caroline? In principe is de rolverdeling duidelijk. Ik ga over alles wat op de radio gebeurt: programmering, muziek. Caroline is de portemonnee van Veronica en beslist over alle geldzaken. Ik wil altijd dingen die te veel geld kosten, dus dan zegt zij nee, anders gaan we over vier maanden failliet.’

Caroline: ‘Bij de portemonnee hoort ook sales en marketing, maar we doen ook veel samen. Juist omdat we allebei vanuit onze eigen hoek kijken naar wat goed is en wat niet, hebben we interessante discussies. Hoe zie jij dit, wat vind jij daarvan?’

Rob: ‘Ik wil ook wel zo’n Amerikaanse titel. Kun je die voor me verzinnen, Caroline?’

Is het een voor- of nadeel dat jullie behalve collega’s ook goede vrienden zijn?
Rob: ‘Ik beschouw het als een voordeel, omdat ze mij en m’n zwakke plekken – die zij uiteraard niet heeft – kent. We kunnen ook veel van elkaar hebben, denk ik. Soms hebben we 20 minuten lang een stevige discussie, maar er is altijd een breekpunt dat ons binnen 5 minuten weer bij elkaar brengt. Dat komt omdat we elkaar respecteren als mens en als collega. Het zal niet in alle gevallen zo zijn, maar het pakt voor ons gunstig uit dat we samen al zoveel hebben meegemaakt.’

Caroline: ‘We leerden elkaar twintig jaar geleden kennen toen ik op een bloedhete dag reageerde op een oproepje van Rob op 3FM: “Bel ons als je ook in de file zit weg te zweten.” Dat deed ik, dus ik belde en kreeg de producer aan de lijn. Toen ik vertelde dat ik bij Polaroid werkte, zei hij dat ze net bezig waren met een actie met beginnende bandjes. Of ze daar directklaarcamera’s van ons bij mochten gebruiken? Ik zei ja en sprak af om langs te komen bij Rob en de producer in de studio. Dat was meteen een puinhoop.’

'Het was een los bandige tijd, maar ik moet zeggen dat ik altijd vrij ongeremd ben in alles’

Wat vonden jullie van elkaar?
Rob: ‘Aanwezig. Heel aanwezig. Ik herinner me een bloot vrouwenbeen op de mengtafel van Rob van Someren. Hij staat er niet om bekend dat hij vaak stottert, maar toen even wel. Rob werkte voor de Tros en ik voor de Vara, maar we presenteerden samen een radioprogramma, wat in het publieke omroepbestel een heel bijzondere samenwerking was. We hadden allebei zo onze eigen specialiteiten, maar Caroline vonden we allebei wel interessant. Ze was ook glashelder over haar bedoelingen, met dat been.’

Caroline: ‘Ik kwam net uit een relatie en straalde uit: ik ben vrij! Het was een losbandige tijd, maar ik moet zeggen dat ik altijd vrij ongeremd ben in alles. In mijn houding, als persoon. Dat was toen al. Ik had het ook gewoon onwijs naar mijn zin in de studio. Veel muziek en lol. Ik was een blij ei. En Rob en ik waren – flirty als we allebei zijn – ook wel een beetje op de versiertoer.’

Is er ooit sprake geweest van meer dan vriendschap tussen jullie?
Rob: ‘Behalve dat been hebben we ook wat flirterige mails naar elkaar verstuurd. Totdat ik twee keer de telefoon niet opnam en weg was Caroline. In de armen van productiemanager Ben, die ook bij ons werkte. Dat was een goed abonnement, want ze is nog steeds met hem samen.’

Caroline: ‘Ik denk dat we allebei niet echt serieus iets bedoelden met ons geflirt. Toch? Volgens mij hadden we redelijk snel in de gaten dat we samen gewoon heel veel plezier hebben. Ik denk ook niet dat wij in staat zouden zijn om ooit samen in een relatie terecht te komen.’

Rob: ‘Dan hadden we deze banen sowieso niet gehad.’

Caroline: ‘We zijn te veel hetzelfde.’

Benieuwd naar de rest van het interview? Lees het op Blendle. In de rest van het artikel vertellen Caroline en Rob meer over het vernieuwen van radioprogramma's, Hoe NPO Radio 2 reageerde op hun vertrek en hoe zij zelf zijn als baas: 'Ik ben zelf de nachtmerrie geweest van veel bazen, dus dj’s kunnen me in dat opzicht niet erg verrassen. Soms is het alsof ik in de spiegel kijk: zo was ik ook. En dat is prima. Stel: een dj wil graag De glimlach van een kind van Willeke Alberti draaien omdat hij net een kind heeft gekregen. Normaal moet dat in het format passen, maar op dat moment past het in je leven, dus ja: doe het. Sterker nog: vraag het me niet, draai het gewoon. Ik hou de lijn van de zender in de gaten, maar ik ga niet de strenge politieagent zijn', aldus Rob.