Edwin Struis

‘Het is te sneu voor woorden’

Vroeger noemde Edwin Struis hem nog 'Boertje uit Emst'. 'Nu heb ik het beeld van de buikschuivende Overmars definitief vervangen door handelingen die zich weliswaar ook in de onderbuikstreek plaatsvinden, maar vrij onthutsend zijn.'

Edwin Struis

Sommige berichten weiger je in eerste instantie te geloven. ‘Marc Overmars stuurde dickpics naar personeel’ was er eentje uit die categorie. Even denk je dat De Speld weer heeft toegeslagen, maar soms is de werkelijkheid nog veel bizarder. En daalt langzaam het besef in dat ook de directeur voetbalzaken van Ajax zich jarenlang schuldig heeft gemaakt aan seksueel wangedrag. Aan het rijtje waartoe ook Ali B, Prins A., Harvey W. en Jeffrey E. behoren, moeten we nu ook Marc O. toevoegen, wiens transformatie tot ‘dukatenkoning van de JC Arena’ blijkbaar ook voor een verwrongen geest heeft gezorgd.

Ik zie ’m nog zo binnenlopen bij Ajax, een jaar of dertig geleden. ‘Boertje uit Emst’, noemden we hem, ook al omdat hij qua communicatie een ramp was. Een binnensmonds gemompeld ja of nee als antwoord op je vragen, en dan had je nog mazzel. Op volzinnen viel hij amper te betrappen. Ter opleuking van een verhaal-Overmars verkeerde ik een dag in zijn kielzog tijdens opnames voor het wekelijkse tv-item van Hans Kraay jr. In een motor met zijspan reed hij een paar rondjes op de wielerbaan van het Olympisch Stadion met een uitbundige Kraay in de rol van aangever, maar Overmars genoot slechts vanbinnen, hij bleef altijd z’n stoïcijnse zelf.

Boven op het dak van een hotel nabij het Leidseplein met het centrum van Amsterdam verleidelijk aan onze voeten, kwam de ontboezeming over z’n lippen dat hij na een training zo snel als mogelijk weer koers zette naar het oosten des lands. In de hoofdstad had hij niks te zoeken. Waar met name op zondag- en maandagavond de bijna voltallige selectie zich vermaakte in illustere zaken als Cooldown Café, Surprise Bar en de Bastille wist Overmars zelfs niet de namen van de uitspanningen. Hij kwam om te voetballen en dat deed hij sensationeel, met reeds in zijn eerste seizoen hoge cijfers op alle fronten. De voormalige speler van Go Ahead Eagles en Willem II ging een gouden toekomst tegemoet, maar hij sprak er enkel met zijn voeten over.

Verhalen met hem werden verhalen óver hem. Over zijn enorme gierigheid bijvoorbeeld. Zelfs toen hij later grootverdiener werd bij Arsenal en Barcelona kocht hij aan het begin van het jaar tientallen goedkope tickets in bij EasyJet, want elke gulden/euro was er één. Later werd Overmars echt rijk met de aan- en verkoop van pandjes, ook investeerde hij in oldtimers. Overal rook hij geld.

Voor een technisch directeur geen slechte eigenschap, bleek in de jaren dat hij deel uitmaakte van de Ajax-directie. Maar nu heb ik het beeld van de buikschuivende Overmars definitief vervangen door handelingen die zich weliswaar ook in de onderbuikstreek plaatsvinden, maar vrij onthutsend zijn. Het is te sneu voor woorden. Doet macht dit met mensen? Is het illustratief voor de voetbalwereld, waar sinds jaar en dag een machocultuur heerst? Dat zelfs boertjes uit Emst kunnen uitgroeien tot monsters met een verwrongen geest? Het is om bang van te worden.

Column
  • PRO SHOTS