‘Na ruim vijf weken oorlog slaat Nederland keihard terug naar Poetin: we richten werkgroepen op’

Dat was een tamelijk gênante conclusie in de week waarin president Zelenski van Oekraïne het democratisch deel van de Tweede Kamer toesprak: Nederland, het land dat zich ooit erop voorstond internationaal een gidsland te zijn, maakt bedroevend weinig werk van de sancties tegen Rusland. Terwijl andere landen jacht maken op de bezittingen van Russische oligarchen, nemen wij er eens lekker de tijd voor; tijd die de steenrijke steunpilaren van Poetin gebruiken om hun jachten weg te varen en aandelen weg te sluizen. België heeft twintig keer zoveel Russisch geld als Nederland bevroren, waar wij nog niet eens begonnen zijn met het in káárt brengen van Russisch vastgoed.

U schreef er een brief over aan de woedende Tweede Kamer, en die brief kwam neer op: het valt allemaal niet mee hoor, jachten en panden tellen. Kritische Kamerleden als Pieter Omtzigt moesten daarop bijna aan de beademing van woede, en toen kondigde u werkelijk een mokerslag van een maatregel aan: er komen ‘werkgroepen’! En die gaan ‘in overleg’ met de departementen over de uitvoering van de sancties! Na ruim vijf weken oorlog slaat Nederland keihard terug naar Poetin: we richten werkgroepen op. Het bleef nog lang onrustig in het Kremlin.

Wat me opviel in uw uitleg over de lapzwanserige manier waarop wij de sancties tegen Rusland uitvoeren: u verwees als oorzaak naar de manier waarop onze Belastingdienst is georganiseerd. Waar hoorden we dat eerder? O ja: toen uw kabinet een paar maanden geleden een eind wilde maken aan het bevoordelen van ongezond boven gezond voedsel, door simpelweg de BTW op groente en fruit te verlagen. Ik schrijf wel ‘simpelweg’, maar het bleek niet mogelijk: het gaat jaren duren voor die BTW-verlaging kan worden doorgevoerd. Já-ren. De regering wilde de verlaging snel doorvoeren, maar de Belastingdienst zei: sorry, kan niet. De reden: ict-problemen. Bij ieder bedrijf met ‘ict-problemen’ komen dan een paar lui van de helpdesk, en die slaan onbegrijpelijke zinnen uit met heel vaak het woord ‘uitdaging’ erin, en na een paar uur, of nou vooruit, laten het dagen zijn, is het opgelost, om een even simpele als dwingende reden: OMDAT HET MOET.

En waar hoorden we de Belastingdienst nog meer als reden om een probleem niet op te kunnen lossen ? O ja: toen de Tweede Kamer de slachtoffers van de toeslagenaffaire zo snel mogelijk wilde compenseren. Het blijkt niet te kunnen, en dat heeft alles te maken met de manier waarop de Belastingdienst is georganiseerd – dezelfde Belastingdienst waar het probleem begon.

Je hebt dus een door volk gekozen parlement en een regering. En als die iets willen, bijvoorbeeld slachtoffers die vermorzeld zijn door de overheid nog een béétje tegemoet komen, of stimuleren dat mensen wat gezonder eten, of daadkrachtig optreden tegen een agressieve dictator, dan kan dat allemaal niet, hoe uiteenlopend ook, en dat allemaal vanwege dezelfde oorzaak: de manier waarop een dienst is georganiseerd die namens ons belastinggeld int, en daarvoor wordt betaald uit datzelfde belastinggeld.

Wat was die verkiezingsleus van u, de vicepremier van dit land, ook alweer? ‘Doorpakken’, toch?

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.