‘Wij gaan hier in huize Hormone eens groots aan liefdadigheid doen’

Normaliter handelt bij ons thuis m’n vriendin de goede doelen af. Hongersnood in Afrika? Tsunami op de Filipijnen? Aardbeving in Nepal? Ze trekt royaal de digitale portemonnee voor Giro555. Iedere collectebus die hier langs de deur komt, krijgt van haar een paar glimmende euro’s in de gleuf gerinkeld. Of het nu voor zielige diertjes of tegen nare ziektes is, mijn vriendin geeft gul. We hebben het immers goed.

Ik vraag weleens of het misschien een tikkie minder kan. Hartstikke leuk en aardig dat er ergens aan de andere kant van de wereld een mij totaal onbekende hongerlijer op mijn kosten een voedzame maaltijd nuttigt, maar als ik heel eerlijk ben, koop ik van dat geld eigenlijk liever een nieuwe gitaar. ‘Sjer, doe niet zo egoïstisch! Die mensen hebben die centen veel harder nodig dan wij en bovendien kan je hier in huis geen stap zetten zonder je nek te breken over een gitaar.’

En zo boekte ze een week nadat Poetins leger de Oekraïne was binnengevallen op Airbnb een heel knus appartementje in Kiev. Goddank hoefden we er niet daadwerkelijk heen, maar zo kwam onze onbaatzuchtige donatie ‘direct terecht bij de mensen die het het hardst nodig hebben’.

‘Wie zegt dat de eigenaar van dat flatje niet exorbitant rijk is?’ wierp ik tegen. ‘Misschien heeft ie wel honderd van die appartementjes en is het zo’n boomer die pand na pand na pand wegkaapt voor de neuzen van de jonge starters op de Oekraïense woningmarkt, ze verhokt en verhuurt aan toeristen...’ Als ik het allemaal zo goed wist, dan moest ik zelf maar iets beters verzinnen.

Nu lees ik dat AB InBev het populairste bier van Oekraïne, Чернігівське (spreek uit: Cher-ni-giv-ske), op de Nederlandse markt gaat brengen. Met de hand op het hart belooft de grootste brouwer ter wereld dat alle winst ten goede zal komen aan de hulpverlening in Oekraïne. Nou, dat klinkt toch uitermate sympathiek? En Chernigivske drinken schijnt geen straf te zijn. Op internetfora voor bierliefhebbers heeft men het over ‘een vrij bleke, typische pilsener met een levendige schuimkraag’. ‘Bruisend, uitnodigend, met een subtiel aroma,’ zegt de een. ‘Licht bloemige hoppigheid in de Tsjechische stijl,’ aldus een ander. ‘Geweldig mondgevoel!’ ‘Mild verfrissend!’ Allemaal fantastisch, maar ik ben echt helemaal verkocht als ik lees dat Chernigivske ‘zeer gemakkelijk snel te drinken’ is.

Die mensen moeten geholpen worden en nippen zet geen zoden aan de dijk. Ja, wij gaan hier in huize Hormone eens groots aan liefdadigheid doen. Zodra de eerste blikken Chernigivske in de supermarkt staan, stapel ik de sixpacks hoog op in m’n winkelwagentje.

Mijn vriendin drinkt geen bier, dus ik zal dit varkentje in m’n eentje moeten wassen. Na anderhalve week zal ze vragen of het misschien een tikkie minder kan, en ik snap dat zo’n zatte dweil in je huis geen pretje is, maar ik zal lallen: ‘Schat, doe niet zo egoïstisch!’ en er nog één opentrekken voor het goede doel. Bud’mo!

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.