‘Een kaars! In een kut! En de hele tafel lachte!’

Hoelang moet een anekdote geleden zijn voordat er een werkbare mix ontstaat tussen een opgeklopte herinnering van de verteller en de juiste hoeveelheid korrels zout bij toehoorders? Ik vraag het voor Johan Derksen, die lelijk uitgleed met een halve eeuw oude anekdote over een dronken vrouw, een kaars en een lichaamsopening.

Ons wordt al jaren verteld dat je slachtoffers moet geloven, maar in dit specifieke kaarsverhaal geloof ik de vermeende dader niet eens. Het klonk, off the bat, als een opgeklopt verhaal, verteld in de televisiekleedkamer die Vandaag Inside is. De voorspelbare verontwaardiging kwam van mensen die sowieso alleen maar naar Derksens gebazel kijken in de hoop dat de opa die ze zo graag willen haten (vooral omdat ie oud, blank en man is – en omdat hij niet volgens hun bekrompen regeltjes speelt), iets zegt waarvoor ze hem kunnen haten.

En ja hoor, hij deed het weer. Een kaars! In een kut! En de hele tafel lachte! Gratis fophef, iedereen boos en dat terwijl je ook gewoon gezellig kon gaan vrijplaatsen op Koningsdag. Mariëtte Hamer werd zelfs gebeld, die is tegenwoordig iets officieels met ‘seksueel geweld’ in de titel en kon derhalve niet anders dan de anekdote van Johan hard veroordelen. Noblesse oblige!

Tekenend voor de tijd van #MeToo, waarin toch steeds vaker een overdreven morele invulling lijkt te worden gegeven bij matig geloofwaardige beschuldigingen. Het is een beweging die constant brandstof nodig heeft en dan wil een kaars wel lekker stoken. Er had zich nog niemand gemeld die zich als slachtoffer herkende in het kaarsverhaal, Derksen stelde zijn eigen aangedikte vertelling een dag later naar beneden bij op de schaal van stoere jongenspraat, maar de posities waren al ingenomen en niemand had nog enige interesse in nuance.

Op dezelfde dag kwam opnieuw een – anoniem – blog online over de mentaliteit jegens vrouwen bij een andere partij met een misplaatst onbezorgde jarenzestigmentaliteit. Alexander Pechtold zou een vrouw verkracht hebben, binnen een D66-cultuur waarin de neukscores geturfd werden door de voormalige partijleider en zijn naaste medewerkers. Hier meldde zich een slachtoffer zelf, maar omdat alle woede al op Johan was gericht, bleef het opvallend stil.

Maar ook dit verhaal roept vraagtekens op: in het blog beschrijft de vrouw een situatie waarin haar een betere positie (of een plek op een kieslijst) was beloofd in ruil voor seks. De seks zou hebben plaatsgevonden, de plek kwam er echter nooit en acht jaar later is de handeling in het geheugen dus van carrière-opportunisme binnen een losbandige partij opgewaardeerd tot verkrachting. Waarom nu pas naar buiten komen? Waarom anoniem? Er schijnt een aangifte bij de politie te liggen. Misschien had ze op televisie luidruchtig moeten vertellen over de kaars van Alexander.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.