‘Stof tot stikken’

Beste Wopke Hoekstra,

Nooit duurde het formeren van een regering zo lang als die van ons huidige kabinet. Een belangrijke reden: het stikstofdossier. Daar moesten, alleen al vanwege een juridische uitspraak, harde maatregelen worden genomen. Die kwamen er: in 2030 moet overal in Nederland de stikstofuitstoot met de helft omlaag, en nabij sommige natuurgebieden met 70 tot 80 procent. Was getekend: het volledige kabinet, dus inclusief het CDA, van oudsher de grootste steunpilaar van stikstofaanjager de bio-industrie.

Dat kabinet, nog steeds inclusief het CDA, kwam een paar weken geleden naar buiten met maatregelen, en legde steeds uit: dit moet hoe dan ook gebeuren. Ik zou het als atheïst niet snel zeggen, maar de doelen waren duidelijk heilig.

Inmiddels naderen we het eind van de zomervakanties. Boeren hebben acties gevoerd, en als we de peilingen mogen geloven staat BBB inmiddels op alle zetels die nog overblijven als Pieter Omtzigt een partij opricht. Maar aan de feiten is sinds 10 juni niets veranderd. Aan de stikstofuitstoot niet, aan de gerechtelijke uitspraak niet. Wel veranderd: uw mening. De heilige doelen voor 2030? ‘2030 is voor ons niet heilig.’

Nu staat de geschiedenis van het christendom bol van de wonderen, onbegrijpelijk voor een ongelovige, want rationeel niet te vatten. Maar juist ontheiliging ligt vaak gevoelig.

U bent een lange man, van bijna twee meter. Die mensen hebben geregeld rugklachten. Is het dat, een probleem met uw ruggengraat? Ik weiger het te geloven. U stemde in 2010 tegen de samenwerking van het CDA met de PVV van Geert Wilders. Daar was destijds best moed voor nodig, want de partijtop was voor, en de inmiddels hardhandig geknakte belofte Camiel Eurlings salueerde er zelfs voor. Als enige CDA’er stemde u in de Eerste Kamer voor het adoptierecht voor lesbische paren. Als enige CDA’er stemde u tegen het aanstellen van ambtenaren die weigeren homo’s te trouwen. Dus het is niet zo dat u helemaal geen overtuigingen heeft, of daar niet naar handelt.

In de best ontvangen lezing die u ooit heeft gehouden, de Humboldt-Rede in uw oude woonplaats Berlijn, stelde u in 2019: ‘De doelstelling ligt er: we hebben ons allemaal gecommitteerd aan de klimaatdoelstellingen van Parijs. Laten we dus aan de slag gaan met een gezamenlijke CO2-heffing, concrete en gezamenlijke reductiedoelstellingen, met nieuwe energie, en met verduurzaming. (...) Dames en heren, de opdracht van politici is om te kiezen voor het langetermijnbelang van hun land en hun inwoners, ook wanneer dat niet de makkelijkste keuze is.’

Volgens ons staatsrecht spreekt het kabinet met één mond. Als u praat als minister, praat u dus namens het kabinet. De laatste minister of staatssecretaris die dacht het beleid van zijn eigen kabinet openlijk te kunnen afvallen, heette Mona Keizer, en die zit nu in de gemeenteraad van Edam-Volendam.

Dus de keuze is simpel. De stikstofplannen zijn opeens toch minder heilig dan de peilingen, en u stapt uit het kabinet. Of ze zijn wel heilig, en u voert ze uit, omdat dat immers uw opdracht is, ook wanneer dat niet de makkelijkste keuze is.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.