'Fakkels en hooivorken in de aanslag'

Prijsplafond op energie. Winsten van de gas- en stroomboeren afromen. 17 miljard euro voor koopkrachtreparatie. De vlag kan – niet-ondersteboven – uit, hoor! Maar eerst zien, dan geloven. Praatjes vullen geen gaatjes. En er is wel vaker iets beloofd door Mark & co. Aan de slachtoffers van de toeslagenaffaire, bijvoorbeeld. Die ouders zitten nog steeds te wachten op geld om hun schulden af te kunnen lossen, hervormingen die de Belastingdienst een klein beetje minder racistisch maken, maar sommigen van hen bovenal op hun uit huis geplaatste kinderen.

En aan Groningers met scheefgezakte huisjes. Gaswinning, aardbeving, scheur in de draagmuur. Na veel gesteggel geld toegezegd om de boel te laten fixen. Moet je dan wel en masse fysiek of digitaal voor in de wachtrij gaan staan en op=op. Too little, too late. (Moet je je voor de gein eens voorstellen hoe we er nu voor hadden gestaan als er bij de eerste barsten in Grunninger funderingen adequaat actie was ondernomen: een stuk of wat aannemersbusjes van overheidswege kriskras op pad in onze meest noordelijke provincie. Palendraaiers, gevelopkrikkers en voegensmeerders die gratis en voor niks je verzakte woonstee weer tip-top in orde maken. Dan hadden die Groningers nu vast gezegd: ‘Joh, het zijn barre tijden, draai die kraan maar weer open.’)

Maar ja, toeslagenaffaireouders, Groningers met een Villa Volta-huis, dat zijn minderheden. Die paar stemmen kun je bij de verkiezingen (zo is gebleken) prima missen. En de kans dat ze op het Binnenhof een guillotine oprichten, is ook verwaarloosbaar.

Een complete bevolking die een paar minuten korter moet douchen en de thermostaat een paar graden lager moet zetten, echter... Toen ik m’n nieuwe maandbedrag zag (drie keer over de kop), ben ik eens gaan neuzen voor een schappelijk geprijsde hooivork en dito fakkel. Op Marktplaats, Bol, eBay, bij de lokale middenstand. Zoeken, zoeken, zoeken. Nergens te vinden. Allemaal uitverkocht. Had m’n buurman (agrariër van beroep) gelukkig nog een afgeschreven, roestige riek voor me liggen. Een fakkel knutsel ik tzt dan zelf wel in elkaar, dacht ik.

Die explosief gestegen verkoop van fakkels en hooivorken moet ook de AIVD zijn opgevallen. Memootje naar Rutte en die moet hebben gedacht: laten we onze neoliberale principes (de markt lost het wel op) dan maar voor een keertje terzijde schuiven. Mark zag z’n hoofd natuurlijk al gescheiden van de romp in een biezen mandje liggen. Marie Antoinette-style. Nee, dat moest ie niet hebben. Zonder kop win je de volgende verkiezingen niet. Kan je nog zo hard uit je nek lullen. Dus streek Rutte IV zich over het ijskoude hart om de helft van de Nederlanders zich niet diep in de schulden te laten storten en om een volksopstand te voorkomen.

Maar zoals gezegd: eerst zien, dan geloven. Mark & co hebben wel vaker iets beloofd. Ik zou m’n hooivork in ieder geval nog niet aan de oudijzerman meegeven.