'Een achthoekig ding in mijn achtertuin'
‘Ik verwacht elk moment een achthoekig ding in m’n achtertuin te zien landen. De slaapbank is al uitgeklapt en opgemaakt’
De Amerikanen hebben een Chinese ballon zo groot als drie autobussen uit hun luchtruim geschoten. Sindsdien zijn alle ogen op de hemel gericht. Radarsystemen speuren de hoogste regionen van de dampkring af. Boven de Verenigde Staten en Canada werden al snel meerdere unidentified flying objects, waaronder een ‘achthoekig ding’, gespot en door straaljagers neergehaald. Meer Chinees spionagetuig? Vooralsnog is dat (zogenaamd) niet bekend.
U denkt misschien dat het buitenaardse transportmiddelen zijn, wellicht zelfs met aliens aan boord, maar u durft dat niet hardop te zeggen. U zult door de sheeple voor gek worden verklaard, of nog erger: voor wappie worden versleten. Alleen de allerdappersten durven zich zulks op de waaghals te halen. Maar als mainstream-mediamannetje dat bij Deep State op de loonlijst staat, hoor ik nog weleens wat en ik kan u mededelen: u zit er niet ver naast. Helemaal niet.
Het zit de Deep State namelijk niet mee de laatste tijd. Het uitrollen van de plannen (met als apotheose de slavernij van de totale wereldbevolking) verloopt minder voortvarend dan voorheen. Oorzaak? De mensen worden wakker. Eerst waren het er slechts een stuk of wat. Een enkele Holocaustontkenner. Wat 5G-mast-in-de-fikstekers. Maar nu: de red pills worden met handenvol tegelijk achterovergeslagen. De schellen vallen massaal van de ogen. Een leger van ontwaakten is opgestaan.
Daar moet iets tegenover gesteld worden. De aanwezigheid van de Intergalactische Elite op aarde moet worden versterkt. Meer Lizard People from Outer Space om harder tegen deze wappies op te kunnen treden. Middels meer regelgeving, via het WEF en de EU. Maar ook door meer propaganda te produceren en distribueren langs de kanalen van de mainstream media.
En daar hebben we, ook bij Nieuwe Revu, onze handen vol aan. Tikken, tikken, tikken en nog eens tikken om de sheeple in het gareel te houden en de wappies tot laughing stock te maken. (Oké, het betaalt waanzinnig goed, maar het is zwaar werk, niet fysiek, maar je medemens week in week uit voorliegen en de slavernij in schrijven, weegt zwaar op het geweten en daar mag best iets tegenover staan.)
Om de werkdruk wat te verlichten is hoofdredacteur Danny hogerop eens gaan vragen of er niet een nieuwe scribent vanaf kon. Nou, bij de Deep State zijn ze de moeilijkste niet (het geld klotst er immers tegen de plinten), dus ik mag zeer binnenkort een nieuwe Nieuwe Revu-collega inwerken. Ik verwacht elk moment een achthoekig ding in m’n achtertuin te zien landen. De slaapbank is al uitgeklapt en opgemaakt. In de koelkast staan de emmers met krekels en meelwormen klaar en ik heb alvast een paar liter pissebeddensap geperst. Ah, kijk, daar zal je ’m hebben...
‘Goede ruimtereis gehad? Ja, nee, van het Nederlandse leger heb je weinig te vrezen, die knallen helemaal niks uit de lucht. Maar kom binnen, trek op je gemak dit mensenpak aan en neem een lekker glaasje sap.’