Justine Pelmelay over songfestivallied: 'De tekst vind ik een trieste bedoening' 

Was ist los?

Twee totaal onbekende alto’s zijn als duo door de AVROTROS naar voren geschoven als de nieuwe vertegenwoordigers van ons land op het Eurovisie Songfestival. Moeten we liedjeslievend Europa eens flink onderuit blazen met een deprimerend versje in F-mineur vol neerslachtige – in het Engels neergejankte – teksten als ‘ik kan nergens meer vreugde uit halen’ en ‘ik ben nooit zo goed geweest in huilen’? De eersten die er met gestrekt been tegenin durfden te gaan, waren showbizzkenners Jordi Versteegden en Evert Santegoeds in hun podcast Strikt Privé. Zij maakten het melodramatische Songfestival-stelletje Mia en Dion met de grond gelijk in hun vermakelijke dialoog. Samenvattend vinden de mannen het nummer ronduit slecht. Ze beschouwen de emotionele aandachttrekkerij van het kermende koppel als uiterst aanstootgevend en vrezen een dikke nederlaag.

Wie zijn die twee nou precies?

Mia Nicolai en Dion Cooper maken al hun hele leven muziek. Dion groeide naar eigen zeggen op in een jeugd vol cultuur, muzikale familieleden en uitdagende instrumenten; een schaaltje met pinda’s sloeg hij naar verluidt steevast af omdat hij liever noten lás dan at. Mia kreeg de strijkstok van een viool al in haar peuterhandjes gedouwd toen ze nog niet eens een fopspeen van een skippybal kon onderscheiden. Na de presentatie van hun songfestivallied Burning Daylight kelderden de twee zorgwekkend in de peilingen van de bookmakers. Nog vóórdat hun depressieve gekwetter en gekweel wereldkundig was gemaakt, stond het droefgeestige duo op plek 9 in de peilingen; de ochtend ná de presentatie werd dat al gauw plek 11. En dat terwijl onze 2019-Songfestivalwinnaar Duncan Laurence de twee bij elkaar heeft gebracht en zich nu zelfs als hun platenbaas opwerpt…

Wat vinden Mia & Dion van zichzelf?

‘We zijn er klaar voor om Europa iets positiefs te brengen.’

Wat vinden wij van Mia & Dion?

Hopelijk doelt het duo niet op iets seropositiefs, rhesuspositiefs of coronapositiefs.

Wat vinden anderen van Mia & Dion?

JUSTINE PELMELAY - deelnemer Songfestival 1989

‘Ik heb ze op tv gezien, er kwamen wat interviews voorbij en ik heb de clip bekeken. Het zijn voor mij onbekende mensen, ik schaar hen onder het kopje “nieuw talent”. Ik vind dat ze alle twee fantastisch mooie stemmen hebben. Het liedje vind ik zo-zo. Ik merk wel echt dat dit de generatie 2023 is, want vroeger hadden liedjes gewoon een kop en een staart. Aan de ene kant vind ik het wel mooi, maar aan de andere kant vraag ik me af of het Songfestivalpotentie heeft. Het is niet herkenbaar en de tekst vind ik een trieste bedoening. Als je een boodschap wilt verpakken in een liedje had het wel wat vrolijker gemogen. In mijn songfestivalliedje Blijf Zoals Je Bent zit ook wel een boodschap, maar die is wat opgewekter. Ik vind dit allemaal wel erg in mineur. Ik weet niet op welke plaats ze staan op het festival, maar het zou voor mij een kwestie zijn van even met de ogen knipperen en gauw door naar het volgende liedje.’

JORDI VERSTEEGDEN - verslaggever ­Telegraaf TV

‘Toen ik het liedje voor het eerst hoorde, kreeg ik er heel donkere gedachten bij terwijl het Songfestival om vrolijkheid draait. Ik ben muzikaal genoeg om te horen dat het echt een heel goed nummer is en goed in elkaar steekt, maar ik vind dat we wel weer eens toe zijn aan een positief liedje. De boodschap is wel goed bedoeld, dat je het beste uit jezelf moet halen en je moet laten zien dat je menselijk bent. Maar juist dat er zo’n dramaverhaal achter moet zitten, daar word ik kotsmisselijk van. Ze hebben tegenwoordig een heel A4’tje nodig om uit te leggen waarom deze song zo belangrijk is. Dat vind ik er vreselijk aan. Waarom kan het niet gewoon eens lekker positief? Het nummer swingt gewoon niet en dat vind ik jammer. Ook vind ik het spijtig dat het lied weer uit de koker komt van iemand die dichtbij de Songfestivalcommissie zit, het kliekje van Cornald Maas. De kern van die club is al jaren hetzelfde. Het is weer Duncan Laurence die opduikt, terwijl er zoveel mensen zijn die goede liedjes kunnen schrijven. Die krijgen op deze manier geen kans en dat betreur ik. Laurence heeft het nummer met zijn vriend geschreven op vakantie in Griekenland; dat moet toch wel een dramatische vakantie zijn geweest, haha. Ik ben het liedje nu wel aan het afkraken, maar ik hoor echt wel dat er hard aan is gewerkt. Alleen: dit is wel het Songfestival en het Songfestival is van ons allemaal. Dit klinkt als een liedje dat vooral voor henzelf heel belangrijk is geweest.’

SASKIA & SERGE deelnemers - Songfestival 1971

‘Wij kijken vanzelfsprekend met bijzondere belangstelling naar Songfestivalduo’s. Het genereert bovendien ook voor ons weer extra aandacht, zelfs internationaal. Vanmorgen kregen we nog een aanvraag voor een foto met handtekening vanuit de Filippijnen. Mia en Dion zijn speciaal voor deze gelegenheid bij elkaar gezet. Ze komen sympathiek op ons over en we vinden de clip heel erg mooi, daar is heel veel aandacht aan besteed. Natuurlijk is het wel zo dat er een bepaalde chemie moet zijn als je een duo creëert. Die echte chemie ontstaat pas als je een aantal jaren samenwerkt, samen onderweg bent en op die manier ook lief en leed met elkaar deelt. Pas als er een soort twee-eenheid ontstaat, weet je echt wat het is om een duo te vormen. Wij vinden bijvoorbeeld Suzan en Freek heel erg leuk omdat zij net als wij ook een liefdeskoppel zijn. Het creatieve proces is erg belangrijk als je samen in de muziek zit en ook een duo bent. Als je samen schrijft, heb je allebei je artistieke inbreng en hoef je elkaar geen vliegen af te vangen, wat je bij sommige andere duo’s wel ziet. Wat betreft het huidige Songfestivalliedje vinden we Mia en Dion een leuk koppel, met een prima liedje dat – hoe meer je het hoort – steeds mooier wordt. De tijd zal het leren hoe de toekomst er voor hen als duo uitziet, we wensen ze in ieder geval veel succes!’