Bart Nijman: 'Gaan we de ramadanonderbreking in betaald voetbal echt normaal vinden?'

Oké, dus we leggen nu ook al wedstrijden in het betaald voetbal stil zodra de zon ondergaat, zodat het islamitische steeds-minder-smaldeel van het elftal even een hap Turks brood en een slok groene Fernandes kan nemen? Ineens is de ‘ramadanonderbreking’ een feit in het betaald voetbal en zowel KNVB als de sportmedia doen alsof deze knieval voor een luidruchtige minderheidsreligie de normaalste zaak van de wereld is.

Clubs buigen mee: het officiële account van De Graafschap deelde tijdens een live Twitterverslag van hun uitwedstrijd tegen Jong AZ in de 22ste minuut het volgende mede: ‘De wedstrijd ligt even stil vanwege de ramadan. De zon is onder en dus kan Önal nu even wat eten en drinken.’ Terloops, alsof onderwerping al jaren staande praktijk is.

Ik weet niks van voetbal dus ik zocht ’m even op. Basar Önal is een 18-jarige Turkse Nederlander uit Doetinchem. Speelt op de linkervleugel voor De Graafschap en heeft drie caps voor het nationale elftal van Turkije voor spelers onder de 19 jaar op zijn naam. Nogmaals: als in deze eeuw geboren Doetinchemmer dus. Speelt voor de Superboeren, maar droomt eigenlijk van een basisplaats in de Turkse diaspora.

Gaan we het echt normaal maken dat een broekie van achttien met een bloempotkapsel en een lullige transferwaarde van twee ton een wedstrijd in de eerste divisie mag platleggen omdat hij één maand per jaar alleen ’s nachts mag eten van zijn religie?

Waarom mag zo’n speler überhaupt het veld op bij een avondwedstrijd als ie al de hele dag niks gegeten heeft? In de 22ste minuut kreeg ie een snack en in de 65ste een wissel – kennelijk is sporten op een lege maag, dan snel iets naar binnen proppen en vervolgens verder draven niet zo’n goed combinatiespel voor de sportieve prestaties.

Kijk, als de aanvoerder van een club uit het lage rechterrijtje van de eredivisie weigert om een ideologisch geladen versiering om z’n bovenarm te knellen, dan denk ik: dat is een persoonlijke overweging. Niemand zou verplicht moeten worden om iets uit te dragen waar ie niet achter staat. Het principe om die nota bene lafjes als ‘speciale OneLove-armband’ vermomde propaganda voor gendervermicelli niet te dragen, kostte Redouan El Yaakoubi zijn aanvoerderstitel. De keus om hem te degraderen van captain tot speler is op hun beurt het recht van zijn club Excelsior.

Maar een ‘ramadanonderbreking’ draait de tafels volledig om. Eén knul van 18 met een bepaalde overtuiging haalt de vaart uit de wedstrijd, laat de rest van zijn team en de tegenstander afkoelen, het publiek kleumen en dwingt zodoende iedereen om deel te worden van zíj́n persoonlijke overtuiging. Nederland hoeft niet te wachten tot een kalifaat ons verlossing biedt, we zijn uit onszelf ons hoofd al verloren.