Karate Bert: geen bajes was veilig voor de uitbraakkoning van Rotterdam

Eind mei 1981 wordt Bert Hartman, bijgenaamd Karate Bert, uitgeleverd aan België. Hij komt terecht in het Huis van Bewaring Sint-Gilles in Brussel, een van de oudste gevangenissen van België. Het is een imposant gebouw met een ondergronds gangenstelsel. Uitbreken is onmogelijk. Na een paar weken wordt hij overgebracht naar de gevangenis in Brugge, in afwachting van zijn proces.

De rechter zal een oordeel moeten vellen over zijn betrokkenheid bij de overval in Knokke-Heist. Berts beruchte reputatie werkt beslist niet in zijn voordeel bij de veroordeling. Een paar maanden later acht de rechtbank bewezen dat Bert verantwoordelijk is voor de overval. Hij hoort een gevangenisstraf van negen jaar tegen zich uitspreken en zal dus nog een flinke tijd achter de dikke deuren moeten. Maar wachten tot men die deur vrijwillig voor hem opendoet, ziet Bert niet zitten. Hij gaat weer alles op alles zetten om zijn vrijheid eigenhandig te heroveren.

Bert geeft de rijkswachter een fikse vuiststoot op het strottenhoofd, duikt bovenop hem en zoekt de sleutels van de boeien

Na een tijdje te hebben gezeten in de gevangenis van Brugge start Bert een procedure voor uitlevering naar Nederland. Voor de behandeling hiervan wordt Bert getransporteerd van de gevangenis naar de rechtbank in Brugge. Aangekomen in de rechtbank doet Bert een eerste poging te ontsnappen uit de greep van de Belgische Vrouwe Justitia.

In de rechtbank is Bert omringd door vier rijkswachters. De rechterpols van Bert is geboeid aan de linkerpols van een van hen. Na een tijdje te hebben gewacht in de gang gaan twee van hen koffie halen. Als ze weg zijn zegt nummer drie dat hij naar het toilet moet. De geboeide rijkswachter knikt naar zijn collega en ineens is Bert alleen nog maar vergezeld door één diender. Dit is zijn kans.

Bert kijkt naar het plafond en blijft kijken. Dit wekt de nieuwsgierigheid van de diender en ook hij kijkt omhoog. Meteen daarop geeft Bert een fikse vuiststoot op het strottenhoofd van de man, duikt bovenop hem en zoekt de sleutels van de boeien. Tijdens de worsteling hoort Bert dat zijn tegenstander niet om hulp zal roepen, omdat hij enkel een gorgelend geluid kan maken. Opeens vliegen de sleutels over de vloer en nu liggen ze buiten bereik. Bert grijpt naar het dienstwapen van de man, maar het lukt hem niet om het wapen door te laden. Na een tijdje duwen en trekken verschijnen de andere rijkswachters weer ten tonele en helpen hun collega. Bert wordt overmeesterd. Poging één mislukt.

Bedekt met blauwe plekken en lichte kneuzingen wordt Bert terug naar de bajes van Brugge gebracht. Hier belooft hij de directeur dat hij geen ontsnappingspoging zal doen uit zijn gevangenis. De directeur hoort het aan en legt uiteindelijk geen extra sancties op. Of het een geste is blijft onduidelijk, want nog strengere regels zijn er eigenlijk niet.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Je leest 't in de nieuwste Revu.