Leon Verdonschot: 'Stephan van Baarle (DENK) bewees hoe het niet moet, toen de Tweede Kamer stilstond bij de slachtoffers in Israël en de Gazastrook'

Beste Stephan van Baarle van DENK,

Fascinerend, hoe je binnen één partij zo glashelder kan duidelijk maken hoe het wel moet, en hoe het niet moet. Hoe het wel moet, bewijst Sheher Khan, uw raadslid in Amsterdam. Het nieuws uit die stad is in 2023 een aaneenschakeling van onwaarschijnlijke spoken uit het verleden. Een demonstratie voor Israël waar de politie deelnemers adviseert op hun weg terug naar huis de Israëlische vlag goed te verbergen. De adviezen om een keppeltje te bedekken met een pet. Joodse scholen die zich gedwongen voelen hun deuren te sluiten, omdat de veiligheid van hun leerlingen niet kan worden gegarandeerd op een dag waarop terreurorganisatie Hamas heeft opgeroepen overal ter wereld Joden aan te vallen en te doden. Wie kennelijk al jaren doof en blind is en nog bewijs nodig had dat het Hamas nooit te doen is om de belangen van de Palestijnen, en ook niet alleen om Israël, maar ten diepste om een antisemitisme dat op talloze manieren de vergelijking met de nazi’s oproept: zie hier dat zoveelste bewijs. Onversneden Jodenhaat, dat en niets anders is de brandstof van Hamas.

Wat mag Amsterdam trots zijn op een burgemeester als Femke Halsema, die in tegenstelling tot veel van haar collega’s in andere grote steden wél de Israëlische vlag liet wapperen, als teken van solidariteit met de zo zwaar door de ideologie van dood en verderf getroffen bevolking van Israël. Zonder daarbij te zwijgen over de vele onschuldige slachtoffers van Palestijnse zijde.

En wat mag Amsterdam blij zijn met de raadsleden Shener Khan van uw partij Denk, een uitgesproken pro-Palestina-activist, en Itay Garmy van Volt, zelf Joods en met een verleden als vrijwilliger in het leger van Israël, die sámen optrekken, ondanks hun vele diepe verschillen van opvattingen, onder meer met een plan om polarisatie op scholen tegen te gaan. Zoals uw partijgenoot stelde: ‘Als wij vorig jaar niet met elkaar in gesprek waren gegaan, waren we nu niet verder gekomen dan elkaar uit te maken voor vieze zionist of vieze pro-Palestina-activist.’

Hoe het niét moet, bewees u zelf helaas afgelopen week, toen de Tweede Kamer stilstond bij de slachtoffers van het geweld in Israël en de Gazastrook. De hele Tweede Kamer? Nee, de volksvertegenwoordiging op twee partijen na. Twee partijen wensten niet hun medeleven te betuigen met de slachtoffers. Bij1 en uw partij Denk.

Je hebt mensen die een hand weigeren. Die zijn onbeschoft. Maar nog vele treden eronder heb je de mensen die een herdenking van onschuldige slachtoffers boycotten. Het is de taak van ieder mens, en zeker van iedere politicus, om te weten wanneer je eigen opvattingen moeten wijken voor een blijk van je medemenselijkheid. Althans: als je daarover beschikt.