Shoppen met sugardaddy

Ik tref suikeroom M. (49) in de P.C. Hooftstraat, dat leek me wel toepasselijk. M. reageerde op mijn oproep ‘Suikeroom gezocht voor linda.tv’. Hij was lang niet de enige. Wel was hij een van de weinigen die begreep dat het hier om een interviewverzoek ging en niet om een date. Ene J. mailde terug: ‘Ik wil best met je afspreken, meid. Maar wat dacht je van eerst ff een fotootje?’ En suikeroom B. was benieuwd of ik na de date meewilde naar zijn hotelkamer. Een 42-jarige man uit Amersfoort had behoefte aan wat meer informatie. Dat snapte ik, dus belden we een tijdje. Waarom suikerdaten, wilde ik weten. ‘Gemak,’ antwoordde hij. ‘Ik ben geen lelijke man en heb ook normaal gedate.’ Maar, dat normaal daten vond hij (ambitieus, maar niet rijk) te tijdrovend. Aan het einde van ons gesprek liet hij weten toch niet open te staan voor een interview. Zijn reden: ‘Niemand in mijn omgeving weet dat ik suikeroom ben, en dat hou ik graag zo.’

Ik ben op zoek naar seks én vriendschap. Naar een échte klik, een band. Als ik alleen seks wil, boek ik wel een escort

‘Ach, weet nie’

Ik belde met nog meer mannen: een verbitterde vent van zeventig, die eigenlijk de pest had aan vrouwen en zéker aan suikernichtjes en een man die alleen antwoordde met ‘ja’, ‘nee’ en ‘ach, weet nie’ – vooral die laatste drie woorden waren populair. Mijn date voor vandaag stak met kop en schouders boven de rest uit. De miljonair is klaar met serieuze relaties, zo vertelde hij. Die leveren hem te veel gezeik op. Suikerdaten noemde hij ideaal.

M. is een imposante verschijning. Hij begroet me joviaal en geeft me dan een arm. Samen lopen we langs de chique winkels. Ik sta stil voor de Chanel-store en tuur door de ruit. In de etalage staat een droomtas, die alleen gekocht wordt door the rich and famous. Geen normaal mens kan – en wil – het exemplaar van rond de 6000 euro aanschaffen. ‘Stel, we hadden een échte date en je vond me leuk: zou je me die tas dan cadeau doen?’ vraag ik. Daar moet M. even over nadenken. Hij heeft een hekel aan van die golddiggers die graag dure spullen kopen.

Hoeveel geld hij aan een dame spendeert is niet zo belangrijk, maar waaráán het wordt uitgegeven boeit hem wel. ‘Ik betaal liever mee aan een studie, dan dat ik zo’n tas koop,’ zegt hij. Dat mag dan nobel klinken, ik weet beter. M. verwacht seks in ruil voor zijn geld, zo liet hij aan de telefoon al weten. Vindt hij daarom niet dat meisjes helemaal zelf zouden mogen beslissen wat ze aanschaffen? Dat lijkt mij redelijk. M. is dat niet met me eens. ‘Ik ben op zoek naar seks én vriendschap. Naar een échte klik, een band. Als ik alleen seks wil, boek ik wel een escort.’

Betrouwbaar en aantrekkelijk

M. wil zijn suikernichtjes ‘ook helpen’ en vindt daarom dat hij het recht heeft zich te bemoeien met waaraan zijn geld wordt uitgegeven. We lopen het Vondelpark in, en gaan bij restaurant Vondelpark3 zitten voor een drankje. M. bestelt een groot glas bier, ik cava. ‘Het perfecte suikernichtje is betrouwbaar en aantrekkelijk. Ze moet iets te vertellen hebben, niet jonger dan twintig zijn en niet ouder dan veertig,’ zegt hij. ‘Lijkt jou het niet wat, suikerdaten?’ vraagt M. Daar denk ik even over na en geef dan eerlijk toe dat ik in mijn studententijd misschien wel te porren was geweest voor een platonische relatie met een (aardige) kerel die me betaalde voor mijn tijd. Rijk worden terwijl je een lekkere maaltijd in een restaurant nuttigt, klinkt niet verkeerd. Maar that ship has sailed. ‘Jammer,’ vindt M. ‘Of ach ja, tussen ons was het dan sowieso niks geworden.’

M. snapt niks van mannen die bereid zijn te betalen voor ‘een date zonder’.