Bart Nijman: 'De best dappere asielminister Faber pakt de klus aan en staat er voor'

Marjolein Faber, minister van Asiel en Migratie voor de PVV. Ja, die mevrouw van ‘mijn tweet klopt’, nadat ze iets getwitterd had dat – haha lekker puh – helemaal niet klopte. Veel verder komen velen niet in hun kritiek op de kersverse asielminister, tenzij ze onmiddellijk escaleren richting Eva Braun- of Florrie Rost van Tonningen-vergelijkingen. Die tweets kloppen ook niet.

Hier ga ik zelf eveneens de laffe disclaimer maken dat mevrouw Faber me niet het licht op een feestje lijkt en niet de meest verlichte gesprekspartner bovendien. Ze kleedt zich ook een beetje als moeder overste. Streng, humorloos, grijs. Maar dat zijn oppervlakkige kwalificaties en ze is niet naar voren geschoven door Geert Wilders om als koningin van de catwalk het publiek te vermaken met snedige anekdotes vol scherts en luim.

Ze moet een serieus dilemma het hoofd bieden: de asielcrisis. Want dat is het. De migratiecijfers maken mensen bezorgd, de asieluitwassen maken mensen bevreesd, de aantallen zijn cumulatief desastreus en zorgen mede voor stroppende sectoren en verstopte doorstroming in een samenleving die van stress, chagrijn en wachten op je beurt aan elkaar hangt. De PVV-minister wil daar het ‘strengste asielbeleid ooit’ tegenover zetten en dat is zowaar geen lichte taak. Laat staan dat het een dankbare klus is. Maar ze pakt ’m aan, en ze staat er voor.

Aldus zien we minister Faber bijna wekelijks in een filmpje op sociale media om haar strenge voornemens te verwoorden. Afgelopen week dook ze op in Denemarken, alwaar ze haar licht opstak over het reeds jaren geleden door de sociaaldemocraten ingevoerde strengere asielbeleid, dat zijn vruchten lijkt af te werpen. Strenge eisen aan integratie, arbeid en uitkeringen hebben geleid tot een dalende instroom en betere participatie. Het kán dus wel – over links, nota bene.

Dat zal in Nederland een stuk lastiger worden. Niet alleen probeert één coalitiegenoot – NSC – al tussen de gemaakte afspraken in het hoofdlijnenakkoord uit te piepen, ook de oppositie is fel tegen de voorgenomen crisiswet die Faber de ruimte en middelen moet geven om de asielcrisis het hoofd te bieden met daadkrachtig beleid.

Ook als die horde genomen wordt (en dat is een flinke ‘als’ op dit moment), is het ambtelijke, bestuurlijke en organisatorische systeem in Nederland niet ingericht op daadkracht bij intakes, integratie, afwijzing en uitzetting. Het is een faciliterend systeem, waarbinnen taxi’s pendelen tussen azc en de rechtbank, waar jarenlange procedures om verblijfsvergunningen zich tragisch voortslepen.

De intrinsieke wil om daar verandering in te brengen bestaat bij Faber. In haar video’s laat ze haar toewijding en intentie zien. Maar het vergt meer dan filmpjes maken en ik vraag me af of de benodigde gereedschappen voorhanden zijn. Ze zet zichzelf desalniettemin voluit in beeld als verantwoordelijke. Best dapper, eigenlijk.