Leon Verdonschot

Leon Verdonschot: 'Volgens Van Lienden en zijn compagnons zijn er slechts drie slachtoffers: zij zelf'

'De heren blijven me verbijsteren. Volgens hen wil de overheid het geld, dat ze over de ruggen van de gezondheid van mensen hebben verdiend, alleen terug door de ophef die is ontstaan' 

Leon Verdonschot

Beste Sywert van Lienden,

Afgelopen week vervolgde de rechtszaak tegen jou en je twee compagnons. Zoals bekend hebben jij en die andere twee in coronatijd voor ruim 100 miljoen euro aan mondkapjes geleverd aan het ministerie van VWS en daar zelf 29,3 miljoen euro aan verdiend. We konden al een voorproefje zien van je bedoelingen met dat geld, toen we je opeens zagen rondrijden in een grijze BMW Z4 M40i cabrio die je in oktober 2020 kocht voor 85.947 euro, en die vervolgens werd geconfisqueerd door de FIOD, en geveild. Inclusief enkele krassen, volgens jou het werk van een ‘rancuneuze overbuurman’.

De hele wereld bestaat sinds je ontmaskering volgens jou uit rancuneuze overbuurmannen, want als iets ontbreekt bij jou en je compagnons, is het enig schuldgevoel. Volgens jullie kent deze zaak slechts drie slachtoffers in deze zaak: jullie zelf. Jullie hielden er emotionele verhalen over in de rechtszaal. ‘We moeten allemaal naar de vernieling,’ snikte Camille van Gestel. Jij had de volgende beeldspraak voorbereid: ‘Ik ben op een slap koord over een ravijn gelopen en word gestraft omdat ik de overkant heb gehaald.’

Het idee was lange tijd dat jullie aanvankelijk wel degelijk nobele bedoelingen hadden, net zo nobel als al je tweets in coronatijd en de plechtige CDA-praatjes die je aan talkshowtafels mocht rondstrooien als ons nationale wonderkind, ooit begonnen als scholierenleider. In dat idee bezweken jullie pas na enige tijd, toen het allemaal begon te lopen met de mondkapjes, voor de verleiding van het grote geld.

De landsadvocaat sloeg dat beeld van drie aanvankelijke idealisten die helaas verblind werden door het goud in de rechtbank volledig aan puin. Het ging jullie altíjd al om alleen het geld, was zijn betoog. En hij citeerde jullie chatverkeer. Toen de deal toch niet door dreigde te gaan: ‘We worden dus toch geen multimiljonair.’ En toen hij alsnog doorging: ‘Nu echt rond! Nooit meer geldzorgen.’

Helder. Toch bleken jullie me nog steeds te kunnen verbijsteren, en wel door jullie verdedigingslinie. Dat de overheid het geld terugwil dat jullie over de ruggen van de gezondheid van mensen hebben verdiend, komt volgens jullie alleen maar door de ophef en daardoor maatschappelijke druk, en door ‘moraliteit’. Dus de optelsom van waarden, principes en overtuigingen op basis waarvan iemand of een organisatie tot beslissingen komt. Dat is voor jullie een vies woord. Krijg je alleen maar gekke dingen van, moraliteit; gekke dingen als rechtvaardigheid.

Dat je ooit hebt mogen meeschrijven aan het verkiezingsprogramma van het CDA krijgt het katholieke smaldeel van die partij er waarschijnlijk nooit meer uit gebiecht. Maar opeens snapte ik wel je beeldspraak. Dát is dus je ravijn. Een moreel ravijn.

Mens & Maatschappij
  • NL Beeld / Patrick van Emst