'Ellie Lust from Holland, tijdelijke vrijwilliger bij Dutertes doodseskader'

Je was ooit woordvoerder van de politie, toen werd je bekend van tv, vervolgens moest je van je werkgever  kiezen tussen politie en tv en koos je voor het laatste, en daarna mocht je een rondje door kranten-, bladen- en tv-land maken met je verhaal over hoe verdrietig je het vond dat je had moeten kiezen, maar toch: eens een agent altijd een agent. 

Daarom heb je sinds een paar jaar een eigen programma op de publieke omroep, Ellie op Patrouille, waarin je, nou ja de naam zegt het al, en dat dan in het buitenland. Je loopt eigenlijk een beetje in de weg bij het werk van de politie in een ander land, maar de plaatselijke agenten doen een paar dagen alsof je bij het team hoort, omdat hun chef heeft uitgelegd dat degene die over de pr gaat, zei dat dat wel een goed idee was. 

Steven Seagal heeft in het begin van zijn indrukwekkend lange nadagen ook weleens zo’n serie gehad. Steven Seagal: Lawman heette die, waarin hij als een soort corpulente burgerwacht het sheriffkorps assisteerde door steeds hijgend en puffend achter de foutparkeerder aan te gaan met een gezicht alsof hij op het punt stond een seriemoordenaar in te rekenen. Ook Steven Seagal deed dat zonder een greintje zelfrelativering.

Afgelopen week zag ik je mee op patrouille gaan met de politie in Manilla. Inderdaad: op de Filipijnen van president Rodrigo Duterte, de man die ‘hoerenzoon’ als stopwoord heeft: zo noemde hij Barack Obama, en zo noemt hij alle drugsdealers en drugsverslaafden. ‘Ik zou ze graag afslachten,’ zei hij daarover, en volgens dikke rapporten van Amnesty International ligt hij aardig op schema. Zijn beulen: het politiekorps. Met een nieuwe tijdelijke vrijwilliger, Ellie Lust from Holland. Uit Europa, dat hem veroordeelde voor zijn grootschalige executies. Zijn reactie: ‘Fuck you.’

Onze reactie daar weer op: Ellie Lust. Die aan de kijker uitlegt dat de politie het hier ‘echt voor zijn kiezen’ krijgt. Maar gelukkig: ‘Deze week kunnen ze in ieder geval op mijn hulp rekenen.’ Had ik al verteld dat Ellie op Patrouille wordt uitgezonden door de publieke omroep? Jij tegen een politiegeneraal: ‘How is that for the police?’ Het valt niet mee voor de politie, legt hij uit, en vervolgens trek je een politiejasje aan met je eigen naam erop, dat je trots en vereerd in ontvangst neemt. Kritische vraag aan de in executies gespecialiseerde politie van de Filipijnen, internationaal beter bekend onder de naam ‘doodseskaders’: ‘So how is the contact with civilians?’ Het contact is goed, zegt de generaal. Gelukkig maar. 

Volgend seizoen in Ellie op Patrouille: Ellie verdrijft mensen uit hun huizen in Burundi, verminkt journalisten in Zuid-Soedan en foltert oppositieleden in Venezuela. Ondertussen vraagt ze naar het contact with the civilians.