Overschatte mensen: Max Verstappen

Max Verstappen werd in Hasselt (België) geboren op 30 oktober 1997, als zoon van Jos Verstappen, een Formule 1-coureur die continu in het kielzog reed van de voorlaatste. Z’n moeder was Marie-Louise Verstappen-Van den Bulcke, een pannenkoekenbakster in snackbar Allez Jefke ergens in een gat in Belgisch Limburg.

Verstappen kon op z’n tweede al fietsen, maar hij reed niet graag met de fiets. Op z’n derde kreeg hij een brommer, maar hij reed niet graag met een brommer. Ze hadden hem dan maar op z’n vierde met paard en kar moeten laten rijden, maar nee hoor, de ouwe Verstappen dacht: als Max niet graag met de fiets en de brommer rijdt, rijdt hij misschien graag met een auto. Op z’n vijfde kreeg Max Verstappen dan ook een Ford Escort.

Hij vond van zichzelf dat hij daar zo goed mee overweg kon, dat hij op een dag ontsnapte uit de kleuterschool en bij het gemeentebestuur een rijbewijs aanvroeg. Dit werd geweigerd waarna Verstappen drie dagen aan één stuk huilde, in z’n broek scheet, kotste, de kat een trap tegen z’n kloten gaf en z’n grootmoeder in de plomp duwde. Zo ontgoocheld en zo woest was hij dat hij het nog een tijdje zonder rijbewijs zou moeten uitzingen. Sterker nog, toen hij later in de Formule 1 debuteerde, had hij nog steeds geen rijbewijs. Hij was hier zo woest over dat hij z’n grootmoeder nogmaals in de plomp duwde.

Op een dag ontsnapte hij uit de kleuterschool en vroeg bij het gemeentebestuur een rijbewijs aan

Voor hij de Formule 1 bereikte, had Verstappen al wat capriolen uit z’n mouw geschud in andere onnozele disciplines, het karting en de Formule 3. Bij het karten krijgen een paar pubers een met een motortje aangedreven plank om op te zitten, en dan kunnen ze gas geven, ‘broem broem broem!’ schreeuwen en met een snelheid van ongeveer 25 kilometer per uur elkaar de loef proberen af te steken. Verstappen eindigde in deze achterlijke sport een paar keer als eerste, en niet veel later promoveerde hij naar de Formule 3, waar chauffeurs van het dertiende knoopsgat met hun opgedreven Toyota Yaris, Nissan Micra of Citroën C1 elkaar het leven zuur maken, en zich daarbij voorstellen dat ze aan het stuur van een waarachtige bolide hebben plaatsgenomen.

Ook hier won Verstappen weleens, en dus mocht hij overstappen naar die waarachtige bolides, in het kader van die ongelooflijk oninteressante Formule 1. Die bestaat uit een verzameling vehikels die niet eens op auto’s lijken, en met z’n allen zijn ze er trots op dat ze snelheden van 350 kilometer per uur halen, terwijl m’n buurman op z’n Ducati Panigale V4-motorfiets ver boven de 400 kilometer per uur uitkomt. Dus niet te veel praatjes hebben, Formule 1-klojo’s!

Dankzij Verstappen wordt in Nederland weer het circuit van Zandvoort gebruikt, wat in de omgeving voor een ecologische ramp zorgt. Geef Verstappen een fiets!