Tweeëntwintig mensen overhoop geknald in een Walmart in El Paso. Het ene moment sta je je winkelwagentje vol te laden met de wekelijkse boodschappen, het volgende lig je leeg te bloeden tussen de cola en de chips. Uitgewist met een AK-47. Op het moment van schrijven staat in de VS de mass shootings-teller voor 2019 op 248, met 246 doden en 979 gewonden als gevolg, maar zodra je dit leest zullen die cijfers ongetwijfeld al niet meer kloppen. Long live the Second Amendment!
Het is dusdanig dagelijkse kost dat in het Nederlandse nieuws slechts een fractie aan bod komt. Alleen de meest bloederige en die met een terroristisch motief worden ons voorgeschoteld. Als de El Paso-schutter niet een op internetfora geradicaliseerd pisjong van 21 jaar met een haastig getikt manifest was geweest, hadden we er waarschijnlijk niets over gehoord.
De massamoordenaar in kwestie, Patrick Wood Crusius, is namelijk zo’n fris alt-right-figuur die Mexicanen ‘shitskins’ noemen. Op 3 augustus ging ie eropuit om er zoveel mogelijk kapot te schieten. Geen totale nieuwigheid: sinds de inauguratie van Trump zijn er op Amerikaanse bodem meer aanslagen gepleegd met extreemrechtse dan met geradicaliseerd-islamistische motieven. Die stijging van al dat alt-right-geweld is natuurlijk niet vreemd. Als de president zegt dat alles wat off-white is allemaal dieven, verkrachters en moordenaars zijn, dan voel je je door the highest office geruggensteund daar eens iets aan te doen.
En zo hebben de geradicaliseerde islam en extreemrechts weer eens meer overeenkomsten dan je op het eerste oog zou denken: zowel haat-imams als populistische politici wijzen een vijand van ‘onze’ manier van leven aan, ontmenselijken die aangewezen vijand door ze als plaag of tsunami af te schilderen, hameren erop dat je de mainstream media niet kunt vertrouwen, dat je al die andere bestuurders en politici niet kunt vertrouwen en dat het rechtssysteem slap is.
Eigenlijk kun je dan nog maar één ding doen: het recht in eigen hand nemen en de wapens oppakken. En daar is niemand die niet voor de jihad of een ‘opschonende’ burgeroorlog is bij gebaat. Extreemrechtse aanslagen hebben nul verminderend effect op terrorisme van geradicaliseerde islamisten. Extreemrechts is ook geen antwoord op de geradicaliseerde islam, maar een probleem dat er nog eens bovenop komt.
En zeg nou zelf: als je ooit wrong time wrong place met kogels wordt doorzeefd, zal het je toch worst wezen of die nu uit het geweer van een IS-fan of een alt-right-engerd komen? Je wil gewoon niet om niks doodgeschoten worden, door niemand niet.