Dennis Schouten: 'Ik zoek altijd het randje op'

Wat is je beste beslissing van de laatste twaalf maanden?

‘Om mijn ogen te laten laseren. Ik heb heel lang lenzen gehad, maar dat wilde ik niet meer, mijn ogen waren daar te droog voor. En de bril die ik had vond ik erg lelijk, dus die deed ik alleen thuis op om tv te kijken. Nu zie ik alles top, nog beter dan met een bril. Het mooist vind ik het als ik in het voetbalstadion ben. De sfeer daar vind ik altijd erg mooi, daarom ga ik ernaartoe, maar het voetbal kon ik nooit zo goed zien omdat je nogal ver van het veld af zit. Nu kan ik alles heel gedetailleerd zien. Dat was eigenlijk de belangrijkste reden.’

Over voetbal gesproken: hoe bevalt het bij Veronica Inside?

‘Goed. Bij PowNed werkte ik aanvankelijk vijf dagen in de week. Maar ik kreeg heimwee en ben naar mijn geboortedorp Glanerbrug verhuisd. Zodoende ben ik teruggegaan naar drie dagen, want vijf keer in de week op en neer naar Amsterdam leek me geen optie. En toen kreeg ik van Wilfred Genee ineens de kans om bij Veronica aan de slag te gaan. Dus ik ben nu alsnog vijf dagen in de week voornamelijk in het westen te vinden. Maar dit was zo’n buitenkans, die moest ik pakken. Ik ben gek op voetbal. Om daar nu zo dicht op te zitten, bij zo’n mooi programma, dat is super.’

Was je verrast toen hij contact met jou opnam?

‘Ik ken Wilfred al een beetje, omdat ik voor PowNed veel interviews met hem heb gedaan. In de auto onderweg naar een item, appte hij me: “Wil je verslaggever worden bij VI?” Ik antwoordde: “Ja!” Toen stuurde hij terug: “Ga ik regelen.” Zo’n emotioneel mens ben ik niet, maar een blije kick gaf het me wel. Dat ik überhaupt gevraagd werd en dat hij er vertrouwen in had dat ik dat goed zou kunnen.’

Wat is het grootste verschil met PowNed?

‘De toon is toch wel anders. Bij PowNed is die iets brutaler en rebelser. Bij VI verlangen ze dat ook wel van mij, daarom hebben ze me denk ik ook gehaald. Maar je moet wel oppassen dat je niet te ver gaat, anders kom je er bij clubs niet meer in. Ik zoek altijd een beetje het randje op en wil het meeste uit het interview halen. Maar ik kijk ook naar wat past bij het programma en hoever ik kan gaan. Ik ben net begonnen, maar het gaat steeds beter. Vooralsnog vinden ze het overal mooi dat ik kom, en ben ik overal welkom. En ik heb gemerkt dat veel voetballers PowNed kijken. Voordat ik aan het interview begin, weten de meesten al wie ik ben. Dat valt me reuze mee.’

Waar zit voor jezelf de grootste uitdaging?

‘De NOS en FOX Sports zenden meerdere keren per dag sportjournaals en -bulletins uit. Negen van de tien keer zijn wij dus later, maar je spreekt vaak wel dezelfde spelers. Dan wil ik uit mijn interviews toch iets meer krijgen dan de concurrenten hebben gedaan. Dat het juist iets losser en meer lachen is, of net iets kritischer. Waardoor je bij ons iets ziet wat je op de andere zenders niet hebt gezien.’

Bij welke voetballer is dat tot nu toe het best gelukt?

‘Bij Fabian Serrarens, de spits van De Graafschap. Die hadden net gewonnen van Feyenoord. Dus ik zeg tegen Serrarens: “Jij maakt de winnende, de transferperiode is nog open, wil je niet naar Qatar?” Toen begon hij over lekker geld harken en in dikke auto’s rijden, gewoon een beetje dollen. Uiteindelijk had ik het voor elkaar dat hij samen met een paar andere spelers het clublied van De Graafschap stond te zingen. Dat heb ik hem niet bij een andere journalist zien doen. Dat is lekker, dan heb je wat anders.’

Hoe bevalt het om weer thuis te wonen?

‘Sinds een jaartje woon ik weer bij mijn vader en dat gaat prima, ik kan het goed met hem vinden. Hij woont gelukkig in een redelijk groot huis, dus ik hoef hem niet de hele dag om me heen te hebben.’

Ook een voetballiefhebber?

‘Ja, ik zit regelmatig bij Willem II en hij heeft een seizoenskaart voor FC Twente. Zelfs op zijn werkkleding heeft hij een logo van FC Twente staan, hij is helemaal bezeten van de club.’

Wat vond hij van je filmpje toen je op de snelweg de spelersbus van Twente had gespot en ‘Jupiler League, olé olé’ begon te zingen?

‘Dat vond hij niet leuk. Mijn vader verkoopt kaas, onder andere op de markt in Enschede. Onderhand weet iedereen wel dat ik zijn zoon ben. Dus al die supporters kwamen bij hem verhaal halen: “Wat heeft je zoon nou weer gedaan? Dit is schandalig, dit kan echt niet!” Ik heb er ook echt doodsbedreigingen om gekregen. Terwijl het gewoon een grapje was. Ik ben zelf supporter van een club die veel vaker een niveau lager heeft gespeeld dan Twente. Ik kan me nog herinneren dat Willem II thuis in de Jupiler League verloor van Jong FC Twente. Toen had ik ook genoeg zelfspot om een foto van de uitslag op het internet te gooien. Daar kon ik zelf wel om lachen, want die uitslag was ook gewoon hartstikke triest. Maar sommige mensen kunnen dat blijkbaar slecht hebben.’