De Rooie Riefenstahl. Zo noemden we Eddy Terstall vroeger op GeenStijl. De man is zo intens Propagandist van de Arbeid, dat ie er zelfs de passende haarkleur bij heeft. Links, humanist en mensenmens: Terstall is al zolang hij leeft het vriendelijke culturele gezicht van de sociaaldemocratie. Maar nu is hij volgens talloze linksmensen een racist, een islamofoob en een potentiële fascist. Hij gebruikte namelijk het verboden woord ‘seculier’.
Met het Turks-Nederlandse oud-Kamerlid Keklik Yücel, de Marokkaans-Nederlandse schrijver Asis Aynan en actrice/componiste Femke Lakerveld schreef hij het manifest Vrij Links. Het gemêleerde gezelschap bepleit daarin alles wat de PvdA niet hardop durft te zeggen: voor secularisme, tegen identiteitspolitiek en voor progressieve waarden in een vrij debat.
Gek genoeg wordt dit uiterst redelijke pleidooi verketterd door links. Het is ‘te rechts’, Terstall is ‘te wit’ en ‘te man’ (en die andere drie dan?) en iemand vergeleek Eddy met Jean-Marie Le Pen. ‘Links moet het over de economie hebben, niet over cultuur’ komt nog het dichtst bij een argument tegen Vrij Links. Maar ook dat is een laffe duik om je niet te hoeven mengen in het debat waar rechts al decennialang het voortouw in neemt: over migratie, cultuur en religie, en de spanningen die hun verhoudingen in de samenleving opleveren.
Vrij Links pleit welbewust vóór secularisme, niet tégen de islam. Maar ook linksmensen weten dondersgoed: de islam is de enige religie met problematische uitwassen en wringende verhoudingen met de vrije samenleving. Ze hebben er alleen geen antwoord op. Het laïcisme dat Vrij Links ambieert, moet derhalve in de kiem gesmoord worden want secularisme is een zeephelling naar fascisme, of zo. Aldus luiden de vale verwijten van aanklagers zonder argumenten.
Gelukkig is er links en rechts ook steun. Veel mensen snakken naar redelijkheid op dit moeizame, maar onvermijdelijke thema. Niemand wil het islamdebat overlaten aan een Pegida-koekwaus die met een voorbind-barbecue bij een moskee vilein op varkensworstjes sabbelt.
Maar ook regressief-linkse vijanden van Vrij Links zullen een keuze moeten maken: blijven ze een wanhopig cordon sanitaire vormen om de rechts-conservatieve, patriarchale islamitische waarden te verdedigen tegen – gefundeerde en noodzakelijke – kritiek en satire? Laten ze rechts de koers bepalen, via PVV en FvD, dat met een conservatief geluid onze waarden en tradities probeert te wapenen tegen islamisering? Of steunen ze Vrij Links, dat moeizaam verworven progressieve vrijheden wil behoeden voor religieuze erosie? Je moét kiezen, linksmensen.