'Freek Vonk misbruikt dieren ter eigener eer en glorie'

- Pas op: satire! Elke week fileert de onderschatte Vlaamse schrijver Herman Brusselmans een overschat persoon uit de wereldgeschiedenis. ‘Een stilistische oefening in iemand uitschelden’, zoals hij het zelf noemt. Dat kun je grappig vinden, of niet. -

Freek Vonk schreef op z’n Instagram of op een van de andere debiele sociale media: ‘Wolven waren al één van mijn favoriete dieren.’ Hierop passen slechts twee replieken, ten eerste: ‘Meervouden waren al één van m’n favoriete enkelvouden,’ en ten tweede ‘Freek Vonk kan niet eens een fatsoenlijke Nederlandse zin uit z’n pen of z’n bek krijgen en toch krijgt hij duizend gelegenheden om kranten, bladen en radio- en televisieprogramma’s vol te lullen met z’n baarlijke onzin.’

Hij werd in Dordrecht geboren op 24 februari 1983, als zoon van Sjoerd Vonk, een applausmeester bij het Dovenorkest van Spijkenisse, en Toos Vonk-Splitmijer, die na de wedstrijd in voetbalkantines gedichten voorlas van J.C. Bloem, Lucebert en Hans Andreus, en de kantines verliet nadat ze dertig liter lauw bier over haar kanis had gekregen.

Zoontje Freek zocht het meer in de wetenschappelijke branche en met vallen en opstaan werd hij bioloog, waarna hij zich specialiseerde in slangen. Hij herkent een slang al van op anderhalve meter afstand, en hij kan weten of een slang giftig is door aan haar anus te ruiken. Een wurgslang herkent hij dan weer door ze rond z’n nek te klemmen en dan wel of niet te ondervinden of hij in ademnood raakt. Indien wel, dan jaagt hij de slang een kogel door haar kop.

Je denkt toch zeker niet dat Freek Vonk een dierenliefhebber is? Welnee, hij misbruikt dieren alleen maar ter eigener eer en glorie, en als er in pakweg De Wereld Draait Door moet gepalaverd worden over een of ander exotisch beest, dan mag Vonk, met z’n blozende rotbakkes, weer een tiental minuten doorzeiken over dat mormel, meestal een verdoofde adder, een platgespoten hagedis, of een spin die ze eerst met valium hebben volgepropt. En vervolgens gaat Vonk emmeren over hoe gevaarlijk die dieren wel zijn, en hoe hijzelf ongeveer de enige is die met die krengen kan omgaan zonder dat er ongelukken gebeuren.

Maar op een keer gebeurde er wel degelijk een ongeluk, en die eikel van een Vonk werd onder water gebeten door een rifhaai. Laten we bij deze een standbeeld oprichten voor de rifhaai. Je vraag je af waarom er naast de rifhaai niet nog ontelbare dieren zijn die er een arm voor zouden geven om Freek Vonk eens duchtig in z’n papperige lijf te bijten.

Hij doet ook aan shows, die onder de noemer Freek Vonk Live het publiek ervan moeten overtuigen dat Freek Vonk niet alleen een bioloog van dertien in een dozijn is, maar net zo goed een ongetalenteerde entertainer. Als je echt vermaakt wil worden, dan kan je beter twee uur naar een getaxidermeerde spitsmuis zitten staren dan te kijken of te luisteren naar die afschuwwekkende Freek Vonk.