Rico Verhoevens trainer Dennis: 'Ik ben Rico's boze wolf'

Achter iedere succesvolle man staat een sterke vrouw, en in het geval van Rico Verhoeven ook een trainer: Dennis Krauweel. 'Hij is de ideale leerling.'

Rico Verhoeven en Dennis Krauweel

'Ik ben Rico’s boze wolf. Zijn vader heeft hem bij me gebracht als jongetje. En ik heb hem verder laten evolueren. De discipline is bij Rico nooit een probleem geweest, de wil om te werken ook niet. In die zin is hij de ideale leerling. Hij is heel coachbaar, hij houdt zich 99 procent van de tijd aan de instructies. Ik laat hem wel denken, hè ik ben geen tiran. Maar als we met elkaar hebben beslist wat ons verhaal wordt voor een gevecht, moet hij niet te veel meer zeuren. Dat verhaal mag onderweg best iets schuiven en natuurlijk veranderen er details, maar dit is het commitment, zo gebeurt het. En hij voelt zich daar fijn bij.'

'In Amerika heb ik weleens met MMA-jongens getraind, die zijn de baas over hun eigen trainer. Rico kan daar niet goed mee omgaan. Hij ging een keer iemand helpen in de voorbereiding van zijn MMA-gevecht en tegelijk zelf oefenen met grondwerk. Dat gebrek aan structuur irriteerde hem enorm. Hij wil die lijn zien, iets hebben om op terug te vallen. Toen hij een jaar of 21 was, was hij nog te log, maar inmiddels valt de explosie samen met zijn postuur. We trainen veel op zijn voetenwerk, op het in en uit bewegen. Op zijn mobiliteit, die in verhouding met zijn lijf groot is. Als het benedenlijf goed zit, kan het bovenlijf op gevoel.

'Ik hoor mensen vaak zeggen dat Rico zoveel talent heeft, maar met alleen talent word je geen topvechter. En een wereldkampioen is nog lang geen ster. Je hebt genoeg wereldkampioenen in Nederland die niemand kent. Er zijn jongens die je agressief de ring in moet sturen, die je moet opfokken. Maar Rico is een heel verstandige jongen. Die moet de ring in met een logische redenering en een logisch plan.'

'Bij Badr ging ik gewoon de cijfers met hem na. Badr heeft veel gevochten, maar ik tel pas vanaf de A-klasse. Dan is het verschil in aantal partijen al veel minder groot. Nou, zeg dat hij daarvan een kwart heeft verloren, de helft niet op KO gewonnen, de helft wel op KO. Dan zeg ik tegen Rico: tegen de helft van de tegenstanders wint hij dus niet op KO. Jij vecht veilig, je stormt niet als een idioot op hem af, jij bent veel beter dan minimaal 95 procent van de gasten tegen wie hij heeft gevochten, dus hoe groot is de kans dat hij jou knock-out slaat? Gaat hij dan van jou op punten winnen? Nee, dat zeker niet: jij bent completer. En je hebt een veel betere conditie. Natuurlijk, Badr sloeg Sem Schilt knock-out. Geweldig gedaan. Maar puur op overrompeling. De tweede keer lukte het hem niet meer, en verloor hij. Dus laat je niet overrompelen. Ik zeg hem dat één keer, laat het dan inwerken. Vervolgens komen we er daarna nog eens op terug in de auto. En later nog een keer. We zitten veel in de auto samen. Daar gebeurt het echte coachen, niet in de sportschool.'

'Zijn basisdiscipline heeft hij van zijn vader. Een echte karateka van de oude school die later kickbokslessen ging geven. Zoals ook Johan Vos karakterdiscipline had. En Thom Harinck dat had. Die eerste lichting kickbokstrainers was zeer disciplinair. Dat is in de loop der jaren wat losser geworden, maar ik zie nu te veel kickboksscholen waar het té relaxed is. Ik heb altijd veel respect voor zijn vader gehad, een man met de normen en de waarden van de vechtsport. Zijn trainingswil heeft hij te danken aan zijn vader, niet aan mij.'

Lees het hele artikel op Blendle.