'Het vervelende van mensen inhuren om aan je huis te klussen, is dat ze weten waar je woont'
Hoofdredacteur Jonathan Ursem is het afgelopen jaar twee keer opgelicht door een klusjesman. Nu het wat minder gaat met de economie, hoopt hij dat de klussector wat klantvriendelijker te werk gaat, en dat de rotte appels door corona worden opgegeten.
Om met het goede nieuws te beginnen: onze tuin is af. Vooral het bestraten had wat voeten in de aarde, maar het resultaat mag er zijn, al zeg ik het zelf. Het heeft ook even geduurd: vorig jaar augustus is de tuinman begonnen, in september is ie betaald toen het grootste deel van het werk uitgevoerd was... en daarna hebben we ’m niet meer teruggezien. Een klassieke fout: nooit iemand betalen zonder dat het werk geleverd is.
2019 was sowieso het jaar van de rampprojecten om het huis. De gevelreiniger maakte het nog het bontst. Na het accepteren van zijn offerte en het uitvoeren van de werkzaamheden, werd de prijs ineens verdubbeld omdat tijdens de klus is gebleken dat ons huis kozijnen heeft waar ramen en een deur in zitten. Klinkt niet onlogisch, hoor ik u denken, maar dat was vooraf – toen de aannemer de maten op kwam meten – schijnbaar niet bekend. En da’s duur hè, om kozijnen heen voegen! Ook de gevel is heel mooi geworden, maar ook hier was vooral het proces een hele klus.
Het vervelende van mensen inhuren om aan je huis te klussen, is dat ze weten waar je woont. Gaat er iets mis, dan staan ze meteen op de stoep. De gevelreiniger dreigde om de voegen er weer uit te komen hakken als we niet zouden betalen, en ik kan zeggen: dat slaapt toch onrustig. De voegen zitten er nog in, maar onze geluidsinstallatie is wel toevallig net gejat in de week waarin hij aan het werk was.
Het is de klussector de afgelopen jaren zo goed vergaan, dat ze lijken te zijn vergeten dat hun werk bestaat bij de gratie van de klant. Nu het wat minder gaat, kan je alleen maar hopen dat ze wat klantvriendelijker te werk gaan, en dat de rotte appels door corona worden opgegeten.
- iStock