'De meerderheid wordt afgebluft door een intolerante minderheid'

In Harper’s Magazine verscheen een hartekreet van honderdvijftig schrijvers, journalisten en wetenschappers, waarin ze pleiten voor een vrijer open debat. Aanleiding is de groeiende cancel culture, waarbij individuen die onwelgevallige meningen uiten, tot op hun werk worden achtervolgd met intimidatie en oproepen tot ontslag.

In Nederland is een variant van deze oproep gepubliceerd, op dezelfde dag dat activisten rond Akwasi proberen om een glazenwassersbedrijf ten gronde te richten nadat een van hun werknemers een foto van het huis van Akwasi in een besloten Facebook-groep had gedeeld. Prima timing.

Mijn naam staat onder het manifest, dat simpel doch helder stelling neemt: ‘De vrijheid van meningsuiting is een van de belangrijkste waarden van onze democratische en open samenleving. Het is een grondrecht waar we pal voor moeten staan en dat we ons niet moeten laten afnemen door een kleine groep intoleranten.’

Ik twijfelde om te ondertekenen, want het vrije woord is een kwestie van show, don’t tell – maar dat wordt steeds minder vanzelfsprekend in tijden waarin met name progressief (en elitair) links in staat is om het hele land te verlammen met racismeverwijten jegens mensen wier opvattingen niet in lijn zijn met de ‘inclusieve’ brainwash. Gebruik je de VvMU om te zeggen dat Zwarte Piet geen racisme is, of maak je daarover een grap, dan worden je adverteerders gebeld om je middels broodroof tot zwijgen te intimideren.

Journaliste Bari Weiss nam ontslag bij The New York Times nadat ze door intolerant-linkse collega’s tot ‘racist’ werd bestempeld. Ze schreef in haar ontslagbrief: ‘Er is een nieuwe consensus ontstaan in de media: dat waarheidsvinding geen collectieve ontdekkingsreis meer is, maar een orthodoxe overtuiging die al bij een klein, verlicht groepje bekend is, en wiens opdracht het is om iedereen in die waarheid bij te scholen.’

De afrekencultuur bestaat, maar heeft broze fundamenten die nauwelijks dieper gaan dan activistische, irrationele rancune. All it takes is een handjevol mensen dat hun bek opentrekt om het tij te keren. Weiss gaf aan dat andere collega’s haar in stilte steunden, bang om hun mening hardop te uiten. Noam Chomsky gaf in respons op de Harpers-brief aan vergelijkbare geluiden uit de academische wereld te ontvangen.

Een meerderheid laat zich momenteel overbluffen door een minderheid. Dus een minstens zo fanatieke minderheid als tegenkracht, kan bevreesde mensen moed geven. Zodra iemand mij probeert te cancellen, mogen al die manifest-ondertekenaars laten zien hoeveel hun handtekening waard is. Show, don’t tell.