Neerlands Hoop: Robin Kester

Deze week: muzi­kant Robin Kester (30).

Wat is je beste beslissing van de laatste twaalf maanden?

‘Ik heb vorig jaar besloten om de boel anders aan te pakken met mijn muziek, en dan vooral qua sound. Ik wilde af van al die solo-dingetjes, van alleen mij met mijn gitaar. Dan blijft het allemaal superintiem en breekbaar. En ik wil ook weleens losgaan op het podium, meer sfeer bouwen met een stevige band erbij. De nieuwe nummers die ik schrijf, zijn ervoor gemaakt om door een band te worden gespeeld. Ik zeg ook veel meer nee tegen solo-optredens. Dat wil ik niet meer. Dat is soms best lastig, want als muzikant heb ik best wel een fear of missing out. Dan wil je eigenlijk het liefst alles aanpakken. Maar ik wil toch liever laten zien: deze kant wil ik op met mijn muziek en ik ga er echt voor. Ik ben heel blij dat ik die knoop heb doorgehakt. Ik ben nu met Marien (Dorleijn, de drijvende kracht achter ‘s Neerlands beste alternatieve band Moss, red.) mijn debuutplaat aan het maken en veel met de band aan het oefenen, voor als straks het livecircuit weer een beetje begint te lopen. We kunnen straks op het podium veel meer energie geven aan het publiek, in plaats van alleen maar hun aandacht vragen voor verstilde luistermuziek. Daar heb ik heel veel zin in.’

Daar raakte je een beetje op uitgekeken, op de aandacht vragende luisterliedjes?

‘Ik ben een beetje een laatbloeier in de muziek. Toen ik eenmaal het besluiten had genomen dat ik alleen nog maar muziek wilde maken, ging het allemaal best snel. Maar ik was in mijn ontwikkeling als muzikant en qua eigen sound nog niet per se daar waar ik wilde zijn. Als je net begint, kies je vaak voor de meest comfortabele weg. Maar de magie ontstaat pas als je jezelf gaat uitdagen. Het afgelopen jaar werd dat gevoel door de Popronde en andere shows die ik deed, alleen maar versterkt. Ik merkte dat ik zelf ook geen zin meer had om weer in mijn eentje een heel langzaam en breekbaar liedje te spelen.’

Hoezo ben je een laatbloeier?

‘Ik ben vroeger heel vaak verhuisd. Echt heel vaak. Ik was altijd die nieuwkomer. Dan krijg je de dynamiek dat je als kind er meer op bent gericht om aardig te worden gevonden en ertussen te passen dan dat je heel erg bezig bent met je zelfontwikkeling en wat je zelf wil. Ik kom ook niet uit een muzikaal gezin, letterlijk niemand in mijn familie maakt muziek. Misschien heb ik het van de melkboer of zo, haha. Maar ik was wel altijd aan het zingen. Op een gegeven moment kreeg ik een vriendje en hij was drummer. Ik merkte dat ik altijd jaloers was als hij lekker wegging om te drummen en zijn ding te doen. Op mijn 21ste gingen we trouwen, vijf jaar later waren we gescheiden. Toen dacht ik: fuck ik ben 26, nu wil ik doen wat ík echt tof en leuk vind. Een soort midlifecrisis op mijn 26ste, haha.’

De magie ontstaat pas al je jezelf gaat uitdagen

Waarom zo vroeg getrouwd?

‘Geen idee. Hij vroeg dat toen en ik ben er maar een beetje in meegegaan. Ik leerde hem kennen op mijn vijftiende, mijn moeder leerde mijn vader kennen toen ze zestien was. In mijn hoofd was dat denk ik hoe het hoorde of wat normaal was, heel lang bij je highschool-sweetheart blijven. Tot je op de 26ste begint te denken: ik wil helemaal niet getrouwd zijn.’

Voelde je in je huwelijk niet de ruimte om je muzikaliteit te ontplooien?

‘Dat heeft er wel mee te maken. Het was dezelfde dynamiek als bij al die verhuizingen: gericht zijn op een ander, ergens bij willen horen. Hij kwam bovendien wel uit een muzikaal gezin waar iedereen een instrument bespeelde. Muziek is iets heel erg van jezelf. Misschien dat ik er daarom ook zo laat mee kwam, omdat ik zo lang bezig ben geweest met dingen buiten mezelf.’

Hoe bevalt je samenwerking met Marien?

‘We maken vaak de grap dat dat in het begin een gearrangeerd huwelijk was, omdat mijn manager ons aan elkaar heeft gekoppeld. Maar dan wel een van die zeldzame gearrangeerde huwelijken die supergoed uit blijken te pakken. Ik vind hem een heel tof persoon en ook in de studio hebben we een heel goede klik. We hebben al een mini-album opgenomen dat in september uitkomt en nu werken we dus ook samen aan mijn volwaardige debuut. Ons gearrangeerde huwelijk is uitgegroeid tot een vrij huwelijk. We hebben twee keer per week een schrijfsessie en daarnaast speelt hij een grote rol in het uitkristalliseren van mijn nieuwe sound.’

De Volkskrant-muziekjournalist Gijsbert Kamer noemde jou naar aanleiding van je eerste EP Peel the Skin een van de muzikale beloftes van 2019. Vervolgens was jij zo’n beetje dat hele jaar van de radar verdwenen.

‘Haha, ja dat was wat ongelukkig. Daar voelde ik me ook wel een beetje schuldig over. Dan krijg je zo’n mooi compliment en breng je het hele jaar geen nieuwe muziek uit. Ik denk omdat ik toen al een beetje voelde dat de muziek die ik aan het maken was niet helemaal was wat ik wilde en ik nog aan het zoeken was naar hoe ik het wel wilde doen. Bovendien had ik in die tijd een andere band, maar ik had een heel slechte klik met de drummer en de bassist. Ik heb toen mijn halve band moeten ontslaan. Dat klinkt een beetje gemeen, maar daar kwam het wel op neer.’

Altijd leuk om aan een literatuurwetenschapper te vragen: wat is het beste boek dat je de laatste tijd hebt gelezen?

‘Oh god... Ik ga nu iets heel onverantwoords zeggen: ik heb in de coronaperiode alle audioboeken van Harry Potter geluisterd. Dus om de balans een beetje recht te trekken: een van mijn lievelingsromans is Het Boek Van Wonderlijke Nieuwe Dingen van de Schots-Nederlandse schrijver Michel Faber. Hij schrijft heel duistere, literaire sciencefiction en dit boek gaat over een missionaris die naar een verre planeet gaat om aliens te bekeren.’ 

Studie

Robin heeft literatuur gestudeerd in Amsterdam en Dublin en daarna allerlei baantjes gehad om brood op de plank te krijgen.

Muziek

Robins nieuwste single The Dirt is vorige week uitgekomen. In september komt haar EP This Is Not A Democracy uit, volgend jaar haar debuutalbum.

Shows

Robin deed vorig jaar mee aan de Popronde, staat 7 augustus op het Parc Festival in Namen en speelt 14 augustus in de Tolhuistuinen in Amsterdam.