Cryonisme het invriezen van net overleden patiënten met als doel ze ooit weer te kunnen reanimeren wint aan populariteit. Tenminste vier Nederlanders zitten in het aanmeldproces om zich te laten invriezen. Eén Rotterdammer ligt al in een diepvries. De kans op succesvolle reanimatie is niet gegarandeerd, maar er is toch een reële kans van slagen.
Fotografie Getty Images
Invriezen, dat was toch een trend uit de tijd van de maanlandingen? Wetenschappelijk even degelijk onderbouwd als de Man van zes miljoen? Kan zijn, maar feit is dat cryonisme een halve eeuw na de eerste patiënt weer volop in de belangstelling staat. De techniek is verbeterd en de komst van een betaalbaar instituut in Rusland heeft de behandeling binnen het bereik van een grotere groep mensen gebracht. Nu wereldwijd de interesse voor levensverlenging groeit en in de regeneratieve geneeskunde goede resultaten worden geboekt, duikt ook cryonisme weer vaker op.
Het is precies 50 jaar geleden dat in de VS de eerste cryonaut werd ingevroren. Die operatie was de uitwerking van een theorie van professor Robert Ettinger, schrijver van het boek De Diepvriesmens. Ettinger opperde daarin dat de medische wetenschap ooit de ziektes zal hebben overwonnen waar we nu nog massaal aan sterven. Door patiënten direct na hun overlijden in te vriezen, kunnen we ze een kans op toekomstig herstel bieden. Ze hoeven dan slechts ontdooid, opgewekt en genezen te worden door een superieure medische stand.