Dossier: Noord-Brabant, de drugsschuur van Europa

Brabant is de drugsschuur van Europa, zo is te lezen in het nieuwe boek We Regelen het Zelf Wel van Bram Endedijk. De provincie van carnaval en worstenbroodjes loopt ook voorop als het gaat om drugslabs en wietplantages.

Fotografie ANP

Het produceren van drugs is big business, waarin Brabant voorop loopt. Volgens berekeningen van opsporingsinstanties gaat er in Brabant alleen al in de wiethandel jaarlijks 2,5 miljard euro om. Alleen in Tilburg werken naar schatting 2500 mensen in de wiet, goed voor een omzet van zo’n 800 miljoen euro per jaar. Uit onderzoek van verschillende burgemeesters in de regio Hart van Brabant blijkt dat driekwart van de boeren weleens is benaderd door een drugscrimineel. Dat gaat soms gepaard met flinke intimidatie.

In 2016 worden 1207 wietkwekerijen in Brabant en Zeeland geruimd, in 2015 worden 1149 plantages opgerold. Dat is goed voor bijna 20 procent van het totaal aantal geruimde plantages in Nederland. In synthetische drugs loopt het zuiden nog nadrukkelijker voorop. Meer dan de helft van alle drugslabs die in 2014 en 2015 zijn ontdekt, staan in Brabant of Limburg.

En met al dat drugsgeld ontstaan er conflicten en spanningen. Meerdere burgemeesters in het zuiden worden bedreigd en onder druk gezet door de georganiseerde misdaad. In 2015 worden alleen al in West-Brabant zeventien mensen vermoord. Ongeveer de helft is terug te leiden naar beroepscriminelen. West-Brabant is dat jaar koploper van Nederland, nog voor Amsterdam.

De misdaad is al decennia aanwezig in het zuiden, maar de autoriteiten hebben het te lang niet gezien of niet willen zien. Het gevolg is, zo zeggen verschillende burgemeesters en politiemensen, dat er in Brabant een samenleving in ontstaan waar generaties opgroeien met de vanzelfsprekendheid van een crimineel leven. Een cultuur van ‘we regelen het zelf wel’, een cultuur waar de overheid totaal niet serieus wordt genomen. Op alle vlakken: van het frauderen met uitkeringen tot tonnen winst maken met de productie van drugs. Er ligt eenzelfde cultuur onder, zo zien opsporingsfunctionarissen: niemand vertelt groepen Brabanders wat te doen, met het gezag willen ze niks te maken hebben.

Lees het hele dossier op Blendle.