Nieuwe Revu portretteert de leiders van een nieuwe generatie. Zij helpen Nederland vooruit door de juiste vragen te stellen of door zelf de antwoorden te geven. Deze week: landmijnruimers Massoud (33) en Mahmud Hassani (31).
Fotografie Gerard Wessel
Wat is jullie beste beslissing van de laatste twaalf maanden?
Mahmud: Mijn broer en ik zijn de laatste 5 jaar bezig met het ontwerpen en bouwen van een robot die landmijnen onschadelijk kan maken, de Mine Kafon Drone. Onlangs hebben we daarvoor onze tweede crowdfundingcampagne op Kickstarter afgerond. We hebben bijna 180.000 euro opgehaald, veel meer dan ons streefbedrag. Dat geld gebruiken we om de prototypes uitgebreid te testen, in verschillende landschappen en weersomstandigheden. Die data is cruciaal om onze robot die aan de drone is bevestigd, 100 procent betrouwbaar te maken. Alleen dan willen overheden, ngos en de VN met ons in zee gaan.
Hoe zijn jullie op dit idee gekomen?
Massoud: Het is ontstaan uit mijn afstudeerproject voor de Design Academy in Eindhoven. Ik wilde eerst een draadloze strijkijzer ontwerpen, maar dat idee keurde mijn docent af want zoiets bestond al. Toen besloot ik om iets te maken dat was gebaseerd op het door de wind aangedreven speelgoed dat ik vroeger als kind in Afghanistan in elkaar knutselde. Zo ontstond de Mine Kafon: een groot bolvormig voorwerp dat door de wind over een mijnenveld kan worden geblazen en zo landmijnen tot ontploffing brengt. Ik had alleen nooit durven dromen dat mijn ontwerp over de hele wereld zoveel aandacht zou krijgen. De curator van het Museum of Modern Art in New York werd meteen verliefd op het project. Ze hebben het prototype opgenomen in hun permanente collectie. Opeens sta je tussen Picasso en al die andere grootheden uit de kunst waar onze boekenkasten van uitpuilen.