‘Van deze drol moet Koeman in no time een crema catalana maken’

De rode loper was uitgerold in Camp Nou, in de perszaal stond ‘Ben tornat a casa!’ (Welkom thuis!) geprojecteerd, de mondkapjes waren fris gewassen, maar toch bekroop me geen gevoel van trots toen Ronald Koeman werd gepresenteerd als de nieuwe roerganger van Barcelona. Omdat hij zelf ooit deel uitmaakte van het Dream Team komt steeds de term droomclub voorbij, maar om een grote Duitse wijsgeer te quoten: das war einmal. Als je tegenwoordig over Barcelona droomt, heb je grote kans dat je in een nachtmerrie bent beland.

Natuurlijk heeft Ronald Koeman als Cruijff-protegé een streepje voor in Catalonië. De schoen waarmee hij de club in 1992 naar de eerste Europacup I uit het bestaan schoot, wordt verderop in het museum aanbeden, dus enig krediet heeft hij ongetwijfeld, maar hier ligt een uitdaging waar hij de tanden nog weleens op stuk kan gaan bijten. Het is leuk en aardig dat hij Oranje weer wat kleur op de wangetjes heeft gegeven, maar nu krijgt hij te maken met een reus die niet eens slapende is, maar inmiddels op de ic is aanbeland en comateus is.

En dat terwijl de familie Koeman zelf ook niet zonder zorgen is. Bij Ronald zelf ontvouwden zich zowel corona- als hartklachten, bij echtgenote Bartina is al twee keer borstkanker geconstateerd. Om je dan in een wespennest als Barcelona te storten, dat vereist dan wel enige durf en moed. Koeman zal ongetwijfeld de ontluisterende beelden van de wedstrijd tegen Bayern München voorbij hebben zien komen. De laatste keer dat Barça zo’n nederlaag leed, moest Johan Cruijff nog geboren worden.

Welke speler kan de toets der kritiek eigenlijk nog doorstaan? Lionel Messi heeft al gemaild (naar de clubleiding, niet naar ons) dat hij z’n heil elders wil gaan zoeken, en dan blijft er bar weinig over. Aan de epileptische kannibaal Luis Suárez begint de tand des tijds ernstig te knagen, Sergio Busquets was een decennium geleden best een bruikbare speler en achterin kun je beter z’n vriendin opstellen – want veel beweeglijker – dan Gerard Piqué. En dan hebben we het nog niet eens over het desastreuze aankoopbeleid van de laatste jaren.

En van deze drol moet Koeman in no time een crema catalana maken. Laten we het een uitdaging noemen.