Jurriaan van Eerten

‘Als die relschoppers hiernaartoe komen, schieten we ze zo de stad uit’

Columnist Jurriaan van Eerten woont en werkt in de VS. Voor Nieuwe Revu volgt hij de race tussen Trump en Biden naar het Witte Huis op de voet. Deze keer neemt hij ons mee naar het Wilde Westen, waar ze wel raad hadden geweten met een vaatdoek van een Joe Biden en de lafaard Donald Trump.

Jurriaan van Eerten

Het is 1880. Bij iedere stap van de slangenleren laarzen stuift het zand op, de houten klapdeuren van een saloon zwaaien open. Achter de bar staat Critter Pete: pluizige baard, leren vest over zijn ronde buik. Een stel pokerende cowboys kijkt op van hun tafel met whiskey en sigaren. ‘Als wij de kans kregen, smeten we die hele corrupte bende daar in Washington DC eruit,’ zegt Pete. Met zijn kraalogen kijkt hij voor zich uit, zijn vlezige hand vol ringen op de bar. ‘En dan bedoel ik mensen als die vaatdoek van een Joe Biden, maar ook Donald Trump. Die lafaard die niet weet hoe hij het heeft als hij in een hoek wordt gedreven.’

Geregeld vraag ik me af hoe de cowboys en sheriffs uit het Wilde Westen zouden denken over deze verkiezingscampagne. Maar het bijzondere van de Verenigde Staten is dat je dat gewoon kan vragen: hier in Arizona heb je complete dorpjes waarin die periode continu wordt nagespeeld. Het plaatsje Tombstone is zo’n plek.

Saloonhouder Pete zegt dat mensen uit zijn tijd niet zouden begrijpen tot wat de VS verworden zijn. ‘Neem die rellen en plunderingen. Wij hadden daar korte metten mee gemaakt.’ De man houdt een revolver met leren kogelriem omhoog. ‘En zo denken we er in Tombstone anno 2020 eigenlijk nog steeds over: als die relschoppers hiernaartoe komen, schieten we ze zo de stad uit.’

Wanneer we de saloon uitstappen, staan op main street vier mannen in driedelig pak en breedgerande cowboyhoeden te praten. De zilveren sterren op hun borst tonen wie ze zijn: US Marshals, de federale politiemacht die in het statenloze Wilde Westen orde op zaken stelde. ‘Wij zouden geen seconde geduld hebben met dat stelletje bavianen van politici,’ zegt marshal Morgan Earp. ‘De manier waarop de presidentskandidaten door elkaar schreeuwden tijdens het debat. Kijk, in onze tijd hadden politici tenminste nog stijl, klasse.’

Zijn oudere broer Wyatt knikt, terwijl hij een zakhorloge uit zijn jasje tevoorschijn haalt om te kijken of hun show al begint. ‘Law and order, waar Trump voor staat, is voor ons ook belangrijk,’ zegt hij. ‘Althans, orde. De wet bestond hier niet.’

Maar, zeggen de acteurs zelf, eigenlijk is er ook weer niet veel veranderd in de Verenigde Staten. Net als nu waren het vroeger de rijke en schimmige families die het land bestuurden. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. ‘Mijn karakter Wyatt Earp was medebezitter van de helft van de kroegen en bordelen in deze stad. Vervolgens stelde hij zichzelf verkiesbaar om de hoofdsheriff te worden.’

En dat doet inderdaad wel denken aan een bepaalde vastgoedmagnaat die vandaag de dag de Amerikaanse touwtjes in handen heeft. Vinden de gebroeders Earp uit 1880 tenminste.

Column
  • iStock