‘Vlak voordat Trump het Witte Huis verlaat, is de wraakexercitie begonnen’

Donald Trump heeft zijn tweede impeachment aan de broek en is daarmee toch een historische president geworden. Is het middel niet erger dan de kwaal, of: wordt de kwaal niet verergerd door dit middel?

De bestorming van het Capitool was verre van een georganiseerde couppoging door de zittende president. Het was een chaotische uiting van onmacht, een zalvend oordeel dat je ook over BLM-rellen kunt vellen. Bij de Trump-horden volgden hun trieste acties en te betreuren slachtoffers uit de zichtbare ontmaskering van een slechte verliezer. Hij bleek sterfelijk voordat de missie om Amerika weer groots te maken was volbracht. Het agressieve vertoon van onmacht kon daar geen verandering meer in brengen, de oude elites trekken aan het langste eind.

Trump, die herhaaldelijk zijn achterban tot geweldloze acceptatie maande, wordt vreedzaam opgevolgd door Joe Biden, maar de Democraten willen alle Trump-stemmers nog één keer in hun zak schoppen, just because they can. Is die mentaliteit niet een belangrijke reden geweest waarom de helft van Amerika in 2016 op The Donald heeft gestemd?

Frustratie met een – in hun ogen – gecorrumpeerde politieke elite, de outsourcing van werkgelegenheid naar China en groeiende economische ongelijkheid hebben indertijd geleid tot het presidentschap van Donald Trump. Sindsdien hebben de elites, hun media en de grote techbedrijven jarenlang hun minachting uitgekotst over de onrendabelen die voor Trump stemden. Vlak voordat de man het Witte Huis verlaat – democratisch weggestemd na één termijn – is de definitieve wraakexcercitie begonnen.

Niet alleen de impeachmentprocedure, maar ook het cancellen van Trump op de platforms van de ongekozen oligarchen van Big Tech is een nodeloze trap na. Het waren hún algoritmes waarmee stedelijk, hoogopgeleid links in het wak van woke identiteitspolitiek is gegleden en hún algoritmes die de blauwe kragen van landelijk vlagdragend rechts op Pizzagate en de complotten van QAnon hebben gewezen.

Microsoft ontwikkelde ooit iets nieuws dat nuttig was om productiever te werken in het economische belang van allen. Facebook, Google, Twitter en Amazon hebben MarCom-tools ontwikkeld om mensen tot dopamineslaven van notificaties en duimpjes te kneden – een slavenschip waarop we allemaal vrijwillig aan boord gegaan zijn.

Het leidde tot de individuele rijkdom van Mark Zuckerberg, Jeff Bezos en Jack Dorsey terwijl hun instrumenten geen algemeen economisch belang dienen, maar een benepen moreel kader handhaven. En nóg is het niet genoeg: Trumpisme moet naar de vergetelheid verbannen worden – alsof het daarmee verdwijnt.

Een land waar de lont zo dicht naar het kruitvat is gekropen, ongeacht wie z’n schuld dat is, heeft geen belang bij winnende partijen die vlammenwerpers van politieke en publieke vergelding ontsteken om een zelfverzonnen rattenplaag te verzengen. Slechts één ding is sneuer dan slechte verliezers en dat zijn slechte winnaars. Hun kroon zal van lood zijn.