Premium

Wie denkt 2020 wel dat het was?

Hè hè, 2020 zit erop. Fantaseerde men in 1970 nog over hoe fantastisch de wereld er vijftig jaar later uit zou zien, de hang naar vroeger leek in dit voorbije jaar groter dan ooit.

Wie denkt 2020 wel dat het was?

2020 beloofde zo’n schitterend jaar te worden.

Alles wees erop. Nederland behoort statistisch tot een van de meest gelukkige landen ter wereld, maar in 2019 werd er behoorlijk wat geklaagd, gemekkerd en gejammerd. In 2020 zou alles beter worden. Onze koopkracht zou stijgen door hogere lonen en wijzigingen in de inkomstenbelasting, maar de Nederlandse economie werd juist geraakt door een forse stijging van het aantal faillissementen. In 2020 ging ruim een derde meer bedrijven failliet dan het jaar daarvoor.

Wat zagen we vanboven onze mondkapjes allemaal aan onze neus voorbijgaan?

De vele miljoenen Nederlandse Formule 1-liefhebbers zouden 2020 als één langdurig autosportorgasme ervaren omdat de Dutch Grand Prix na 35 jaar afwezigheid hier weer eens zou plaatsvinden. Dat plan crashte. En wat zouden we groots uitpakken met de viering van 1945-2020: 75 jaar zonder oorlog. Alle vrijheidsfeesten werden echter afgeschoten. Het Songfestival was sinds 1980 niet meer georganiseerd in Nederland; in 2020 zou het losgaan. We hoorden echter louter valse noten van afgelasting. Gesloten horecazaken zaten met de gebakken peren, kleine ondernemers tuimelden om, artiesten zochten naarstig naar andere kunstjes.

Van schrikkeljaar naar schrikjaar, oftewel gewoon een kutjaar

Nieuwe Revu­-journalist Andries Jelle de Jong

Maar bovenal: veel mensen werden heel erg ziek.

En duizenden Nederlanders overleden aan de gevolgen van het covid-19-virus. De zorg raakte overbelast, we scheten zes kleuren stront door de angst dat we misschien zonder wc-papier zouden komen te zitten, de regering kwam onder ongekende druk te staan én Henny Huisman keerde terug op tv: ons statistisch zo gelukkige landje lag compleet op z’n gat in het voorbije flutjaar. Met dit artikel geven we het jaar een trap onder z’n reet: opgerot ermee en vol goede moed het nieuwe jaar in. Veel kutter kan het immers niet, zou je zeggen.

Wat vonden wij van 2020?

Hopelijk kunnen we dit virusjaar in 2021 gauw achter ons laten. Voor wie de ellende nog eens wil nalezen: het staat de komende eeuwen uitgebreid beschreven in alle geschiedenisboeken.

HENNY HUISMAN terugkerend tv-fenomeen

‘Het was een kutjaar, maar voor mij toch ook een bruikbaar jaar. Ik keerde terug op de buis met twee series voor twee verschillende zenders. Toch niet helemaal kut dus.’

Het was niet helemaal kut

LANGE FRANS rapper

‘Ik denk dat het voor alle artiesten een kutjaar is geweest en daar ben ik geen uitzondering op. Maar het was ook een leerzaam jaar. Ik heb ondervonden hoe media en politiek in elkaar steken. Ik ben onder meer van YouTube afgegooid. Ik heb geen idee waarom de media me kapot probeerden te maken. Blijkbaar heb ik iets gezegd dat er toe doet. Ik heb gewoon een programmaatje gemaakt en toen werd het plotseling ‘Kill Lange Frans’ bij de publieke omroep. Radioshows, talkshows, Lubach: ze hebben me allemaal afgefakkeld. Ik kan er wel om lachen. Ik ben aan de schandpaal genageld, maar als die schandpaal straks een totempaal wordt, hoeven ze mijn voeten niet te kussen. Als je een geluid laat horen dat niet strookt met dat van de linkse grachtengordel, dan word je tegenwoordig gewoon gemutet op zoveel mogelijk manieren. Ik vond 2020 dus ook wel een beetje een eng jaar. Niet dat ik bang ben, maar eng is het wel.’

NICOLETTE VAN DAM presentatrice & onderneemster

‘Ik vond 2020 best een moeilijk en ingewikkeld jaar. De saamhorigheid tussen mensen kwam prachtig op gang, maar we moesten wel die afstand houden. Ik ben nogal van het sociale en het samenzijn met elkaar. Dat heb ik erg gemist. Dat onze zaak Brasserie Van Dam dicht moest, daar heb ik veel verdriet van gehad. En nog steeds. Maar op zakelijk vlak heeft het ons ook kansen geboden. We hebben mogelijkheden ontdekt die goed werken, zoals het samenstellen van boxen en het bezorgen door het hele land. Dat zouden we anders nooit hebben ontwikkeld, omdat het daar altijd te druk voor was. We kijken nu naar dingen die wél kunnen, waarmee we ons proberen te onderscheiden.’

Zakelijk zagen we kansen

FRITS BAREND journalist

‘Ook ik heb een rotjaar achter de rug, maar voor veel anderen was het jaar nóg veel zwaarder. In ons bedrijf Helden Media raakte mijn dochter Barbara in één week twee derde van haar omzet kwijt. We zouden rond het EK voetbal en de Spelen veel campagnes doen voor mooie merken. Alles werd in een week afgezegd of uitgesteld. Met het magazine hebben we het relatief nog heel goed gedaan, hoewel de losse verkoop op Schiphol en de treinstations zo goed als volledig stagneerde. Barbara was ten einde raad. Ze zag in korte tijd instorten wat ze in vijf jaar had opgebouwd. Door de overheidssteun, trouwe partners en door met haar team supercreatief te zijn, heeft ze het gered. Gelukkig is die hulp van de regering er. Na zo’n jaar zijn we vooral blij dat we gezond zijn.’

PETER TUINMAN acteur

‘Ik heb beslist geen klotejaar gehad. Maar in mijn vak geldt dat wél voor veel collega’s. Al voor deze pandemie had ik besloten om na vijftig jaar acteerwerk even helemaal niks te doen. Ik had wat gespaard en plannen gemaakt om te reizen. Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik nu en de komende jaren niet afhankelijk ben van het vak. ’

JACQUES D’ANCONA theatercriticus

‘Door corona kon ik niet de ruim honderd theatervoorstellingen recenseren die ik normaal gesproken doe. Mijn man Hans is theaterproducent en acteur; ook zijn wereld lag stil. Maar wij houden de kleine dingen klein en leven er opgeruimd mee verder. We zijn al 22 jaar samen, maar we zijn veel dichter naar elkaar toe gegroeid. We hebben ook wel een beetje genoeg van alle klaagzangen. Mark Rutte en Hugo de Jonge hebben dit virus niet zelf georganiseerd. Daar hoor ik iets te weinig over.’

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct
Showbizz
  • iStock