Nieuwe Revu portretteert de leiders van een nieuwe generatie. Zij helpen Nederland vooruit door de juiste vragen te stellen of door zelf de antwoorden te geven. Deze week: Luckytvs Sander van de Pavert (41).
Fotografie Gerard Wessel
Jij hebt eigenlijk een heel verknipt gevoel voor humor. Vind je het niet gek dat miljoenen Nederlanders daar om moeten lachen?
Ik kan niet inschatten wat mensen grappig vinden. Kijk, een filmpje over de zwartepietendiscussie, dat is klassieke satire dat een brede groep kijkers leuk vindt. Maar ik maak ook weleens dingen waarvan ik denk: dit gaat niemand trekken. Zon slechte trip waarvan je blij bent dat ie maar een minuutje duurt. Maar op de een of andere manier blijkt er dan tóch iemand te bestaan die juist om dat zieke filmpje helemaal in een deuk lag. Daar haal ik heel veel genoegdoening uit.
Toen je Clinton/Trump-filmpje viral ging, vroeg Matthijs van Nieuwkerk of Hollywood al lonkte. Jij zei meteen: geen denken aan. Waarom niet?
Die latenightshows, daar zitten teams van tweehonderd man op. Ik moet er niet aan denken om op die manier te werken. Dat zou al mijn creativiteit vernietigen. Mijn shit moet mijn shit blijven. Bij DWDD krijg ik alle ruimte om te doen wat ik wil. In Amerika zou ik te horen krijgen: Nobody is gonna understand this shit, we willen nog zon Trump-filmpje.
Wat zijn jouw kracht en achilleshiel?
Ik ben creatief op een heel acute, supersnelle manier. Mijn achilleshiel hangt daar compleet mee samen. Die creativiteit gaat gepaard met een heleboel chaos, frustratie en een ongezonde, ongebalanceerde manier van leven. Soms ben ik bang dat ik in die wervelstorm ten onder ga. Dat is nooit gebeurd, maar dat gevoel dat ik het allemaal niet onder controle heb, drijft wel altijd als een donker wolkje met me mee.