‘Fort Oranje is een dumpplek voor mensen met problemen’

Fort Oranje was ooit een gezellige familiecamping waar recreanten uit Den Haag en Rotterdam het Noord-Brabantse groen opzochten. Nu is het een ernstig verloederd recreatiepark dat te boek staat als krottenwijk, tuigdorp en een broeinest van criminelen. Jordi Kloos keerde terug naar de plek waar hij drie jaar geleden ook al een reportage maakte voor Nieuwe Revu. ‘Dit is geen camping, maar een dumpplek voor mensen met problemen.’

Fotografie Ilvy Njiokiktjien

We kloppen aan bij Daniëlle. De van origine Amsterdamse woont met haar man en vier kinderen al acht jaar op het vakantiepark. Ze kwam hier eerst als recreant, werd verliefd en woont sindsdien in een van de weinige woningen die nog in redelijk goede staat verkeren. Binnen loeit de omhekte gaskachel in de ruime, met speelgoed bezaaide woonkamer. Terwijl we plaatsnemen op de bank en haar zoontje half vanaf haar schoot naar de televisie staart, meldt ze direct dat er geen foto’s gemaakt mogen worden. Vanwege alle negatieve publiciteit wil ze absoluut niet het risico lopen dat zij of haar gezin op enig moment geconfronteerd worden met het negatieve stigma dat aan deze camping kleeft. Uit angst voor pesterijen gaat haar zoontje ook niet in Rijsbergen, maar in België naar school. ‘Hij heeft ook nooit vriendjes over de vloer. Als die ouders weten dat hij hier woont, ben ik bang dat hij wordt buitengesloten.’

De aftakeling van Fort Oranje sloeg volgens de huismoeder toe toen de camping in 2011 met sluiting werd bedreigd. Veel vaste recreanten kozen het hazenpad en lieten hun onverkoopbare stacaravans achter. Daarna verwaarloosde de camping in rap tempo. ‘Alle caravans werden vernield en leeggeroofd, tot aan de koperen leidingen toe. En al die bouwvallen staan er nu nog steeds.’ Daniëlle vindt de situatie nu zelfs zo ernstig dat ze haar kinderen niet buiten de schutting van haar tuin laat spelen. Te onveilig. ‘Aan de overkant liggen de ramen en alles eruit, de speeltuin wordt bijna dagelijks vernield, overal ligt afval en de auto’s rijden hier als gekken door het laantje. Ik laat m’n kind hier echt niet los. Dit is geen camping meer, maar een achterbuurt.’

De familie zou maar al te graag het desolate vakantiepark achter zich willen laten. Een geschikte sociale huurwoning vinden voor een gezin met vier kinderen blijkt lastig. Een huis kopen zit er niet in, temeer ze geen cent vangen voor het vertrek waar ze nu in wonen. ‘Dit raken we niet meer kwijt. En het was hier zo geweldig, echt een gezellige familiecamping,’ vervolgt de Amsterdamse huismoeder. ‘Nu is het een dumpplek voor mensen met problemen.’

Lees het hele verhaal op Blendle.