Yeşilgöz wil korte metten maken met georganiseerde misdaad: ‘Ik wil een boos volk’

Yeşilgöz weet dat ook in Nederland mensen slachtoffer worden van criminaliteit. Nederland is volgens de VVD-lijsttrekker echter nog een behoorlijk veilig land: “De meeste Nederlanders ervaren het gelukkig ook zo.”

Georganiseerde misdaad

Wel geeft Dilan toe dat de georganiseerde misdaad inmiddels in alle lagen van samenleving is vertakt. Toch vindt ze Nederland geen bananenrepubliek: “Maar we zijn inderdaad een internationale spil als het gaat om drugscriminaliteit” vertelt Yeşilgöz. “Drugs en de bestanddelen ervan komen via onze mainports het land binnen. We zien ook dat de drugs ons land weer verlaten, meer dan 90 procent wordt namelijk doorgevoerd naar de rest van Europa”, gaat ze verder.

De VVD’er vertelt dat Nederland niet een hele grote gebruikersmarkt kent ten opzichte van drugs. Ook wordt er een groot deel van het drugsgeld in het buitenland door middel van underground banking witgewassen. Toch zie Dilan dat het geweld in Nederland blijft: “Als je ziet hoeveel mensen er dagelijks beveiligd moeten worden: journalisten, rechters, officieren van justitie, advocaten, kroongetuigen, noem ze maar op... Dan is dit probleem oplossen een echte prioriteit voor mij.”

Dilan vertelt dat de criminaliteit te stoppen is door te werken aan het inzetten op preventie tot repressie. Hierbij moet je denken aan het stoppen van kleine jongens die in potentie grote criminelen kunnen worden. Ook zou je volgens de lijsttrekker van de VVD ervoor moeten zorgen dat grote criminelen vanuit hun cel in de EBI niet door kunnen gaan met hun criminele activiteiten.

Boos volk

De minister laat weten dat nu de kleine ondernemer en de grote bedrijven zich meer tegen de criminelen moeten gaan verzetten: “Ik zeg weleens: ik wil een boos volk zodat iedereen hier weet dat wanneer onze rechtsstaat wordt aangevallen door criminele organisaties, we direct daartegen ageren als samenleving”, aldus Yeşilgöz,

Ook vindt ze dat echt mis gaat als de criminele dreiging zich nog verder ontwikkelt: “Wanneer een journalist niet meer veilig kan schrijven wat hij of zij wil, vervolgens niet meer normaal z’n kinderen naar school kan brengen zonder over de schouders te moeten kijken, of de familie van een kroongetuige zomaar kan worden vermoord, dan gaat er echt iets mis.”, besluit ze.

Benieuwd naar de rest van het interview? Je leest 't volgende week in de nieuwste Revu, op tijdschrift.nl of via Blendle.