Filmrecensie: Jason Bourne

Wat doet een moordmachine met geheugenverlies als hij zich aan het eind van een perfect afgesloten filmtrilogie alle antwoorden weer herinnert? Jason Bourne (Matt Damon) kiest ervoor om lusteloos naamloze kerels in elkaar te rammen in het ondergrondse Europese straatvechterscircuit.

Wanneer er toch weer nieuwe informatie over Bournes verleden opduikt, hoeft onze held dan ook geen twee keer na te denken om nog een keer de beuk erin te gooien. Prompt krijgt hij weer een huurmoordenaar achter zich aan en een roedel corrupte CIA-agenten die razendsnel op laptops tikken en bevelen blaffen in microfoontjes, steevast beantwoord met ‘Copy that, sir!’

Slappe aftreksels

Die woorden dekken ironisch genoeg de hele lading van Jason Bourne. De actiescènes knallen als vanouds weer lekker van het scherm, maar het zijn stuk voor stuk slappe aftreksels van het grensverleggend werk uit de eerdere films.

Damon en regisseur Paul Greengrass keerden negen jaar geleden op een hoogtepunt de franchise wijselijk de rug toe en zouden alleen terugkeren als er een volledig nieuwe impuls aan zou worden gegeven. Na het zien van deze film kunnen we alleen maar concluderen dat die impuls een bedrag van minstens acht cijfers is geweest.

??

Vincent Hoberg

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=F4gJsKZvqE4